Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Elke dag denk ik na over autisme

Hallo

Ik ben mij er toch nu wel van bewust dat ik een soort obsessie heb voor mijn eigen diagnose, ik maak alvast mijn excuses omdat ik bang ben dat dit een lang verhaal kan worden. Bedankt voor het lezen alvast.

Waar mijn obsessie precies begonnen is dat weet ik niet, wel is het al jaren bezig.
Ik weet alleen welke stappen er zijn geweest om tot hier te komen, het begon ermee dat ik er moeite mee had om mijn verleden te begrijpen. Ik heb een speciaal onderwijs verleden, ik heb daarop gezeten vanaf mijn 5de jaar tot aan mijn 16de.
(In een ander topic in dit album staat een langer verhaal over mijn ervaring met het VSO). Om het maar kort te houden, zijn specialisten er altijd van overtuigt geweest dat ik maar weinig kon bereiken in mijn leven. Ik zou mijn leven lang beperkt zijn en afhankelijk van hulp, ik zou bijvoorbeeld later niet voor mij zelf kunnen zorgen en omdat er destijds ook een lager IQ bij mij is vastgelegd zou ik ook niet instaat zijn om te kunnen studeren.

Nu ben ik 10 jaar verder (26jaar) en heb best wel wat opgebouwd al ben ik nog niet waar ik mezelf hebben wil.
Ik leef nu al 6 jaar en vanaf begin af aan zelfstandig, nooit de behoeften gehad aan ondersteuning (al wil dat niet zeggen dat ik het meteen allemaal goed deed 001_tongue). Mijn huishouden, financiën en afspraken heb ik op orde, heb een relatie van meer dan 2 jaar, een hoop vrienden en zit sinds vorig jaar weer op school, een deeltijd studie VMBOT voor volwassenen en het gaat goed.
Waarom ik zeg dat ik nog niet ben waar ik wil zijn, is omdat ik graag al was afgestudeerd aan het MBO en ik financieel afhankelijk ben van mijn Wajong uitkering. Het is niet dat ik mij er voor schaam dat ik een uitkering heb, ik weet waarom ik in deze situatie zit en neem het andere niet kwalijk als ze het oneerlijk vinden.

Als ik zo naar mijn leven kijk begrijp ik niet hoe het zo heeft kunnen lopen, het is niet dat iemand het had kunnen inzien.
Ik was vroeger echt beperk, kon moeilijk leren en had werkelijk waar de grootste moeite om de mensen en de wereld om mij heen te begrijpen. Mensen vonden mijn raar en ik weet ook zeker dat voldeed aan alle kenmerken van autisme die je maar kon verzinnen. Maar langzaam ben ik gaan ontwikkelen, ik leerde mezelf aan hoe ik verbaal moest communiceren, observeerde de mensen en leerde het begrijpen, leerde mezelf hoe ik efficiënt kon denken etc.

Omdat ik het niet begrijpen kon ben ik simpelweg gaan google, typten van alles in om te kijken of er iets was of bestond wat mijn verleden kon verklaren. Ik vond van alles waarmee ik mezelf kon weerspiegelen: Beelddenken, HSP, visual snow en derealisatie, waarbij ik het laatste in momentopnames heb.
Heel even heb ik geloofd dat ik geen autisme heb en dat kwam mede door de theorie van een coördinator van de Paddenstoel in Vijfhuizen (re integratie bureau speciaal voor mensen met autisme) hij kwam met de theorie dat is geen autisme heb, maar HSP en dat de vergissing te verwijten is aan het feit dat ik te vroeg ben gediagnoseerd en in een verkeerde omgeving geplaatst, waar te weinig zorg en aandacht was voor mijn hooggevoeligheid.
Ik was ontzettend enthousiast en vroeg aan hem, of het misschien goed was om opnieuw een diagnose te laten stellen.
Waarop zijn advies was dat ik dat beter niet kon doen, het gevaar was namelijk dat ik mijn recht op een wajong uitkering kon verliezen, omdat zou blijken dat ik geen autisme heb.
Niet lang daarna werd ik er toch mee geconfronteerd door familie en mezelf, dat ik toch zeker in het verleden aan alle symptomen van autisme voldeed en die zijn niet allemaal te verwijzen naar HSP.

