Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Hallo iedereen,

Zoals jullie misschien hebben gezien heb ik al eerder een topic geopend die redelijk op deze lijkt. Dit was met de vraag of ik een persoonlijkheidsstoornis had. Ik besef me nu dat ik er toen nog niet heel veel over wist, hierdoor werden het gewone puberale trekjes genoemd maar nu heb ik dus wat boeken gelezen en websites bekeken. Er staat bijvoorbeeld dat het in de puberteit juist al tot uiting kan komen. In lichte maten dan natuurlijk.
Ik zal dus even wat punten noemen die niet alleen ik maar ook anderen bij mij herkennen.

Gebrek aan empathie : ik niet alleen herken dit heel erg bij mezelf maar ook familie en vrienden. Bijvoorbeeld als iemand pijn heeft boeit het me niet heel erg om zomaar te zeggen.
Een vriendin zei een keer van ja ik heb me arm gebroken en het doet hartstikke pijn blah blah blah en mijn reactie was : oke. Ik herinner me dit nog omdat ze zei van wat is dat nou weer voor reactie. Dit soort dingen heb ik eigenlijk al zo lang als ik me kan herinneren.

liegen : dit heb ik natuurlijk van mezelf want niemand heeft me ooit kunnen betrappen op een leugen wat ik hilarisch vind. Ook heb ik nog geen maandje geleden een redelijk aantal mensen gecatfished. Gewoonweg omdat ik het leuk vind als mensen erin trappen.

Leven op andermans geld - ik ben natuurlijk minderjarig enz maar laten we zeggen dat ik nog nooit voor me eigen lunch heb betaald. Dit laat ik vrienden altijd doen. Ik snap niet hoe maar dat is wat anders. Verder krijg ik me ouders zover om bijna alles te betalen voor me
: kleding, tv, mobiel, bioscoop, sport, hobby, ov enzovoorts

Criminaliteit : ik ga hierin eerlijk zijn. Ja ik heb meerdere keren wat gestolen uit winkels. Dit deed ik puur omdat ik het wou hebben. Ook pak ik redelijk vaak geld van me ouders voor alles en nog wat. Hier zijn ze nog nooit achter gekomen.

Paranoia : schijnt ook een kenmerk te zijn. Heb ik last van
Ik slaap letterlijk met twee messen achter me bed. Gebruik nooit me eigen naam op t Internet omdat ik denk dat anderen er wat mee gaan doen. Hetzelfde geld voor foto's van mezelf.

Narcisme : ik vind redelijk vaak dat ik boven allerlei mensen sta. De meeste mensen vind ik dom, saai, sloom enzovoorts. Hieronder ook me ouders.
Me ouders noemen me redelijk vaak arrogant terwijl ik vind dat ik iets gezegd heb wat compleet waar is.

Sadisme : ik heb vaak moordgedachten. Plan moorden uit in me hoofd. Echt tot op de detail zegmaar. Alibi, bewijs alles. Ook hoop ik soms gewoon dat er een of andere moordenaar mijn huis binnenloopt puur omdat ik hem dan kan neersteken ofs.

Verveling : ik verveel me ongelooflijk snel. Hierop verzin ik dan zoiets als je kan leren programmeren ofs. Maar dit vind ik na een uurtje al saai. Als gevolg van de verveling krijg ik vaak het gevoel dat het leven nutteloos is enzovoorts. Als ik iets doe wil ik ook dus het liefste dat er wat kik aan zit. Ik heb me vrienden bijvoorbeeld welleens meegesleept naar een verlaten villa. Wat ook weer onverantwoordelijk is want niemand wist ervan en t was redelijk afgelegen. Maar ook de laatste tijd kunnen vrienden ze niet meer bezig houden. Ik vind ze simpelweg te saai.

Afstandelijkheid : me ouders noemen me vaak afstandelijk. Dit ligt aan het feit dat ik absoluut niet geknuffeld wil worden of wat dan ook. Als mensen dit toch proberen resulteert het vaak in een klap. Ook omdat ik altijd op me kamer zit, voornamelijk omdat ze toch alleen maar domme dingen zeggen.


