Gabriel16 schreef:Vorige week zaterdag deed ik mee aan een wedstrijd voor filosofie. Ik heb niet gewonnen, maar een vriend. Ik ben echt heel erg blij voor hem, dat meen ik echt. Normaal ben ik juist niet blij dan, maar dit keer wel. Ik gun het die jongen heel erg... Het probleem is dat ik na bijna een week nog steeds niet de ''nederlaag'' uit mijn hoofd kan zetten... Ik schud nog steeds mijn hoofd (van 'nee') als ik eraan denk. Wat kan ik hieraan doen? Is dit gedrag eigenlijk normaal of stel ik me aan?
Ik weet niet waarom dit komt... Meestal ben ik de beste in alles... Iemand zei een keer dat mensen die slecht tegen verlies kunnen vroeger als kind altijd mochten winnen van de ouders.
je wilde het zo graag ( mijn java doet het niet dus ik kan geen knuffel smiley geven)
dan maar een pré -smiley knuf ((((gabriel))) wel heel erg goed dat je je gevoel tracht te analyseren
en je mag zeker diep teleurgesteld zijn ( vind ik, is ook maar een mening van een leek, zelfs psychologen en psychiaters zitten er vaak naast in hun oordeel is mijn ervaring)en je mag zeker andermans oordeel in twijfel trekken...en flink van je afbijten...goed zo
verliezen doet pijn, maar zo leer je wel ook wel weer sportief te zijn;
als je altijd wint , lijkt me niet zo goed voor je ego, toch?
maar het blijft enorm pijnlijk...in het stof bijten, ik weet er alles van..
sterkte