Ik ben een jongen van 16 jaar en ik heb een belangrijke vraag waar ik zelf niet uit kom,maar die ik voor mezelf perse beantwoord wil hebben.
Ik verlang al een lange tijd naar een jongen,een oude klasgenoot, die ik 3,5 jaar niet heb gezien.Het verlangen begon vorige zomer. Ik begon onverwachts aan hem te denken en naar hem te verlangen. Ik fantaseerde dat ik met hem op vakantie was en dat ik hem aanraakte en dat we elkaar kuste. Deze fantasieen werden steeds erger en ik begon steeds meer naar hem te verlangen. Hij werd een obsessie voor me en ik verloor me eetlust,waardoor ik 15 kilo ben afgevallen. Gelukkig is dat nu beter,maar ik verlang nog steeds eindeloos naar hem en er gaat geen uur voorbij dat ik niet over hem fantaseer.
We zaten bij elkaar in de klas op de basisschool. In het laatste jaar(groep 8 ) werden we vrienden en kreeg vooral ik veel interesse in hem en toen had ik al een obsessie voor hem. Alleen is het toen nooit bij me opgekomen dat ik misschien verliefd op hem was(ik was pas 12). Na de basisschool zijn we het contact verloren en hebben we zelfs ruzie gekregen. Ik ben hem vrij snel vergeten en ik heb nooit meer aan hem gedacht. Op de middelbare school heb ik altijd interesse gehad in meisjes en is het nooit in me opgekomen dat ik misschien op jongens viel. Ik heb me hele puberteit ook nooit naar jongens gekeken.
Vorig jaar kwam ik via msn weer met hem in contact. We kregen opnieuw ruzie en sindsdien maken we alleen maar ruzie via msn(je weet hoe dat gaat). Op dat moment ging het behoorlijk fock op slecht met me.Problemen thuis en ik ging niet naar school(ik was zeg maar een drop out) en ik zat echt al maanden diep in de put. Maar vanaf het moment dat ik over hem ging fantaseren ging het ineens veel beter met me en ik ging weer terug naar school en nu gaat alles goed met me. Het is alsof ik hem nodig had als uitvlucht om aan al me kopzorgen te ontkomen.
Nu vraag ik me af of ik verliefd op hem ben of dat het gwn een uitvlucht is,een leuke fantasie..Ik weet niet wat ik precies voel,ik weet alleen dat het niet voelt als normale verliefdheid en dat hij een obsessie voor me is. Gek genoeg mis ik hem niet,maar ik fantaseer wel eindeloos over hem. Ik vind op dit moment ook een meisje leuk,maar ik kan die jongen niet uit me kop krijgen.Anders had ik denk ik allang verkering met dat meisje..Het is niet frustrerend maar het is niet goed is als je 15 kilo afvalt omdat je zo erg met je gedachten bij een jongen zit,dat je gewoon de realiteit aan het vergeten bent. En ik blijf me maar afvragen of ik nou echt verliefd en dus homo ben..Ik weet ook wel dat jullie me geen antwoord kunnen geven maar misschien herkent iemand dit of heeft iemand tips voor me om erachter te komen wat ik echt voor hem voel..HET IS HEEL BELANGRIJK VOOR ME (daarom dit lange verhaal)
Alvast bedankt..