Dit waren een paar voorbeelden. Hopelijk kunnen jullie er iets mee.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ik vraag mij eerder bij je verhaal een aantal belangrijke zaken af... hoe het daarmee zit... wij kunnen hier geen diagnoses voor je stellen... daarvoor heb je toch echt een prof nodig.

Wat is het begin geweest van het stelen van geld en uit winkels? Wat is eraan vooraf gegaan?
Hoe is en was je band met je ouders? Heb je het gevoel dat je voldoende aandacht krijgt/kreeg op een positieve manier? Krijg je weleens complimenten?
Ik merk dat je enorm zoekende bent naar allerlei comclusies en diagnoses. Dat blijf je maar doen. Dat is misschien logisch, maar ik zie je niet echt naar oorzaak en gevolg zoeken van zaken.
Paranoia : schijnt ook een kenmerk te zijn. Heb ik last van
Ik slaap letterlijk met twee messen achter me bed. Gebruik nooit me eigen naam op t Internet omdat ik denk dat anderen er wat mee gaan doen. Hetzelfde geld voor foto's van mezelf.
Is dit zomaar gekomen? Of is er voordat je hiertoe besloot iets gebeurd waardoor jij je niet meer veilig voelde en naar iets zocht om je veiliger te voelen? (Ook al is dit echt niet de manier.)
Is er iets gebeurd, iets heel vervelends, waardoor je hiertoe besloot, voorafgaand?


Sinds wanneer heb je de dingen in je hoofd die je beschrijft? De gedachten en de gevoelens?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ja ik weet dat je eigenlijk een prof nodig hebt. Maar als ik met zulk soort dingen kom wuiven me ouders het gwn weg.

Het stelen is begonnen toen ik ongeveer 10/11 was. Misschien nog wel jonger. Er is niet echt iets vooraf gegaan ik deed het gwn. Geld pakken van me ouders is ook rond die leeftijd begonnen.

En de band met mijn ouders. Tja hoe zal ik het zeggen. Ik zie ze liever komen dan gaan. Me moeder is ontzettend egoïstisch enz en dan weer heel aardig. En me vader is een bemoeial en als hij boos wordt slaat ie me welleens. Heb laatste keer ook gedreigd met weglopen

En de messen enz doe ik denk ik tegen inbrekers maar stiekem met de hoop dat ik ze dan neer zou kunnen steken ofs en het op zelfverdediging zou kunnen afschuiven.
Die gedachtes waren al wel een tijdje aanwezig maar beginnen zich steeds meer te ontwikkelen
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Spoiler:
En de band met mijn ouders. Tja hoe zal ik het zeggen. Ik zie ze liever komen dan gaan. Me moeder is ontzettend egoïstisch enz en dan weer heel aardig. En me vader is een bemoeial en als hij boos wordt slaat ie me welleens. Heb laatste keer ook gedreigd met weglopen
Waarin is je moeder egoïstisch volgens jou?

Op welke momenten wordt je vader boos en op welke manier slaat hij je?
En de messen enz doe ik denk ik tegen inbrekers maar stiekem met de hoop dat ik ze dan neer zou kunnen steken ofs en het op zelfverdediging zou kunnen afschuiven.
Die gedachtes waren al wel een tijdje aanwezig maar beginnen zich steeds meer te ontwikkelen
Is er weleens bijna bij jullie ingebroken of is er weleens bij jullie ingebroken?


