Deborah en ik ben 25 jaar oud.
Mijn vriend heeft ADHD en om me er meer in te verdiepen, heb ik me aangemeld.
Ik ben eigenlijk opzoek naar vriendinnen en lotgenoten die ook een vriend hebben met ADHD om ervaringen uit te wisselen.
Mijn vriend heeft los van zijn ADHD een heel groot verleden. Hij is namelijk gedetineerd geweest wegens drugssmokkel en nu net een half jaartje vrij.
Op zich gaat het allemaal erg goed, ik ben altijd erg trots op hem.
Waar ik tegen aan loop, is dat ik wel eens het gevoel heb vergeten te worden. Alles draait om hem en zijn problemen. Ik kan er goed over praten met hem. Meestal na een ruzie wordt mijn kant pas duidelijk voor hem. Ik vind het dan erg fijn om te weten en te zien, dat hij mij ook kan begrijpen.
Met wederzijds begrip komen wij altijd heel ver, alleen kost hem heel veel energie.
Wat ik het moeilijkste vind, is dat hij soms het gevoel heeft dat hele wereld tegen hem is, hoe goed hij zijn best ook doe! Vaak begrijpt hij de andere mensen niet. Als ik hem uitleg geef, nadat hij eerst heel boos is geweest, dan merk ik dat zijn wereld iets groter wordt.
Hij kan de dingen van mij kant heel goed begrijpen, maar helaas gaat het vooraf gepaard met enorm veel stress.
Ik probeer altijd van alles uit. Hij heeft ook regelmatig huilbuien in slaap. Ik wil hem dan troosten. Als hij rustig is, gaat hij verder alsof er niks is. Dat vind ik niet zo erg eigenlijk, ik weet dat hij het fijn vind als ik hem troost. Nu is hij bijvoorbeeld meteen naar zijn werk gegaan. Hoewel ik weet dat hij me niet expres afwijst en dat hij dingen niet door heeft, kwetst het me.
Daar wil ik echt aan werken.
Hij is trouwens chauffeur en werkt zoveel mogelijk. Liefste 7 dagen in de week. Het geeft hem ook echt rust. Als hij er is in de weekenden en ik ben er niet, wordt hij enorm rusteloos.
Hij kan niet omgaan met verveling. Daarom blowt hij altijd in het weekend. Voordat hij gedetineerd was, gebruikte hij 10 jaar harddrugs. Ik ben trots dat hij dat niet meer doet.Ik vraag me af wat ik allemaal nog meer kan doen, zodat hij zich prettiger voelt.
Door zijn problematiek, twijfel ik zelf of ik een ADD'er ben. Ik MOET altijd alles uitzoeken om hem te kunnen begrijpen, zodat ik zelf rust heb.
We hebben beide een lastig verleden en hebben alle mensen aan de kant gezet en zijn verhuist om opnieuw te beginnen