Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hoi.
Ik weet niet precies in welk forum ik dit moet posten dus doe ik het hier maar.

Ik schrijf dit omdat ik een paar vragen heb. Ik heb een vriend en die is 32 jaar. Ik mag hem heel graag, maar hij heeft een paar eigenaardigheden die ik moeilijk kan begrijpen. Hij lijkt soms wel 2 verschillende personen in hetzelfde lichaam. Het ene moment kan hij heel volwassen zijn, het volgende moment lijkt hij wel een kind.

Ik heb het een keer aan zijn moeder gevraagd en die zei me dat hij soms bijzonder kan zijn en dat geestelijk wat jonger is dan zijn fysieke lichaam. Hoe ik dat in perspectief kon zien is voor mij erg moeilijk.

Zijn kinderlijke deel bestaat namelijk uit onder andere:
- Vaak kinderseries en tekenfilms kijken en daar enorm veel plezier in kunnen hebben.
- Muziek bedoeld voor kinderen luisteren en dat erg mooi vinden.
- Achter andere mensen aan zitten en rennen, plagen en spelen.
- Ravotten en klimmen.
- Altijd slapen met een knuffel en in paniek raken als hij hem niet direct kan vinden.
- Fantaseren en doen alsof.
- Heel erg druk zijn.
- Overal aanzitten en op alle knoppen drukken.
- Ineens heel boos worden en andere de schuld geven.
- Slecht luisteren en altijd denken gelijk te hebben.
- Andere kinderachtige gedragingen die moeilijk te beschrijven zijn.
- Soms erg manipulatief.
- soms geen verantwoordelijkheid nemen.

Hij begrijpt ook totaal niet waarom het niet normaal is voor zijn leeftijd om jeugdfilms, jeugdseries en kindertekenfilms te kijken. Hij vindt het leuk en grappig en het maakt hem niet uit wat andere vinden. Dat vind ik eigenlijk ook wel weer heel sterk van hem. Het is echter niet zo dat hij niet kijkt naar dingen voor volwassen, enkel is dat een heel stuk minder. Datzelfde geld ook voor muziek bedoeld voor kinderen, hij vindt het mooi dus
luistert hij er naar. Hij begrijpt niet dat het bedoeld is voor kinderen en waarom het niet normaal is om er als volwassenen naar te luisteren.

Dit geld eigenlijk voor alle bovengenoemde punten, Hij begrijpt gewoon niet waarom bepaalde gedragingen niet passen bij zijn leeftijd en dat er van hem verwacht wordt om die gedragingen niet te doen. Op dat gebied heb ik soms het gevoel dat ik met een kind samen ben, al kan ik vaak wel erg om hem lachen. Misschien ben ik ergens ook wel jaloers dat hij gewoon durft te doen en te zeggen wat hij voelt, ongeacht of het past bij zijn leeftijd of niet.

Maar er is ook een andere kant aan hem. Hij kan soms zo volwassen uit de hoek komen dat het lijkt alsof hij veel verder is dan mij.
- Soms lijkt hij wel een lopende encyclopedie, hij weet van alles wel iets af en hij kan dingen heel goed uitleggen.
- Hij leert zichzelf heel snel en makkelijk dingen aan: programmeren en scripten.
- Hij is heel goed in natuurkunde, wiskunde, astronomie en scheikunde.
- en kan heel oplossingsgericht omgaan met problemen van anderen.
Hij komt sommige momenten over alsof hij ver voorloopt op mij en andere.

Dit maakt het voor mij zo moeilijk. Ga ik om met iemand die ergens lijkt te blijven hangen, of met iemand die veel verder is dan mij. Als hij zo kinderlijk doet weet ik niet of ik daar in mee moet gaan, ook omdat dat voor mij wat ongemakkelijk voelt, terwijl het voor hem gewoon
normaal is. Of moet ik me juist zo volwassen mogelijk opstellen en juist die punten bij hem naar boven halen? Als ik bij hem aangeef hoe dat voor mij voelt en dat ik me soms wat opgelaten voel, dan kijkt hij me schuin aan als een hond die het niet begrijpt en zie ik totale onbegrip in zijn ogen.

Soms twijfel ik dan ook aan mezelf. Ben ik nu echt zo kortzichtig en oppervlakkig, dat ik geen begrip voor hem kan opbrengen. Ergens is hij nog zo onschuldig en onbezorgd, zo vrij en ongecompliceerd, en het enige wat ik wil is hem veranderen naar een persoon die in mijn ogen normaal is en doet. Ergens lijk ik me soms te schamen voor hem en zijn gedrag en het enige wat ik wil is dat ik me zo niet meer hoef te voelen door hem. En dat vindt ik zo achterbaks van mezelf. Hij is zo lief en eerlijk, zegt en doet wat hij echt voelt en denkt. Ik zou juist trots op hem moeten zijn.