Wat mij opvalt is dat je schrijft dat als er een moordenaar binnen zou komen dat je die dan zou kunnen neersteken... dat je die gedachte hebt... waarom heb je het gelijk over dat soort type mensen? Ligt er een angst?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Hij slaat me soms in me gezicht soms schopt ie me

Nee maar er is wel in de buurt ingebroken

Was gwn een voorbeeld. Maar in ieder geval een crimineel ofs
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Hij slaat me soms in me gezicht soms schopt ie me

Nee maar er is wel in de buurt ingebroken

Was gwn een voorbeeld. Maar in ieder geval een crimineel ofs
Ik kom hier zometeen even op terug vind je dat goed? Want volgens mij heeft je problematiek niet zoveel te maken met sociopaat of psychopaat zijn maar met iets anders. Ik zal straks reageren. Misschien dat een ander het anders ziet, maar ik zie dingen die toch er niet zoveel mee te maken hebben, maar met iets anders.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Is goed
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Goed, in je bericht staan toch wel wat dingen die natuurlijk niet goed zijn. Zoals alles laten betalen door anderen en de dingen die je hebt gedaan wat met stelen te maken heeft. Je zou dus voor jezelf eens na kunnen gaan om te kijken of het je lukt om ook langzaamaan wat meer voor jezelf te betalen, in plaats van dat je dat laat doen door anderen. Als je namelijk leert om ook dingen zelf te betalen word je daar wat handiger in en zelfstandiger en weet je daarmee ook beter wat geld eigenlijk waard is. (Wat geld en spullen ook voor een ánder waard zijn) want wat je steelt is van een ander en voor een ander ook echt wel wat waard. Je steelt dus iets wat belangrijk is voor een ander en waarde heeft. Stelen is nooit goed, ook niet als je het voor de aandacht doet omdat je het thuis niet of negatief krijgt. Aandacht kan je ook op positieve manieren krijgen en dat is altijd beter uiteinliujk dan dat je het op deze manier zoekt. Altijd beter dan dat je negatieve grenzen opzoekt. En als je het thuis niet kan krijgen, kan je kijken of je het wel kan krijgen van anderen, de aandacht die je zo nodig hebt en waar jij volgens mij naar snakt. Dat zou ik logisch vinden, omdat iedereen aandacht verdiend.

