Stress over aantrekkingskracht

[Tenroses]

Hoi allemaal, ik ben een vrouw van 26 en ik heb sinds een jaar een relatie. ik zit met nogal een lastig probleem. Sinds het begin van mijn relatie wil ik erg graag de aantrekkelijkste zijn voor mijn vriend. Hij bevestigt mij dat ik dat voor hem ben en hij is altijd lief voor me.

Maar ik ben nogal bang dat ik niet meer de aantrekkelijkste kan zijn voor hem als ik ouder word en dat hij dan misschien liever seks heeft met een jongere vrouw. Hij zegt dat hij mij altijd het mooist blijft vinden maar ik vind dat lastig om te geloven. Toen hij vrijgezel was keek hij weleens porno. Dat is voor mij een teken dat hij visueel ingesteld is en het uiterlijk van vrouwen hem opwindt. Hij zegt wel dat hij uiterlijk niet zo belangrijk vindt.

Zelf vind ik uiterlijk in ieder geval niet erg belangrijk en ik weet ook dat ik het niet erg zou vinden als hij ouder wordt. Seks gaat bij mij meer om intimiteit dan om lust.
Ik weet wel dat uiterlijk maar een klein deel is van een relatie maar op de één of andere manier wil ik perse de mooiste zijn. Ik maak me hier bijna elke dag druk over en ik voel me dan gefrustreerd en radeloos.

Waar zou ik aan kunnen werken? Wellicht probeer ik mijn gevoel van eigenwaarde uit mijn relatie te halen en zit ik er hierdoor zo over in?
Of heb ik een te negatieve kijk op mannen? Of nog iets anders...

[Memories]

Ik lees dit als je eigen onzekerheid. Het komt vaker voor dat mannen porno kijken, vrouwen soms ook trouwens. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat er angst hoeft te ontstaan dat een relatie misloopt. Het is ook vrij normaal om ondanks een relatie op een normale manier naar andere mannen of vrouwen te kijken. Waarbij je af en toe ook prima kan zeggen dat je 'die vrouw of man die daar en daar loopt best aantrekkelijk vind'. Dat hoeft een relatie niet in de weg te zitten en in een goede relatie zal een man of vrouw meestal ook zoiets zeggen van: 'Ja, dat snap of begrijp ik wel'.

Je weet nooit hoe het leven loopt. Dus ergens is het heel zonde dat je je zo druk maakt over 40, 50 jaar.

[Tenroses]

Ik ben niet bang dat mijn relatie daardoor zou mis lopen. Maar ik ben meer bang dat ik eigenlijk een soort tweede keus ben. Dat hij bij mij blijft omdat je bijv. een huis en kinderen hebt samen maar dat hij eigenlijk liever seks zou willen hebben met een ander. Of dat hij überhaupt liever met iemand anders zou willen zijn.
Vind ik dit misschien zo'n probleem omdat ik mijn eigenwaarde uit m'n relatie probeer te halen? Dat je, als je eigenwaarde hebt, je je daar niet zo druk om maakt?

[Melanoisia]

Hoelang hebben jullie al een relatie en is het een fijne relatie? Dat lijkt me wel belangrijk in dit verhaal.
De twijfel of je nog wel aantrekkelijk genoeg bent voor je partner is iets wat ik van veel mensen hoor. Een beetje twijfel is niet erg maar als je er zoveel last van heb snap ik dat je er iets aan wil doen. Het kan je soms op meerdere vlakken, zelfs buiten je relatie, hele dagen bezighouden en belemmeren.