En vanaf dat moment ben ik min of meer zelf gaan onderzoeken hoe het zit, dit is voor mijn gevoel niet helemaal bewust gegaan. Tijdens mijn zoektocht naar een verklaring voor mijn verleden, legde ik voortdurend verbanden met verschillende informatie die ik las, ik vond bepaalde dingen overeen komen en andersom juist dat dingen in de psychologie elkaar tegen spraken. Ik deed in eerste instantie niets met deze informatie omdat ik er van overtuigt was dat ik dat soort dingen denk omdat ik autistisch ben en ze verre van logisch zijn.
Wat mij er van overtuigt heeft dat het misschien niet zo is klinkt misschien heel stom en ik ben mij er van bewust dat het een tikje weg heeft van grootheid waanzin. Maar bij de positieve kenmerken van beelddenken stond onder andere dat beelddenker goed zouden zijn in het trekken van verbanden uit verschillende informatie bronnen.

Ik ben toen begonnen met het opschrijven ervan en ben er over gaan nadenken, wat ik graag wil bereiken is om uiteindelijk een filosofie te kunnen schrijven over mijn standpunten over autisme, maar steeds opnieuw kom ik weer iets tegen waardoor ik het weer van andere kanten bekijk en mijn ideeën moet aanpassen.

Als ik hier mijn hele theorie zou moeten opschrijven dan wordt het erg lang, maar tot nu toe is dit ongeveer mijn idee erover: (het is niet allemaal mijn theorie er zit veel in verwerk van onderzoek van verschillende specialisten):
Autisme is een anders functionerend brein met een kenmerkend hersenpatroon dat kan worden vast gelegd met een hersenscan, wat niet zegt dat er maar één hersenpatroon is dat autisme aanduid het zijn er meerderen. Echter is er geen sprake van hersenschade waardoor iemand met autisme kan blijven ontwikkelen.
Wat "blijvend" ontwikkelen voor mij zegt is dat er dan ook geen sprake kan zijn van een onvermogen om iets aan te leren, uiteraard kan het moeilijker zijn, omdat de hersenen op een andere manier dan gewoonlijk informatie verwerken.
Voor mij mag achter het laatste een punt staan, dit is naar mijn idee wat autisme "is" en verder niets anders, wat ik daarmee bedoel ze zeggen is: dat de symptomen die samenhangen met autisme geen onderdeel zijn van autisme.
De symptomen zijn "aangeleerd", dat het brein op een andere manier functioneert is aangeboren en vast, maar de kenmerken die bij autisme horen staan niet vast voor het hele leven. Omdat iemand met autisme blijvend instaat is om te leren, kan hij/zij haar gedrag aanpassen, verbeteren of veranderen.
Wat naar mijn idee verschild in mijn theorie en die van andere is dat dit fenomeen door andere wordt verklaard als: aanleren van vaardigheden waardoor autisme niet meer opvalt, het wordt gezien als een masker een truck waardoor jij je aan de buiten wereld anders doet voorkomen dan het is. Mijn mening is dat het geen truck is, maar dat iemand met autisme werkelijk instaat is om zich te ontdoen van problemen.
Hiermee zeg ik niet dat autisme geneest, het anders denken zal blijven en zal zich ook weer uiten op het moment dat er weer "nieuwe" informatie voorbij komt.