Ik ga nu even wat stukjes opsommen van je eerste bericht van dit topic:
Gebrek aan empathie : ik niet alleen herken dit heel erg bij mezelf maar ook familie en vrienden. Bijvoorbeeld als iemand pijn heeft boeit het me niet heel erg om zomaar te zeggen.
Een vriendin zei een keer van ja ik heb me arm gebroken en het doet hartstikke pijn blah blah blah en mijn reactie was : oke. Ik herinner me dit nog omdat ze zei van wat is dat nou weer voor reactie. Dit soort dingen heb ik eigenlijk al zo lang als ik me kan herinneren.
Je beschrijft hier de reactie die je weleens hebt naar anderen. Ook naar mensen waar je om geeft zoals een vriendin. Hoe reageren je ouders of andere familieleden op jou als je pijn hebt of ergens verdrietig over bent? Zijn ze emphatisch naar je toe? Helpen ze jou? Geven ze troost? Of reageren ze heel anders? Reageren ze weleens steunend naar je toe als je zoiets overkomt of als jij je niet fijn voelt?
liegen : dit heb ik natuurlijk van mezelf want niemand heeft me ooit kunnen betrappen op een leugen wat ik hilarisch vind. Ook heb ik nog geen maandje geleden een redelijk aantal mensen gecatfished. Gewoonweg omdat ik het leuk vind als mensen erin trappen.
Het is natuurlijk niet goed om te liegen. Dat heb je zelf ook goed in de gaten dat het niet goed is wat je doet ook al vind je het allemaal maar hilarisch (zeg je...).
Maar de vraag is nu: Ben je weleens eerlijk tegen mensen geweest en hoe reageerden mensen erop als je ergens eerlijk over was?
Waren mensen op het moment dat je eerlijk was over iets tenminste opgelucht en blij dat je eerlijk bent geweest? Of werden ze gelijk heel erg boos? En als je weleens eerlijk was over iets wat je heel moeilijk vond om te vertellen, waren er toen mensen die je ondanks alles steun gaven of kwam er door die eerlijkheid van je alleen maar gedoe?
Als je negatieve ervaringen hebt (gehad) als je ergens eerlijk over bent geweest en er komt nooit eens wat positiefs uit... dan kan je weleens besluiten om dan maar te gaan liegen want als je eerlijk bent... ja... dan krijg je toch maar op je kop. Dat kan je dan gaan denken terwijl eerlijkheid wel beter is. (En het is ook goed om het te zijn.)
Leven op andermans geld - ik ben natuurlijk minderjarig enz maar laten we zeggen dat ik nog nooit voor me eigen lunch heb betaald. Dit laat ik vrienden altijd doen. Ik snap niet hoe maar dat is wat anders. Verder krijg ik me ouders zover om bijna alles te betalen voor me
: kleding, tv, mobiel, bioscoop, sport, hobby, ov enzovoorts
Over dit stukje heb ik natuurlijk in het begin al iets geschreven.
Criminaliteit : ik ga hierin eerlijk zijn. Ja ik heb meerdere keren wat gestolen uit winkels. Dit deed ik puur omdat ik het wou hebben. Ook pak ik redelijk vaak geld van me ouders voor alles en nog wat. Hier zijn ze nog nooit achter gekomen.
Hierover ook...
Paranoia : schijnt ook een kenmerk te zijn. Heb ik last van
Ik slaap letterlijk met twee messen achter me bed. Gebruik nooit me eigen naam op t Internet omdat ik denk dat anderen er wat mee gaan doen. Hetzelfde geld voor foto's van mezelf.
Het is normaal en dat doen vele anderen om je eigen naam soms niet te gebruiken op het internet en er zijn ook mensen die geen foto's op het internet plaatsen van zichzelf.
Je schreef al eerder dat er in de buurt is ingebroken. Dat is nooit fijn om mee te maken en dat kan ook al was het niet bij jullie, sporen achter laten. Je kan je onveilig gaan voelen.
De vraag is alleen of twee messen achter het bed het veiliger voor je maken. Volgens mij is het beter om het gevoel aan te pakken in plaats van het in stand te houden doordat je in je angst messen hebt.
Narcisme : ik vind redelijk vaak dat ik boven allerlei mensen sta. De meeste mensen vind ik dom, saai, sloom enzovoorts. Hieronder ook me ouders.
Me ouders noemen me redelijk vaak arrogant terwijl ik vind dat ik iets gezegd heb wat compleet waar is.
Wat zorgt ervoor dat je mensen maar dom en saai vind? Wat maakt ze volgens jouw sloom? :knuffel:
Sadisme : ik heb vaak moordgedachten. Plan moorden uit in me hoofd. Echt tot op de detail zegmaar. Alibi, bewijs alles. Ook hoop ik soms gewoon dat er een of andere moordenaar mijn huis binnenloopt puur omdat ik hem dan kan neersteken ofs.
Wat hier vooral naarvoren komt is onveiligheid en onveilig voelen. (Voor mij dan... hoe zie jij het?) Er speelt volgens mij veel onveiligheid en dat merk je ook terug... dat zie je ook terug.
Ook op momenten dat het eigenlijk niet nodig is... zorg je in je hoofd alvast voor scenario's voor als het toch mis zal gaan. (Wat er dan ook mis kan gaan..) Er is veel voorbereiding voor wat als en je schiet van te voren al in de verdediging.

- De thuissituatie waar jij je in bevind klinkt niet echt veilig. Je vader heeft neiging tot snel boos worden en neiging tot... en het echt slaan. Je krijgt veel dingen naar je hoofd geslingerd en er is volgens mij sprake van niet zoveel liefde, of tenminste, het komt niet echt naarvoren. Je lijkt je niet prettig te voelen thuis. Mij vraag is dan ook wel: Ben je bang voor de dingen die er thuis gebeuren? En mis je liefde? Ben je bang voor wat ernaar je hoofd geslingerd word? Heb jij angst om dingen fout te doen?
Heb jij geleerd hoe het moet om echt wat positief te reageren vanuit je ouders? Of is er altijd negativiteit geweest en hoor en zie je ook alleen maar negatieve reacties en negatieve voorbeelden? Is er ooit tegen je gezegd dat iemand van je houdt of dat je ouders, dat ze van je houden?
Denk jij dat jij de verdediging waar je in schiet, nodig hebt om het aan te kunnen wat je doormaakt?