Ten eerste is het denk ik belangrijk om onderscheid te maken tussen seksualiteit en liefde. Je kunt een hele fijne, waardevolle relatie met iemand hebben en je nog steeds aangetrokken voelen tot anderen. Dat heeft te maken met hormonen en wil niet per se zeggen dat je iets mist in de relatie. Je maakt zelf ook al het onderscheid tussen intimiteit en lust. Ik weet eigenlijk wel zeker dat voor mannen en vrouwen in het algemeen, intimiteit veel meer waarde heeft en te bieden heeft dan lust. Lust is vaak maar iets van korte duur en op de lange termijn weinig bevredigend. Als je dat afzet tegen intimiteit van een fijne relatie dan stelt het in mijn ogen weinig voor. Maar toch treedt het soms even op de voorgrond, omdat je brein probeert je in verleidingen te laten trappen. Ik vergelijk lust vaak met fastfood. Soms denken mensen dat ze er zin in hebben, maar als ze in die verleiding trappen valt het achteraf vaak tegen omdat het totaal niet voedzaam en bevredigend is op de lange termijn. Dat mensen soms toch toegeven aan verleidingen die niet zoveel opleveren komt ook omdat mensen vaak teveel bezig zijn met beloningen op de korte termijn. Dat is denk ik menselijk en hoeft niet problematisch te zijn. Het wordt pas problematisch als het teveel waardevolle dingen in de weg staat. Maar daar is bij jullie geen sprake van als de relatie fijn is.

Dat je er veel belang aan hecht om aantrekkelijk gevonden te worden door je vriend kan met meerdere dingen te maken hebben. Misschien ben je onzeker over jezelf (je uiterlijk) en zoek je naar bevestiging van anderen. Een beetje bevestiging/waardering van anderen hebben we allemaal nodig. Een groot gebrek aan zelfwaardering kun je echter niet compenseren met de waardering van een ander. Want de twijfel aan jezelf vindt altijd wel weer een weg om de waardering van anderen te 'downgraden'. Hierdoor ga je misschien teveel op zoek naar de bevestiging van je vriend, die zal in dat geval dus zeker nooit voldoende zal zijn. Op den duur heeft de waardering die je vriend je geeft zelfs bijna geen effect meer op je. Omdat je steeds meer bevestiging nodig zult hebben om het nog te 'geloven'. Het werkt dus als het ware verslavend als je teveel afhankelijk bent van bevestiging van anderen. Daarom kan bevestiging van anderen zoeken ook juist averechts werken. Elke keer weer die teleurstelling omdat de bevestiging niet genoeg voelt, kan er zelfs voor zorgen dat je onzekerheid toeneemt, omdat je steeds bevestigt wordt in je eigen twijfels. Het is een negatieve cirkel die je moet zien te doorbreken. Ik snap wel dat je de mooiste wil zijn voor je vriend, want dat zou de ultieme bevestiging betekenen. Maar denk je dat je problemen automatisch over zijn als je vriend jou echt de mooiste vindt? Zelfs mensen die excelleren en die door de meeste anderen als de mooiste/beste gezien worden, kunnen hier dusdanig aan twijfelen dat het hun tot last is. Onzekerheid stelt alles in twijfel. En dat is jammer want dan zie je ook niet meer zo goed hoeveel je vriend om je geeft. Het mooie is dat je helemaal niet de mooiste hoeft te zijn om tevreden te zijn met jezelf en je relatie. Maar dan moet je wel minder naar die waardering op zoek gaan en die meer uit jezelf halen. En dan kan de waardering van je vriend juist weer een fijne, gezonde 'boost' voor je gevoel van zelfwaardering worden.

Maar misschien ben je toch ook wel wel bang om je relatie te verliezen, of bang dat je niet meer genoeg uit je relatie zult kunnen halen. En dat je je daardoor druk maakt of je wel goed genoeg voor de ander bent, omdat je wil dat dat hij heel graag bij je blijft en je de relatie behoudt. Voor die mogelijke angst zijn ook weer verschillende mogelijke verklaringen voor. Misschien is je vriend/je relatie zo waardevol voor je dat je die echt niet kwijt wilt. Dat is aan de ene kant positief, want dat zegt dat je er veel om geeft. Maar je hier teveel druk over maken is niet fijn en kan ook weer voor problemen binnen de relatie zorgen. Die angst kan bijv. mede zijn ontstaan door gebeurtenissen uit je verleden. Of misschien heb je de relatie teveel nodig om leegtes in je leven op te vullen. In dat geval kun je nagaan wat voor leegte dat is en proberen die op andere manieren te vullen. Wat niet per se wil zeggen dat de relatie niet goed is, maar sommige mensen hebben ook genoeg andere soorten contacten, bezigheden en levensinvulling naast een relatie nodig.

