Ik ben nieuw hier, maar hoor graag hoe jullie hierover denken. Ik ben nu 5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu bijna twee jaar samen. Afgelopen halfjaar hebben we het beiden erg druk gehad en zijn we langs elkaar heen gaan leven. Ik heb het zo druk gehad, dat ik momenteel met een burn-out thuis zit.
Afgelopen zomer is mijn vriend een week met een groep op vakantie geweest. Bij terugkomst gaf hij aan een klik te hebben met een ander meisje (meisje A) en dat hij hier eerlijk over wilde zijn. Met haar was het contact fijn en gezellig en een groot contrast met onze relatie in de laatste maanden. Er was verder niets gebeurd en dit geloof ik ook. Na terugkomst merkte ik echter dat hij meer kortaf was en afstandelijker. Na doorvragen gaf hij aan dat hij twijfels had over de relatie. We hebben hier veel over gepraat en hebben samen ervoor gekozen om ervoor te gaan en meer aandacht te besteden aan elkaar. Dit gaat heel goed en de momenten dat we samen zijn, zijn fijn.
Een aantal weken geleden ging hij echter stappen in een andere stad en zou daarna bij een vriend slapen. Het zat mij niet heel lekker en de volgende dag bleek na lang doorvragen dat hij in zijn eentje bij een vriendin (meisje B) was blijven slapen (in haar bed), omdat hij geen zin had om naar die vriend te fietsen. Er was echter volgens hem niets gebeurd.
Een aantal maanden geleden heeft zij echter ook al een keer na het stappen in ons bed bij hem geslapen (ik was toen weg). Er sliepen toen wel meer vrienden in ons huis. Toentertijd gaf hij aan dat het zo was gelopen en er niets was gebeurd tussen hen. Ik heb toen benoemd dat ik dit niet fijn vond. Ik heb na die tweede keer aangegeven dat het mij kwetste en een grens is overgegaan dat hij bij haar is gaan slapen. Hij begreep dit en heeft meerdere keren aangegeven dat het stom was en erg dom, zeker na de gebeurtenissen van afgelopen zomer. Ik zag in een appje met een vriend dat hij had geappt dat ik boos was dat hij bij haar was blijven slapen. Hij reageerde dat hij dat begreep: "zeker omdat het meisje B is".
Ik merk dat mijn vertrouwen een knauw heeft gekregen. De laatste dagen appt hij met momenten weer met meisje B. Het is niet veel, maar ik merk dat het mij triggert. Hij

Ik wil niet de controlerende, zeurende vriendin worden die steeds alles oprakelt. Dit werkt namelijk alleen maar averechts in de relatie en maakt mij niet aantrekkelijker. Toch voel ik ook ergens een soort boosheid dat het over mijn grenzen gaat en dat hij niet echt verantwoordelijkheid neemt voor wat er is gebeurd.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie dit zien en wat jullie zouden doen!