Voel jij je veilig thuis? Voel jij je veilig in de omgevingen waar jij je eigenlijk veilig hoort te voelen? -
Verveling : ik verveel me ongelooflijk snel. Hierop verzin ik dan zoiets als je kan leren programmeren ofs. Maar dit vind ik na een uurtje al saai. Als gevolg van de verveling krijg ik vaak het gevoel dat het leven nutteloos is enzovoorts. Als ik iets doe wil ik ook dus het liefste dat er wat kik aan zit. Ik heb me vrienden bijvoorbeeld welleens meegesleept naar een verlaten villa. Wat ook weer onverantwoordelijk is want niemand wist ervan en t was redelijk afgelegen. Maar ook de laatste tijd kunnen vrienden ze niet meer bezig houden. Ik vind ze simpelweg te saai.
:knuffel: :knuffel: :knuffel:
Afstandelijkheid : me ouders noemen me vaak afstandelijk. Dit ligt aan het feit dat ik absoluut niet geknuffeld wil worden of wat dan ook. Als mensen dit toch proberen resulteert het vaak in een klap. Ook omdat ik altijd op me kamer zit, voornamelijk omdat ze toch alleen maar domme dingen zeggen.
Wat ik mij hierbij afvraag, waarom wil jij geen knuffel? Is dat omdat je bang bent dawt er iets vervelends gaat gebeuren of dat je uiteindelijk toch iets verkeerd doet?
Of is dat omdat je het toch al weinig krijgt of omdat jij vind dat je het niet verdiend?
Of is dat omdat je niet goed weet hoe jij daarmee om moet gaan? (Omdat je het misschien niet vaak meemaakt of ziet?)

Waarom volgt er vaak een klap als ze het proberen? Zou het zelfverdediging kunnen zijn door wat je meemaakt? Of iets anders...?

Welke domme dingen zeggen ze?


Ik hoop dat je hier wat aan hebt... ik zie eigenlijk geen dingen waar jij eerst aan dacht. Maar goed, misschien sta ik daar alleen in. Hopelijk kan je hier wat mee en kan je ook antwoorden geven meid.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Dat is een zeer lang antwoord. Het kan zoals je zegt dat ik deze dingen doe vanwege mijn thuissituatie enzovoorts. Maar juist dat is ook wel mijn punt nu ik erover nadenk. Sociopatie is niet aangeboren. Het wordt ontwikkeld, door dit soort dingen.

Maar goed even om jou vragen te beantwoorden

Als ik verdrietig ben wat eigenlijk nooit is. Uit zich dat uiteindelijk meestal in woede gericht naar de oorzaak ervan. Ik heb eigenlijk nooit behoefte aan troost.

Ik ben heus welleens eerlijk tegen mensen. Maar ik zou het verschil kwa reageren niet weten want ze hebben niet door dat ik lieg. En slecht voelen erover doe ik niet. Het maakt me simpelweg niet heel veel uit.

Verder voel ik me thuis niet onveilig. Meestal als mijn vader boos wordt is het vanwege een discussie tussen ons. Het gaat alleen om de manier waarop hij het uit. Heb ik ook heel erg trouwens.

Ik vind mensen dom en saai omdat ze zich ook zo gedragen. Ze doen altijd hetzelfde en herhalen alles tien keer omdat ze niks boeiends te vertellen hebben. En ook omdat ze gwn niet na kunnen denken.