Mijn vraag is eigenlijk hoe ik met hem om moet gaan. Als hij op momenten zo kinderlijk is, moet ik me dan op het zelfde niveau bij hem voegen, of moet ik gewoon volwassen blijven ten opzichte van hem? Mag ik überhaupt van hem vragen om op dat soort momenten volwassen te gaan worden? Pas ik wel bij hem? Is hij een kind in zijn hoofd? Of een kind én een volwassenen? Of Alles daar tussen in?

Ik heb ooit gelezen over het Peter-Pan Syndroom: Mensen die niet kunnen accepteren dat ze ouder en volwassen worden en zich niet volwassen gaan gedragen. Deze mensen zijn zich er echter wel van bewust wat wel en niet volwassen gedrag is. Dan heb ik ook gelezen over mensen die doen aan Infantilisme: Een volwassenen die zich bewust gedraagt als baby of kind. Deze mensen weten wat volwassen gedrag is maar beleven er plezier aan om zich te
gedragen als baby of kind, soms als rol-spel.

En dan heb je regressie: Een zelfbeschermingsmechanisme waarin een persoon mentaal
terug gaat naar een eerdere perioden in zijn/haar leven. Deze mensen hebben geen idee wat er in hun leven gebeurt en wat voor gedrag ze laten zien. Meestal als gevolg van een ernstige traumatische ervaring.

Deze 3 concepten sluiten in het geheel niet aan op wat er met mijn vriend aan de hand is.
Zijn manier van gedragen, zijn bewustzijn en zijn begrip komen voort vanuit een natuurlijke
basis. Hij is zich er totaal niet bewust van of begrijpt het niet. Hij doet puur wat hij echt voelt en denkt en doet zich niet anders voor dan hoe hij is. Althans zo ervaar en zie ik het. Toch begrijpt ik niet wat er nu echt met hem aan de hand is.

Ik hoop dat jullie mij dat kunnen uitleggen zodat ik inzicht en begrip kan hebben voor hoe hij is. Nergens heb ik echt een beschrijving kunnen vinden die past bij hoe hij is en hoe hij denkt.

Oja, Btw - hij heeft een IQ van 120 - 20 meer dan mij haha.
Liefs - Loes, 30
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hij heeft een iq van 1 2 0 - ik 1 0 0
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hoewel de titel van je topic 'Hoe Begrijp ik mijn Vriend' is, heb ik de indruk dat jij je vriend eogenlijk best begrijpt en ook een beetje door hebt. Je benoemt zelf al dat hij soms wat manupilatief kan zijn. Het enige wat niet helemaal duidelijk is waar de oorzaak van zijn kidnerlijke gedrag ligt. Het gedrag van je vriend zou ik toch een vorm van regressie willen noemen. Het is een dubbel signaal: voor hem is het veilig om in kinderlijk gedrag te blijven steken en terug te keren naar de onbekommerde kindertijd. Het is een vorm van zelfbescherming. Tegelijkertijd dwingt hij af dat je hem ziet als een kind, dat is het manupultaieve element, het is alsof hij wil zeggen: "je bent toch niet boos op mij, want k ben maar een klein jongetje."

Het kan in meer of mindere mate onbewust zijn, maar wat hij doet is pure mindfuck, waardoor je aan jezelf begint te twijfelen en dat is precies de bedoeling.
Mijn vraag is eigenlijk hoe ik met hem om moet gaan. Als hij op momenten zo kinderlijk is, moet ik me dan op het zelfde niveau bij hem voegen, of moet ik gewoon volwassen blijven ten opzichte van hem? Mag ik überhaupt van hem vragen om op dat soort momenten volwassen te gaan worden? Pas ik wel bij hem? Is hij een kind in zijn hoofd? Of een kind én een volwassenen? Of Alles daar tussen in?
Wat je niet moet doen is je op zijn niveau te gedragen, je moet je gewoon als een volwassene blijven gedragen. Je moet hem niet bevestigen in zijn gedrag. Als je verder met hem wil, zul je toch de oorzaak van zijn gedrag moeten zien te achterhalen. Je vriend heeft niet alleen begrip nodig, maar vooral hulp. Ik denk dat het raadzaam is dat je vriend in gesprek gaat met een psycholoog.

