Hallo allemaal,
Ik ben een man van 50 jaar en vrijgezel;. Heb een drukke baan en ben verder lichamelijk gezond.
Toch voel ik me zo verdrietig. Naast mn drukke baan ben ik altijd in de weer met mn vader. Die is 81 en heeft steeds meer hulp nodig. Het is lang niet zo erg als de moeder van een collega die ALS heeft, maar ik vind het zwaar.
Ik werk 5 dagen in de week en ben gemiddeld 12u dag onderweg. Daarnaast let ik dus op mn vader en moet ik in t weekend bijkomen om maandag fris en fruitig aan de start te staan. Ik heb verder 2 schatten van nichtjes maar die hebben me inmiddels ook niet meer nodig want die zijn 19 en 21 jaar.
Ik heb alles en kan alles, maar toch voel ik me zo vreselijk verdrietig.
Wat ik met name zwaar vind worden is als ik voor mn werk naar t buitenland moet en dan een paar dagen later s'avonds laat thuiskom. Het is donker, koud en niemand om even tegen aan te leunen.
Ik vind t leven zwaar worden om eerlijk te zijn. Voor wie doe ik t allemaal??
Bedankt dat ik dit even mocht schrijven en bedankt dat jullie willen'luisteren'.
Reactie is niet noodzakelijk
Bob