wat ik me af vroeg, is dat het gebeurt,
dat mij zicht, soms lang een oog maar, en ook de tweede het ook krijgt,
is dat ik ineens precies door een gebroken glas zie met felle kleuren van de regenboog,
tussen de scherven dan wel, het duur zo ongeveer een kwartier,
ben eng en grappig terwijls je een blind begeleid, en je moet vertellen dat je zelf niets meer fatsoenlijk kunt zien, toen was dat aan zee, moet erwel bij zeggen, was enorm onder stress, was met de ivo de laatste dag dat ik hem nog gezien heb
twee jaar geleden op het werk, ze hebben me begeleid tot de verzorgingskamer, en mijn ogen gespoeld met water, en gekeken of er iets in zat, niets en het ging daarmee niet over,
ik zat op het werk ook enorm onder druk, als kwaliteitscontroleur had ik het voor te zeggen tegen mensen die daar al jaren werkte en ik pas begon,
ik kreeg deze job omdat ik een heel goed scherpe zicht had en de kleinste detail voor mijn zichtbaar was, terwijls mij baas daar een loep voor nodig had [zucht]
de twee gevallen, ook omdat het langer duurde, hebben eigenlijk niets gemeen, alleen stress
soms gebeurd het maar van korte duur, niet storend, niet zo rest in het gezichtveld, maar meer naar de kant toe
ik vroeg me eventjes af of er iemand dat bekend klinkt