Wat ik daaraan alleen nog wil toevoegen is dat HSP en Beelddenken twee denkpatronen zijn, die verward kunnen worden met autistische kenmerken (de kenmerken komen vrij overeen). Ik denk zelf dat er veel autisten zijn die "naast" autisme ook een vorm hebben van hooggevoeligheid of/en denken in beeld en dat het ten onrechte onder één kam wordt geschoren.
Mijn simpelste uitleg hiervoor is: niet iedereen die hooggevoelig is heeft autisme en andersom zijn niet alle autisten hooggevoelig en zo is dat ook bij beelddenken (volgens de procenten denkt 50% van de mensen in beeld).


Maar nu is er ook een tegen theorie: er bestaan zeer veel autisten waarbij de problemen wel de rest van hun leven blijven of in ieder geval weinig groei plaatst vind. Dit is het probleem waar ik over struikel, ik kan er geen verklaring voor verzinnen. Wat dat aangaat vraag ik mij vaak weer wel af of ik niet teveel ben doorgeslagen in mijn eigen theorieën.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Elke dag denk ik na over autisme

YutaYuneYunesson schreef:Wat dat aangaat vraag ik mij vaak weer wel af of ik niet teveel ben doorgeslagen in mijn eigen theorieën.

Het lijkt bijna of je een Einsteinachtige formule aan het construeren bent. A=bd² (Autisme is beelddenken in het kwadraat.) [027]

Wat je theorieën betreft denk ik dat je een onderscheid moet maken tussen het persoonlijke en het algemene. Wat je allemaal tijdens je ‘zoektocht naar een verklaring voor je verleden’ aan informatie hebt verzameld heeft je nieuwe inzichten over jezelf gegeven, daar heb je duidelijk ook voordeel aan gehad in je persoonlijke ontwikkeling, maar het lijkt me niet dat jouw inzichten en bevindingen te vertalen zijn naar een soort ‘algemene ‘theorie over het autisme’. Daar is het verschijnsel te divers voor, er bestaan immers verschillende gradaties die binnen het autisme spectrum vallen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Re: Elke dag denk ik na over autisme

Ik vond mijn theorie juist niet gebaseerd op mijzelf, omdat het onderbouwd is met algemene psychologie.
Maar ik heb even laten inwerken wat je zegt en het is toch niet helemaal waar, want mijn theorie mist de praktijk wel, want die is alleen op mijzelf gebaseerd. Maar toch blijf ik vinden dat er wel aanknopingspunten zijn. Ik ging net opzoek naar een artikel op nu.nl waarin stond dat kinderen die gediagnoseerd waren met autisme, als volwassenen opnieuw werden gediagnoseerd niet autistisch bleken en dat daar nog onderzoek naar werd gedaan. Maar helaas kan ik dat artikel niet meer vinden, hij is denk ik verouderd of aangepast, dit artikel komt ongeveer in de buurt: http://www.nu.nl/wetenschap/3004648/kin ... oeien.html.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Elke dag denk ik na over autisme

YutaYuneYunesson schreef:
Ik ging net opzoek naar een artikel op nu.nl waarin stond dat kinderen die gediagnoseerd waren met autisme, als volwassenen opnieuw werden gediagnoseerd niet autistisch bleken en dat daar nog onderzoek naar werd gedaan. Maar helaas kan ik dat artikel niet meer vinden, hij is denk ik verouderd of aangepast, dit artikel komt ongeveer in de buurt: http://www.nu.nl/wetenschap/3004648/kin ... oeien.html.
"Kinderen kunnen over autisme heen groeien."
Dat is een interessant artikel, maar de aanhef is een beetje misleidend. Het blijkt immers om een kleine groep autistische kinderen te gaan met een mildere vorm van autisme. Ook de één na laatste alinea is in dit opzicht van belang:
"De onderzoekers durven niet te zeggen wat de oorzaak van de verbetering is. Of er daadwerkelijke veranderingen plaatsvinden in de hersenen of dat de kinderen wellicht de autismesymptomen kunnen compenseren, willen de Amerikanen in een vervolgonderzoek uitzoeken."
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Obsessief gedrag/gedachten en verslavingsgedrag”