Ik heb wel zin om even mee te filosoferen vannacht
Moet je als je neemt ook in je achterhoofd houden dat je vrijwel altijd moet geven aan een ander?
Het "nemen" noem ik zelf liever "ontvangen" --> ervan uitgaande dat er mij spontaan iets aangeboden wordt, want ik vraag niet gemakkelijk iets aan een ander.
Mijn antwoord op deze vraag : Het hangt ervan af wie, in welke omstandigheden en waarom me iets aangeboden wordt.
Wanneer dit blijkt te zijn zonder bijbedoelingen en er me verder niets stoort aan die persoon ((in dat geval zal ik het misschien ook niet aanvaarden tenzij ik geen andere keuze heb) , dan doet het me zelf ook plezier om iets terug te doen of te geven.
Moet je als je iets gegeven hebt, wat dat ook moge zijn, altijd in je achterhoofd houden dat je ook moet nemen?
Terug verander ik in gedachten het woord "nemen" in "ontvangen" en het antwoord is : Nee, zolang ik niet het gevoel heb dat er van mij geprofiteerd wordt.
Misschien kan die andere persoon tijdelijk of nooit iets terug geven door omstandigheden waar die niets kan aan doen.
Voorbeeld : Wij gaven soms kledij aan iemand die weinig had op dat moment, dan kan je ook niet verwachten dat die persoon iets zal terug geven. Dat hoeft dan ook niet ; de dankbaarheid en het plezier dat die persoon er achteraf van heeft, geeft me dan ook voldoening.
Gaan die twee volgens jou altijd hand in hand samen of kan het ook apart?
Dat moet apart kunnen
Zie op het forum : toen ik nog actiever was reageerde ik waar ik dacht iets te kunnen toevoegen, soms reageerden die mensen dan ook bij mij maar dat hoeft niet persé.
Een beetje interesse is altijd welkom, dat wel.
Anderzijds kreeg ik soms ook reacties van mensen bij wie ik zelf weinig kon reageren op een manier waar ze zelf iets aan hadden, anderen hadden soms geen topic.
Kan je (meer) nemen zonder terug te geven en kan je (meer) geven zonder iets te nemen (van de ander?)
Zie antwoord op de vorige vraag + je kan niet alles wat je geeft en ontvangt in cijfers omzetten, alles afwegen om te controleren of het in balans is.
Er zijn zoveel manieren om te geven, zoveel verschillende zaken dat je kan krijgen...
Soms geef je iets, maar is het precies dat wat die persoon nodig heeft?
Soms krijg je iets van iemand maar kan je er niets mee of omgekeerd --> beseft die persoon niet dat wat die geeft meer betekent dan wat die zelf beseft dat het is.
Ben jij meer een gever of een nemer?
Nogmaals ; moeilijk af te wegen of in te schatten. Voor de éne persoon zal ik misschien eerder een "nemer" zijn, voor de andere een "gever".
Het maakt verder ook niet uit ; als ik geef doe ik dat spontaan of dat nu iets liefs is of niet --> het komt altijd spontaan bij mij, ik hou niet van moeten
En vind je dat mensen elkaar wel wat meer kunnen gunnen of ben je van mening dat het nu wel goed is zoals het is?
Iemand iets gunnen heeft voor mij ook een andere betekenis...
Namelijk dat je vindt dat iemand iets wel verdient.
Heeft iemand nood aan vakantie om tot rust te komen dan gun ik hen dat wel, maar ik kan en zal hun vakantie niet betalen
Heeft die iemand een rotslecht karakter of weet ik dat die persoon al veel leed berokkend heeft dan gun ik dat die persoon niet.
Gebeurt het toch word ik er niet slechter van maar dan weet ik het liever niet en verkies ik eerder dat Karma haar werk doet.
Betrekken we die vraag terug naar geven en nemen, dan is mijn antwoord : daar kan je nooit over oordelen of het genoeg is of niet want het hangt af van situatie tot situatie.
Er bestaat nergens gelijkheid aan wat mensen geven of "nemen", de ene persoon krijgt al meer hulp dan de andere net zoals bij geven.
Dus daarover kan men nooit zeggen het mag wat meer zijn of het is genoeg, want het is nooit voor iedereen gelijk.
Oeps, door deze vraag te beantwoorden werd me een kwartier tijd afgenomen en ik moet naar mijn nestje
Maar het was dan wel mijn eigen keuze