Hallo allemaal,
Ik ben nou zeker bijna 3 jaar gestopt met coke heel heel af en toe krijg ik een vleugje trek, maar dat is dan ook zo weer weg, dus dat is een goed iets.
Maar nu het volgende: ik heb ontzettend veel moeite om van de drank af te blijven, mijn intentie is er wel om te stoppen, maar altijd op de 7e of 8e dag val ik terug en ik krijg dat patroon niet doorbroken en dat is zo frustrerend. Mijn psycholoog zegt dat ik niet boos op mezelf moet zijn, maar dat ik naar de positieve moet kijken dat ik niet door ben gaan drinken de volgende dag, dus dat probeer ik me maar voor te houden. Positieve gedachten zijn fijner als de negatieve. maar ik zit nu dus weer op dag 6. Ik heb met mijn psycholoog afgesproken dat als ik do of vrij thuis kom en ik krijg trek, dat ik dan mijn pyjama aan ga trekken. Is weer een drempel om naar buiten te gaan. Wat ik nog meer heb gedaan is lijstjes op de koelkast geplakt: op de 1 staan punten waarom het zo belangrijk is voor me om te stoppen, de ander staan punten op die ik kan ondernemen. En laatst heb ik een briefje opgehangen met wat positieviteit voor die dag, en ik heb besloten om op Post-its 5 punten te schrijven waar ik dankbaar voor ben en 5 punten waarvan ik van mezelf houd.
Wanneer ik trek krijg ga ik schoonmaken, heb ik wat om handen. Ik ga de lijstjes af, ik neem contact op met familie om gedachten te verzetten. ik ga met mijn kat knuffelen of spelen, mits hij daar zin in heeft. Ik ga nadenken waarom ik trek krijg en vaak komt het toch door de depressie, want als ik drink ga dat gevoel weg. Dus ik zoek nu nog iets om het patroon te doorbreken en misschien heeft een van jullie wel nog ideeën wat ik kan doen als de trek overweldigend is ??
Hiernaast gebruik ik 1x in de week speed, ik gebruik dit zodat ik kan lezen wanneer ik het niet op heb. Lukt 't me niet om te lezen en dat is echt frustrerend. En daarnaast, als speed gebruik heb ik ook geen trek meer in drank, maar dit is het goed praten van en dat is ook weer niet goed.
Ik merk als ik het niet pak dat ik dan super onrustig word, ik kan ondernemen wat ik wil maar die onrust gaat er niet uit. Als ik er nu zo over nadenk is die onrust er misschien maar tijdelijk, maar ja, voor hoelang dan? En ik heb nog maar sinds kort besloten dat ik hier ook mee wou stoppen en heb nog geen plan van aanpak.
Daarnaast weet ik niet wat ik met mijn partner moet gaan doen, want die heb geen plannen om te stoppen en die gebruikt nog meer als ik. En wanneer ik bezig ben met stoppen, dan wil ik niet dat het voor mijn neus staat, want dan gaat 't fout bij mij ik blijf er dan niet van af.
Hebben jullie ideeën wat ik kan toen als trek krijg in speed?
Alvast bedankt
groetjes