Dibsauce

Migreren, paspoort verstopt.

Het is allemaal heel formeel omdat ik het ook als email ergens naar toe heb gestuurd..

Ik ben een meisje van 17 jaar. In april ben ik opgenomen op een gesloten opname afdeling wegens een depressie en suïcidale gedachten. Dit was geheel vrijwillig. Het begon rond de tijd dat het afgelopen schooljaar is begonnen. Langzamerhand kreeg ik minder zin in dingen die ik daar vlak voor nog geweldig vond.

Mijn vader is een dictator thuis en hij heeft ook bijvoorbeeld op facebook over zichzelf geschreven "It's my game or no game at all." Overduidelijk vindt hij zijn normen en waarden dus perfect en dat spreekt hij ook openlijk uit tegenover mij. Het was qua school nooit goed genoeg voor hem. Als ik thuis kwam met een 7 of een 8, vroeg hij waarom het geen 10 was. "Als je beter had geleerd, had je wel een 10 gehad." Zo is het bijna dag in dag uit gegaan voor zo'n 5 jaar.

Dit jaar begon het niet al te goed en ik kreeg zoals verwacht een hoop negativiteit over me heen van mijn vader wat mij alleen maar verdrietiger maakte. Mijn moeder daarentegen steunde me en zei dat ik mijn cijfers nog altijd makkelijk kon ophalen. Dus het ging slechter en slechter totdat ik het niet meer zag zitten. Wel was ik van 8 tekorten op mijn rapport naar 2 tekorten gegaan. Ook dat was niet genoeg en ik mocht nog steeds niet de dingen die ik graag wilde en die waren zeker niet "teveel gevraagd". Ik mocht bijvoorbeeld ook pas slapen bij een vriendinnetje toen ik 17 werd.

Ik zit trouwens in de 5de, vwo. Daarbij voel ik me al 17 jaar niet thuis en na een maand opgenomen geweest te zijn met als voornaamste reden mijn vader die alleen maar onterecht altijd teleurgesteld is in mij, ben ik er klaar voor om mijn eigen leven te beginnen. Ik heb een hele lieve vriend van 20 die in Zweden woont, bij zijn ouders. We hebben elkaar in april in 2011 ontmoet via "chatroulette.com" en zonder ook maar enige "relatie-intentie" zijn we verder gaan praten op skype.

Nadat ik begin april in 2012 tegen hem zei dat ik controle over mezelf kwijt was en bijna van een gebouw was afgesprongen, heeft hij als prins op het witte paard het eerste vliegtuig gepakt naar Nederland. Mijn vader vond het absoluut niet goed dat hij kwam zonder toestemming van mijn ouders, maar zijn liefde voor mij en zijn zorgen waren groter. Stiekem, heb ik hem een aantal keer gezien toen hij hier een week was en toen wist ik al dat ik met hem verder wilde. Later heb ik het allemaal opgebiecht omdat ik zelf een hekel heb aan liegen.

Begin juli kwam hij weer, dit keer met zijn ouders. Zijn vader heeft 1300 km gereden om hier 3 dagen te zijn en ongeveer 600 euro uitgegeven omdat mijn ouders hen wilden zien. Zijn ouders zijn dol op mij en ik op hen en bij hen voel ik me fijner dan thuis. Ook heb ik toekomstplannen met hem. Hij is er altijd voor me geweest en gelooft nog steeds in mij na alle depressieve verhalen die hij van me te horen kreeg. Hij heeft gezien hoe ik mezelf sneed en toch wil hij ook zijn leven met mij delen. Ik wilde graag met hem mee naar Zweden voor 2 of 3 weken en dan terug naar Nederland met vliegtuig op kosten van zijn ouders (dat hadden zij aangeboden), maar dat mocht niet omdat ik "al genoeg had gekregen".

Drie weken later zouden we met het gezin naar Iran gaan en 2 dagen daarvoor heb ik een poging gedaan tot weglopen naar Zweden. Mijn vader heeft me gevonden, wachtend op de tram richting het station en heeft mij bevolen mee naar huis te gaan omdat mijn moeder "bijna een hartaanval kreeg". Ik ben naar Iran geweest maar met mijn gedachten was ik in Zweden. Ik wil nu nog steeds weg en dat heb ik duidelijk gemaakt aan mijn ouders. Ik heb een geweldig plan en de school is ook uitgekozen en heeft nog plek. Ik heb me er écht in verdiept en dit ben ik al maanden aan het plannen. Maar mijn ouders vinden dat ik alleen aan mezelf denk terwijl mijn ouders nooit iets anders hebben gedaan dan aan zichzelf denken.

Ik wil ook terug naar Nederland op vakantie wanneer ik vrije tijd heb, maar het gaat niet er niet in bij mijn ouders. Mijn school hier, begint morgen en ik ga niet. Dat weten mijn ouders nog niet maar dat zullen ze morgen zien. Ik wil héél graag naar school, maar dan wel in Zweden. Mijn ouders hebben daarbij ook nog eens mijn paspoort verstopt. Mijn vraag is: Is dat niet illegaal, ondanks de omstandigheden? En, wat kan ik hier het beste mee doen?

Alvast heel erg bedankt!
Laatst gewijzigd door Selfje op 06 okt 2012 00:01, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: Alinea's aangebracht ivm leesbaarheid post
Leeuwtjuh

Re: Migreren, paspoort verstopt.

Je kunt aangifte doen van verlies/diefstal van je paspoort en een nieuwe aanvragen... Dat hoeven je ouders niet te weten.
Dibsauce

Re: Migreren, paspoort verstopt.

Bedankt :) Ik had dat ook nog opgezocht, maar las dat ouders daar bij moeten zijn als je minderjarig bent. Nvm, thanks :D
Gebruikersavatar
GeenPijn
Berichten: 5314
Lid geworden op: 18 feb 2011 00:51

Re: Migreren, paspoort verstopt.

Wachten tot je 18 bent dan kunnen ze je niks meer maken en kun je zelf je paspoort ophalen. Als je echt niet kunt wachten zou je buiten huis moeten laten plaatsten met hulp van bv maatschappelijk werk die kunnen misshcien wat versnellen maar heel snel zal het niet gaan...
Als je verwacht dat de wereld eerlijk tegen jou is, omdat jij eerlijk bent tegenover de wereld.

Dan hou je jezelf voor gek.

Dat is verwachten dat de leeuw jou niet opeet omdat jij hem niet opeet.

Terug naar “Jongerenforum”