Dit in mijn hoofd uitplannen doe ik niet als gevolg van onveiligheid ik doe het met doel om mensen te vermoorden en niet als er iets zou gebeuren dan zou ik namelijk niks hoeven te doen want das zelfverdediging

En ik houd gwn niet van knuffelen of aanraking. Ben niet bang dat er iets gebeurd. Verder word alles tien keer herhaald alsof ik achterlijk ben of er wordt iets gezegd wat ik allang weet.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Dat is een zeer lang antwoord. Het kan zoals je zegt dat ik deze dingen doe vanwege mijn thuissituatie enzovoorts. Maar juist dat is ook wel mijn punt nu ik erover nadenk. Sociopatie is niet aangeboren. Het wordt ontwikkeld, door dit soort dingen.
Ik zie er eigenlijk niet echt iets sociopatisch/psychopatisch in... maar wat mij opvalt je zegt het volgende:
Door dit soort dingen... welke dingen bedoel je?
Als ik verdrietig ben wat eigenlijk nooit is. Uit zich dat uiteindelijk meestal in woede gericht naar de oorzaak ervan. Ik heb eigenlijk nooit behoefte aan troost.
Heb je er weleens van gehoord dat woede ook een uitting van verdrieti kan zijn? Dus dat verdriet omgezet word in woede? Dat verdriet dat omgezet kan worden in woede (kan ook automatisch gaan) een punt is van onmacht van situaties? Dat de woede er is door de situatie die je niet fijn vind en waar jij je (op dit moment) machteloos bij voelt terwijl je het zo graag anders wilt?

Heb je echt geen behoefte aan troost of vind je dat je het niet verdiend?
Verder voel ik me thuis niet onveilig. Meestal als mijn vader boos wordt is het vanwege een discussie tussen ons. Het gaat alleen om de manier waarop hij het uit. Heb ik ook heel erg trouwens.
En hoe voel jij je over de manier hoe hij het naar je uit? Je vader hoort niet zulk geweld tegen je te gebruiken.
Dit in mijn hoofd uitplannen doe ik niet als gevolg van onveiligheid ik doe het met doel om mensen te vermoorden en niet als er iets zou gebeuren dan zou ik namelijk niks hoeven te doen want das zelfverdediging
Zou het niet zo kunnen zijn dat je die gedachten hebt als een soort boete voor anderen? Waarom moeten mensen boeten? Is dat omdat jij zoveel pijn van binnen hebt? Want dat is wel meer dan duidelijk...
Verder word alles tien keer herhaald alsof ik achterlijk ben of er wordt iets gezegd wat ik allang weet.
Zoals?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ouders die slaan bijvoorbeeld

Geen behoefte aan. En het is meer dat ik iets oneerlijk vind

Overdreven en kinderachtig. Daarom heb ik gedreigd met weglopen

Ik vind niet perse dat mensen moeten boeten en zoveel pijn heb ik nou ook weer niet van binnen

Dingen als doe dit doe dat terwijl ik had gezegd dat ik t zo zou doen.
Drie keer in een uur vragen of ik bijv nog huiswerk heb en wat voor huiswerk ik heb terwijl ik allang had gezegd wat het was en of ik het wel of niet afheb.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ouders die slaan bijvoorbeeld
Maar ouders die slaan dat is ook niet goed en dat hoort ook niet he. :knuffel: Kan ook best traumatisch zijn, niet fijn.
zoveel pijn heb ik nou ook weer niet van binnen
Nee meid?
Ik kan mij nog topics herinneren waar je sprak over dat je hebt gesneden (of je dat nu doet of een vorm ervan weet ik niet), dat je bang bent voor het ontwikkelen van een eetstoornis en dat je last hebt van oncontroleerbare woede... waar denk je zelf dat dat allemaal vandaan komt en waarom dat gebeurd?

Wat vind je er eigenlijk van dat ik doorvraag en je aan het woord laat en dingen toch wat anders zie? :)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ik snij al heel lang niet meer en zo extreem was t nou ook weer niet.
Woede wordt uitgelokt en kan ik niks aan doen.

Vind het prima zolang je maar stopt met het verdraaien van me woorden.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Ik snij al heel lang niet meer en zo extreem was t nou ook weer niet.
Woede wordt uitgelokt en kan ik niks aan doen.

Vind het prima zolang je maar stopt met het verdraaien van me woorden.
Nou gelukkig maar dat je niet meer snijdt, want dat gun ik je niet. Snijden/krassen doe je nooit zomaar. Dan zijn er vaak dingen gaande waardoor je op dat moment niet meer weet wat je moet doen en hoe je met dingen aan moet.