En wat je IQ betreft, ik denk dat je een hele slimme meid bent, die twintig punten verschil in IQ score zeggen helemaal niets.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hoe zou hij dan reageren als ik hem confronteer met dat hij doet alsof?
Doet hij dit voor aandacht?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Ik denk niet dat je het 'doen alsof' kunt noemen, je vriiend heeft een bepaald gedrag ontwikkeld waar hij zelf voordelen in ziet. Het is namelijk makkelijker om een klein jongetje te blijven, dan kun je de verantwoordelijkheden die bij het volwassen zijn horen naast je neerleggen. Hem met zijn gerag confronteren is misschien niet de weg om het aan te kaarten, ik denk dat je beter eerst wat gesprekken met zijn moeder kunt voeren om beter te begrijpen waar het gedrag van je vriend vandaan komt en wat je het beste kunt doen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Volgens zijn moeder heeft hij autisme en is hij als kind misbruikt.
Veel problemen thuis en kon daardoor niet kind zijn.
Moest al vroeg opgroeien vanwegen die problemen.
En daar zit dan een vraag van mij.
Als hij nooit kind kon zijn, hoe kan hij nu dan zo kinderlijk zijn?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

LoesDePoes schreef: 24 mar 2021 17:02 Als hij nooit kind kon zijn, hoe kan hij nu dan zo kinderlijk zijn?
Juist omdat hij geen kind kon zijn gedraagt hij zich nu kinderlijk, het lijkt me heel logisch dat hij daar voor gekozen heeft.

Dat hij misbruikt is en autisme heeft zijn belangrijke dingen om mee rekening te houden, dan past de term 'regressie' weldegelijk bij zijn gedrag. Misschien is het een goed idee om je verder in te lezen over wat misbruikt zijn als kind met je kan doen, hoe het is om getraumatiseerd te zijn. Het kan ook zinvol zijn om je te verdiepen in autisme, want je doel is uiteindelijk om je vriend te kunnen begrijpen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Ik denk dat je gelijk hebt.
Ik had dat verband nog niet gelegd
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Kan ik hem daar dan bij helpen?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

LoesDePoes schreef: 24 mar 2021 19:13 Kan ik hem daar dan bij helpen?
Door gewoon jezelf te zijn. Het is mooi dat jullie vrienden zijn en dat je hem acceteert zoals hij is. Het is ook belangrijk om je eigen grenzen te bewaken. Je zegt dat je vriend ook manipulatief kan zijn. Het lijkt me belangrijk om duiedelijk aan te geven als je iets niet fijn vindt. Duidelijkheid en eerlijkheid, daar is hij het beste mee geholpen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Helaas heb ik niet veel verstand van IQ en EQ, maar wat ik gelezen heb is dat Verstandelijke Intelligentie en het vermogen om je in een ander te verplaatsen. Toch kan hij momenten wel heel goed met mij mee leven en zelfs begrijpen wat ik voel. Daar is hij heel lief in. Maar wat jij zegt is dat hij qua EQ flink onder zijn kalender leeftijd kan zitten. Uit dat zich bij iedereen op dezelfde manier of manifesteert zich dat bij iedereen doormiddel van eigen en unieke kenmerken?

Kijk, in mijn post lijkt het alsof ik hem koste wat koste wil veranderen. En momenten voelt dat ook zo als ik me dan weer plaatsvervangend voor hem schaam als hij zich bijzonder uit bij mensen waar we zijn. Maar ik zal dat uiteindelijk wel gewoon accepteren. Maar wat heel erg zal helpen als ik dat stukje gedrag kan begrijpen. Als ik leer begrijpen wat er in zijn hoofd omgaat, wat hij denkt en voelt, en wat uiteindelijk maakt hoe hij zich gedraagt en hoe hij zich uit.

Hij is een fantastisch persoon, betrokken, lief en schattig - ik hou heel veel van hem. Hij heeft ook een hele mooie en lieve kant, interessant en slim - waarop ik uiteindelijk ook op hem ben gevallen.

Waar ik inderdaad al tegenaan liep is dat hij zelf echt niet begrijpt waarom ik iets kinderachtig vindt als ik het er met hem over heb. "Waarom zijn tekenfilms, jeugdfilms en kinder muziek kinderachtig, het is toch leuk" is bijvoorbeeld zijn reactie. Het argument dat het voor kinderen is gemaakt begrijpt hij dan niet of is het er niet mee eens.

Soms denk ik dat het in zijn hoofd andersom is, volgens mij begrijpt hij juist niet waarom andere mensen, volwassen mensen, niet de hele dag huppelen, achter elkaar aanzitten, elkaar constant laten schrikken, niet op een schommel duiken als ze er één tegenkomen, veiligheid en warmte halen uit het slapen met een knuffel, elkaar plagen, tekenfilms en jeugdfilms kijken en mee zingen met kinderen voor kinderen. Hij denkt er niet over na, hij voelt het en doet het en het maakt hem niet uit of het past bij zijn leeftijd en van wat andere er over denken. En dat vindt ik eigenlijk wel mooi, ook raar en bijzonder, maar ook sterk.
Misschien ben ik zelf ergens ook wel jaloers omdat ik het zelf niet durf en dat ik me veel te veel aantrek wat andere van me vinden en hoe ze naar me kijken.