Meerdere oorzaken kunnen tegelijk een rol spelen bij jou en invloed op elkaar hebben. Dat zou het complexer maken. En dan moet je ergens een opening vinden om eraan te kunnen werken. Soms helpt het om je te informeren, of erover te praten met goede vrienden. Soms moet je gewoon meer aan jezelf denken en dingen doen die goed voor jou zijn, en daardoor ook voor de relatie. Soms kun je hulp gebruiken van een professional. Het is denk ik een kwestie van uitproberen wat jij nodig hebt en wat werkt voor jou. Mijn moeder heeft dit allemaal gedaan en is er na een tijd vanaf gekomen, ook omdat het vertrouwen in de relatie toenam.

Lang bericht. Hoop dat je er iets mee kunt.

[Melanoisia]

Misschien is het ook goed om het hier met je vriend over te hebben. Begrip van/voor elkaar hebben en weten dat de je de twijfels/bezwaren/moeilijkheden van elkaar accepteert of elkaar misschien zelfs omarmt en verder probeert te helpen kan verlichting geven en vertrouwen kweken in de relatie. Liefde is ook elkaar gunnen en stimuleren om te bloeien, zelfs als de moeilijkheden die iemand ervaart te maken hebben met de ander.

[Tenroses]

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik zal proberen om te denken dat aantrekkingskracht vooral te maken heeft met hormonen en dat het niks zegt over mijn relatie. We zijn nu een jaar samen trouwens, dus nog niet zo lang.

Momenteel sta ik wel op de wachtlijst bij een psycholoog dus ik hoop dat die mij wat verder kan helpen.
We praten er wel regelmatig over, alleen hij vindt het soms best frustrerend omdat ik er bijna elke avond mee zit. Dat begrijp ik ook wel. Dus ik probeer om er iets minder over te praten.

Over die hormonen nog, soms voelt het wel wat oneerlijk. Ik denk dat ik aantrekkingskracht zelf helemaal niet belangrijk vindt ofzo en dan zit ik ermee dat ik bang ben dat aantrekkingskracht op hem meer effect heeft..

[Memories]

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik zal proberen om te denken dat aantrekkingskracht vooral te maken heeft met hormonen en dat het niks zegt over mijn relatie. We zijn nu een jaar samen trouwens, dus nog niet zo lang.

Momenteel sta ik wel op de wachtlijst bij een psycholoog dus ik hoop dat die mij wat verder kan helpen.
We praten er wel regelmatig over, alleen hij vindt het soms best frustrerend omdat ik er bijna elke avond mee zit. Dat begrijp ik ook wel. Dus ik probeer om er iets minder over te praten.

Over die hormonen nog, soms voelt het wel wat oneerlijk. Ik denk dat ik aantrekkingskracht zelf helemaal niet belangrijk vindt ofzo en dan zit ik ermee dat ik bang ben dat aantrekkingskracht op hem meer effect heeft..

Het feit dat jij er zo mee bezig bent, geeft aan dat je het wel belangrijk vind.

[Tenroses]

Ik bedoelde dat ik mij niet zo richt op uiterlijk van mannen. Alleen het is meer dat ik bang geworden ben dat mannen het wel belangrijk vinden. Dat komt een beetje doordat veel jonge mannen praten over het uiterlijk van meiden en omdat het beeld bestaat dat meer mannen dan vrouwen porno kijken.

[Memories]

Ik bedoelde dat ik mij niet zo richt op uiterlijk van mannen. Alleen het is meer dat ik bang geworden ben dat mannen het wel belangrijk vinden. Dat komt een beetje doordat veel jonge mannen praten over het uiterlijk van meiden en omdat het beeld bestaat dat meer mannen dan vrouwen porno kijken.

Dat mannen uiterlijk belangrijk vinden dat kan toch? Net zoals dat porno kijken tot op zekere hoogte moet kunnen. Overigens ben ik een vrouw die valt op vrouwen. Hierin is eigen onzekerheid leidend.

