Mystica schreef:Dus eigenlijk zie ik bij veel van jullie terug dat je ook die drang naar perfectie hebt ? Van de week zag ik het ook bij mijn collegamods als het ging over de forumkleuren, het lettertype, de lay out. Het moet precies zo zijn.. en niet anders. Er mag niets afwijken. Een vorm van streven naar perfectie.
Dat is onzin; want zowel Momo en ik hebben bewust ervoor gekozen om onze mond dicht te houden bij de laatste 2 dingetjes die 'anders' zijn, om de forumadmins niet op hun zenuwen te werken. Hierbij hebben wij ons neergelegd en tegen elkaar gezegd van: we leren er wel mee leven. Dus check eerst je bronnen. Het forum is namelijk niet 'perfect' nu. We zijn alleen zo schappelijk om onze twee heren niet de kop gek te maken. "This will do" is een teken van schappelijkheid en redelijkheid. Overigens heeft dit ook niet zoveel met perfectie te maken, maar met een lichte vorm van autisme en je ergens fijn voelen. Als ik in jouw huis binnen kom en het compleet anders ga inrichten en de boel op zijn kop zet, tot aan de keukenkastjes aan toe, voelt het ook niet meer als jouw thuis.
@Leeuwtjuh
Als je zegt dat een enkele zin van iemand anders erover bij jou gelijk het succesgevoel of geluksgevoel er af kan halen dan is dat wel iets om naar te kijken. Dat heeft niet alleen iets met perfectionisme te maken als wel met erg gevoelig zijn voor kritiek.
Klopt, maar dat heeft volgens mij geen nieuwswaarde meer, dat was al bekend. Oplossingen daarvoor heb ik tot nu toe nog niet gevonden, terwijl ik al jaren op zoek ben om ermee om te leren gaan. Ik geloof dat er wel meer mensen zijn die daar problemen mee hebben.
En wat bedoel jij met vroeger ? Wanneer is het ontstaan dan die drang naar perfectie ?
Heel mijn jeugd is mij voorgehouden: kan niet, mag niet, wil niet, fout, niet, nooit, is niet voor jou, kun jij niet, is niet haalbaar, nee etc. Op het moment dat er iemand kwam die zei dat dat allemaal BS was, en daarbij liet zien dat het wel degelijk haalbaar is, dat je eisen mag stellen, dat je iets mag verwachten van een ander en dat ik wel zeker ergens toe in staat ben, ging er een nieuwe wereld voor me open. Dus het kan wel. En nee, als ik de bevestiging in krijg of voel dat iets nutteloos is, dan hoeft het voor mij niet. Ik wil een betekenis hebben, weten waar ik het voor doe. Als dat er niet meer is, dan laat het maar want dan kan ik beter mezelf niet pushen om prestaties te behalen, maar gewoon achterover hangen en lol maken. Dan heeft het geen enkele zin om me in te spannen, als ik er niet datgeen uit krijg, wat ik voor mijn gevoel nodig heb. Dan ben ik er gewoon klaar mee.
Het is net als rennen voor de trein. Ik ga alleen rennen op het moment dat ik er zeker van ben dat ik hem ga halen. Dan zet ik alles op alles om hem te halen en maak ik desnoods een duikvlucht naar binnen. Ik doe het niet zomaar voor de lol of iets. En soms maak ik een inschattingsfout, it happens. Daar voel ik mij dan rot onder. Als ik daarna ook nog het gevoel krijg om uitgelachen te worden of een trap na krijgen, dan is bij mij de lol er snel af en kan ik beter iets gaan doen waar geen verwachtingen of doelstellingen te behalen zijn. Perfectie moet je kunnen delen, vind ik. En op het moment er niemand aan de zijlijn staat toe te juichen of er alleen maar mensen staan die mij willen zien falen, heeft het voor mij geen nut om mijn best te doen. Prestaties hoeven voor mij niet perse. Dat is gewoon mooi meegenomen en is een kleine opsteker, maar niet datgeen waar ik het voor doe. Het gaat om de mensen die aan de kant staan die voor mij van waarde zijn, mee leven, mee juichen, samen delen en samen zijn. Dat is voor mij 100x belangrijker dan de olympische spelen winnen zonder publiek. Het draait om een prestatie immers toch om de erkenning en waardering, neem ik aan?
) is het niet slecht.Het moet inderdaad leuk blijven zoals Leeuw aanhaalt.Geen obsessie.
)