al een tijd lang sluipt het en sinds een paar maanden is het vollop aanwezig. ik ben bang. naar aanleiding van wat ik op internet heb gevonden denk ik dat ik sociale fobie heb. dingen die niet klopten aan de beschrijving voor mij waren alleen dat ik geen last van hyperventilatie heb en van mezelf niet introvert en verlegen ben. ik had tot zo'n 2 jaar geleden de grootste mond en stond mijn hele jeugd overal vooraan. (ik ben nu 20). ik ben nu 24 uur per dag nerveus en gestresst, mijn dosis zelfvertrouwen was atijd vrij fors, nu vrij weinig. helemaal gek wordt ik als de telefoon gaat of ik moet mensen (terug)bellen. op dit moment proberen aantal vrienden me al tijd lang te bereiken en ik durf ze niet eens terug te bellen. van de week had ik major inzinking en weer heel veel huilbuien en heb ik het mijn ouders verteld (die al tijdje zich zorgen maakten) en heb ik met ze afgesproken naar de dokter te gaan. dit vind ik ook doodeng, ik heb t idee dat de psycholoog het zelfde zegt als ik allang weet dat ik me niet moet aanstellen en gewoon dingen moet ondernemen, vaak blijkt t dan achteraf mee te vallen. maar het is maar zelden dat ik iets durf te ondernemen. het gekke is dat ik er met bekenden meer last van heb dan met onbekenden. ik heb geen probleem met boodschappen doen ofzo, uitgaan en plekken met iets kleinere groep mensen (school, feestjes, presentaties) vind ik echter wel weer eng en vooral bellen is een probleem. ik weet wat ik moet doen om het te verbeteren maar het is zo verdomde eng dat ik dat niet doe. het is ook vooral in vlagen soms dan heb ik topdag en neem ik me voor 'kom op zie je wel er is helemaal nix wat je niet kan en anders kun je het leren' dan gaat t een week goed en dan knalt t weer in mijn gezicht. yeah lang leven de vi... (damn spelling) circel
vragen :
klinkt dit als sociale fobie of ist wat anders. ik heb tijdje gedacht dat ik gewoon depressief was, daarna kwam ik erachter dat die spanning in je buik stress is (wist ik veel hoe stress voelt, ben pas 20) dus dacht ik iets van overspanning ofzo pas na lezen van aantal sites denk ik dat t dit is.
wat doet een psycholoog, wat voor vragen, wat kan ik verwachten. ik heb geen ervaringen met psychologen en als ik eraan denk zie ik een grote bank en nare mannetjes die lekker bot de waarheid vertellen. dat is natuurlijk niet zo maar hoe is het dan? en op wat voor manier helpt een psycholoog(beetje rare vraag maar goed)
wat te doen als je vooral angst voor telefoons heb. mailen? of toch proberen te bellen? etc
verder is alle advies, commentaar etc welkom.
Bij mij ist dus al redelijk ver. Hulp wil ik er zelf neit voor. Maar ik zou als ik jou was wel hulp zoeken. Want ik denk wel dat je het nodig hebt. En ik weet zeker dat ze niet zullen zeggen dat je je aanstelt!