[Tenroses]

Ik denk ook wel dat mijn onzekerheid leidend is. Maar wat nou als je partner uiterlijk belangrijk vindt en je wordt ouder en minder mooi?
Dit klinkt heel oppervlakkig, want een relatie gaat maar voor een heel klein deel om uiterlijk. Maar toch ben ik heel bang om qua uiterlijk niet meer goed genoeg te zijn voor hem.
Ik heb mezelf opgelegd dat hij mij heel aantrekkelijk moet vinden (ik zou namelijk niet willen dat hij iemand anders aantrekkelijker vindt, als hij aantrekkingskracht/lust iets belangrijks vindt).

Hoe kan ik hier nou aan werken? Als ik mezelf goed vind zoals ik ben, ongeacht mijn uiterlijk, zou dit gevoel dan over gaan?

[Tenroses]

In mijn laatste zin van het vorige bericht bedoel ik: als ik leer om mezelf goed te vinden zoals ik ben, ongeacht mijn uiterlijk. Zou mijn onzekerheid dan over kunnen gaan?

[Memories]

Ik denk ook wel dat mijn onzekerheid leidend is. Maar wat nou als je partner uiterlijk belangrijk vindt en je wordt ouder en minder mooi?
Dit klinkt heel oppervlakkig, want een relatie gaat maar voor een heel klein deel om uiterlijk. Maar toch ben ik heel bang om qua uiterlijk niet meer goed genoeg te zijn voor hem.

Als een relatie in de basis goed zit, zal hij je ook dan nog gewoon goed genoeg en mooi vinden.
Het klinkt inderdaad heel oppervlakkig, juist omdat je hier zo mee bezig bent, mis je de tijd van nu in jullie relatie.
En ik kan mij zo voorstellen, dat als jij hierin blijft hangen en blijft doorgaan, dat je juist daardoor minder aantrekkelijk kan worden. Omdat hij het mogelijk zat kan worden als je er teveel mee bezig bent en dat maakt de situatie niet eenvoudig.

Ik heb mezelf opgelegd dat hij mij heel aantrekkelijk moet vinden (ik zou namelijk niet willen dat hij iemand anders aantrekkelijker vindt, als hij aantrekkingskracht/lust iets belangrijks vindt).

Dat is het nou precies, dat heb jij jezelf opgelegd en je trekt hem er eigenblijk in mee. Dat neemt op een gegeven moment ongezonde vormen aan.
En ik kan je alvast verklappen, je kan er niet altijd wat aan doen als het gebeurt, en als het gebeurt, wil het niet zeggen dat een relatie kapot is. Want je kan nu eenmaal iemand aantrekkelijk vinden. Dat is gewoon menselijk. Wat ik zeg: as de basis goed is, is er niet echt een probleem.
Je hebt het leven niet altijd in de hand. Neem het dus zoals het komt. Geniet een beetje. Want eigenlijk ben je nu bezig jezelf en daarmee mogelijk de relatie om zeep aan het helpen.

In mijn laatste zin van het vorige bericht bedoel ik: als ik leer om mezelf goed te vinden zoals ik ben, ongeacht mijn uiterlijk. Zou mijn onzekerheid dan over kunnen gaan?

Dat kan. Waak ervoor dat je niet telkens opnieuw iets gaat vinden wat mogelijk niet goed zou zijn. Waak ervoor dat perfectie niet hoeft.

[Tenroses]

Bedankt weer voor je reactie. Jaa.. Je hebt gelijk en dat weet ik ook. Ondanks dat kan ik het niet los laten. Wel heb ik vandaag gehoord dat ik een intake afspraak kan maken bij de psycholoog. Eindelijk door de wachtlijst heen .

[Memories]

Bedankt weer voor je reactie. Jaa.. Je hebt gelijk en dat weet ik ook. Ondanks dat kan ik het niet los laten. Wel heb ik vandaag gehoord dat ik een intake afspraak kan maken bij de psycholoog. Eindelijk door de wachtlijst heen .

Goed nieuws!