Het lijkt mij het best dat ik eerst vertel wat mijn vrouw als kind heeft meegemaakt met haar moeder.
Als kind kreeg mijn vrouw regelmatig slagen van haar moeder, zo heeft ze haar dochter ooit een hersenschudding geslagen en was ik getuige toen mijn schoonmoeder met een aftrekker naar mijn vrouw sloeg en haar raakte aan van haar elleboog waarbij het bloed er uit spoot.
Mijn vrouw had een sterke band met haar vader en mijn schoonmoeder kon dit niet verdragen.
Als kind van 12 jaar vond mijn vrouw haar moeder regelmatig bewusteloos op de op de vloer en die beweerde toen ze bij kwam een bloeddruk-val te hebben gekregen.
Dit gebeurde telkens wanneer mijn vrouw thuis kwam van school, ze stond haar dochter op te wachten en legde zich op de grond en deed alsof ze weer een bloeddruk-val had gekregen.
Omdat dit steeds op hetzelfde tijdstip gebeurde kreeg mijn vrouw door dat mijn schoonmoeder deed alsof.
Haar moeder dreigde ook regelmatig dat ze zou zelfmoord plegen, ze liep dan rond met een koord in haar handen of zei dat ze zichzelf zou gaan verdrinken in een vijver die achter hun huis lag.
Zelf heb ik dit ook meegemaakt en heb toen de koord van haar afgenomen.
Mijn schoonmoeder is iemand die graag in de belangstelling staat en tot alles in staat is om haar zin te krijgen.
Mijn vrouw heeft een gesloten karakter en heeft volgens mij deze nefaste ervaringen met haar moeder nog steeds niet kunnen verwerken, tot op de dag van vandaag is de relatie met haar moeder nog steeds verzuurd.
Ik heb een tijd geleden proberen met haar moeder te praten over wat ze haar dochter heeft aangedaan maar ze schuift alles af op haar man die zich niet meer kan verdedigen omdat hij op 58 jarige leeftijd is overleden aan kanker.
Het overlijden van mijn schoonvader heeft bij mijn vrouw een zware indruk achtergelaten en ook hier heeft mijn schoonmoeder een slechte rol in gespeeld.