Waardoor wordt de woede meestal uitgelokt?

Ik verdraai geen woorden van je... ik ben met je in gesprek over de dingen die je schrijft. :knuffel:
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Vooral me ouders
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Vooral me ouders
Wat zou je graag anders willen?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Dat ze stoppen met praten tegen me? Of is dat teveel gevraagd?
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Dat ze stoppen met praten tegen me? Of is dat teveel gevraagd?
Dat is een klein beetje teveel gevraagd denk ik... :knuffel: Zou je iets anders kunnen bedenken?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Nee, dat is het wel zo'n beetje. Wil eigenlijk gwn geen contact meer met ze.

Even zomaar : heb je iets van psychologie ofs gestudeerd
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Nee, dat is het wel zo'n beetje. Wil eigenlijk gwn geen contact meer met ze.

Even zomaar : heb je iets van psychologie ofs gestudeerd
Dat mag je vragen. Je mag alles vragen. (Alleen of er een antwoord komt is altijd de vraag... :o :))

Nee, ik heb wel een poosje een opleiding gedaan wat over en richting mensen ging.
Ik lees en heb wel veel gelezen en bekeken over onderwerpen over en richting mensen. En heb ook wel behoorlijk wat achter de kiezen qua verleden.

Hoezo meid? :knuffel:
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
momo
Berichten: 11684
Lid geworden op: 10 okt 2009 23:02
Locatie: momoland

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

de Oplossing:opgroeien, opleiding en werken. Op je eigen pootjes staan, de negatieve dingen die je opnoemt wegwerken met de juiste hulp en dan hoef je nooit nog iemand te zien die je niet wil, te doen wat je niet wil enz

Er zijn ook nadelen aan volwassenheid...rekeningen, hypotheek, belastingen, verantwoordelijkheid, afspraken, was en strijk, poetsen, gevolgen dragen zonder dat iemand het oplost enz

Maar het zijn dan wel je eigen keuzes

en ik wil niet oud klinken maar ooit zal hotel 'mama' toch niet zo slecht lijken :-P :unsure:
Frankly my dear, I don't give a damn...
Do or do not, there is no try... (Yoda)
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Maar goed, jouw conclusie is nu?

Want ik vind niet echt dat me ouders er iets mee te maken hebben
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Maar goed, jouw conclusie is nu?

Want ik vind niet echt dat me ouders er iets mee te maken hebben
Wat is je eigen conclusie uit het gesprek in dit topic?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Lisa
Berichten: 23
Lid geworden op: 13 mar 2016 20:45

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Ik denk nog steeds dat ik misschien sociopaat ben.
Want ik weet vrij zeker dat ik veel van deze problemen al had voordat ik steeds van die ruzies had. Ik denk dat het steeds sterker tot uiting komt wat de zaak ook niet bevoorderd
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ben ik een sociopaat/psychopaat?

Lisa schreef:Ik denk nog steeds dat ik misschien sociopaat ben.
Want ik weet vrij zeker dat ik veel van deze problemen al had voordat ik steeds van die ruzies had. Ik denk dat het steeds sterker tot uiting komt wat de zaak ook niet bevoorderd
Ik vind jouw anders absoluut niet oppervlakkig in het contact met anderen, anders zou je dat ook merken op het forum en dast merk ik alles behalve.

Maar als je echt wilt weten wat er met je aan de hand is, dan moet je toch via de huisarts vragen of er een verwijzing kan komen. Alleen moet er dan wel een volwassene vanaf weten want je bent nog niet op de leeftijd dat het alleen kan zonder dat iemand het verder weet. Je hebt meerdere topics waarbij je vroeg of je die en die diagnose kan hebben je je veranderd telkens.
Ik zie er eigenlijk nog steeds niet in wat de titel aangeeft... maar dat kunnen wij verder niet beoordelen. Tenminste niet op proffesioneel niveau.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Persoonlijkheidsstoornissen”