Ik krijg nu inderdaad sterk het gevoel dat wat ik zeg en doe, niets zal veranderen aan zijn gedrag. Maar ik vind wel dat ik mag aangeven wat is er soms van voel of mijn gedachten er
over. Anders zou ik altijd bij hem alles weg moeten stoppen. En ik bedoel niet als verwijten, maar meer als mijn ervaring, maar wel dat hij mag zijn hoe en wie hij is. Misschien is dat een soort van bijsturen.

Wel ben ik ergens wel een beetje bang voor één feit. Ik ben wel iemand die ook een gezin wil stichten, met een kind daar in. Hij heeft zelf ook wel toegegeven dat hij daar open voor staat. Maar als ik dan soms naar zijn gedrag kijk, ben ik bang of hij daar wel voor kan zorgen.
Of hij verantwoordelijk genoeg en volwassen kan zijn om samen met mij een kind op te voeden. Een gezin vormen zonder een kind in mijn leven is geen optie. En als ik dan kijk hoe hij zelf soms nog een kind kan zijn, dan bekruipt mij die angst dat, dat nooit een optie zal zijn. En ik weet ook niet of hij begrijpt wat die situatie zal inhouden, of hij voldoende in die perspectief kan bekijken en kan snappen wat dat inhoud.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou super veel van hem en wil met hem verder tot zo ver dat mogelijk is. Ik wil hem zo graag begrijpen. Dan nog een extra vraag: begrijpt hij überhaupt wel wat het verschil is tussen echt kinderlijk gedrag en volwassen gedrag, of enkel tot zo ver hij zich daar een voorstelling van kan maken. Anders dan hoe wij die voorstelling in ons hoofd hebben zitten.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Wat de balans tussen IQ en EQ betreft moet je er rekening mee houden dat je vriend autistisch is, je kunt daardoor niet eenvoudigweg stellen dat zijn EQ onder zijn kalender leeftijd zit. Het is een onvermogen wat zich bij iedere autist op een andere manier zal uiten, dat gebeurt inderdaad door middel van voor die persoon eigen en unieke kenmerken.

Het is goed dat jij je vriend wilt begrijpen, hem veranderen lijkt me inderdaad niet de goede weg. Plaatsvervangende schaamte voelen vanwege zijn gedrag naar andere mensen toe is begrijpelijk, maar het is een aanwijzing dat je (nog niet?) in staat bent hem volledig te accepteren. Dat is een punt waar je alert op moet zijn.

Wat ‘kinderachtige’ films en series betreft, geef ik je vriend gelijk, wat is er mis mee om films en series leuk te vinden die eigenlijk voor kinderen bedoeld zijn? Ik weet niet hoe ver dat gaat, maar wie houdt er nou niet van Disney films, van Winnie de Poeh, The Lion King of Frozen? En Kinderen voor Kinderen blijft leuk, ook al zijn sommige liedjes al bijna veertig jaar oud. Schommelen, met een knuffel slapen en ander gedrag wat eerder bij kinderen hoort, is een ander punt. Ik denk dat je het goed ziet dat je vriend het niet ziet dat het gedrag is dat niet bij zijn leeftijd hoort. Hij bezit niet het vermogen om op een andere manier naar zichzelf te kijken of zichzelf in relatie tot anderen te zien.

Ik denk dat je realistisch moeten blijven. Van iemand houden wil niet zeggen dat je er uiteindelijk ook een gezin mee zult stichten. Het is begrijpelijk dat je een kinderwens hebt, maar ik deel je twijfel of je vriend de verantwoordelijkheid voor het verzorgen en opvoeden van een kind aan zal kunnen.

Een belangrijk punt wat je zelf al constateert is dat je mag aangeven wat je voelt en denkt over zijn gedrag en dat je dat niet altijd moet weg stoppen. Het gaat er immers omdat hij met jou en andere mensen leert omgaan, je zou dat een soort van bijsturen kunnen noemen, daar is niets mis mee, als je het maar in redelijkheid aangeeft.

Als jij vriend beter wilt leren begrijpen zul je vagen moeten stellen, je kunt je ook inlezen door op het internet te zoeken wat de kenmerken van autisme zijn. Je moet er daarbij wel rekening mee houden dat ieder mens verschilt en dat er veel verschillende kenmerken van autisme zijn. Ik denk dat jij je er misschien ook in kunt verdiepen wat misbruik met een kind doet en welke sporen het na kan laten, je vriend heeft er niet voor niets voor gekozen kind te willen blijven. Dat is een duidelijke reactie op wat hem is overkomen, het is een wond die niet geheeld is.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Eigenlijk ook apart is dat hij zich soms heel verantwoordelijk voelt waarin dat eigenlijk misplaatst is. Bijvoorbeeld als het om rechtvaardigheidgevoel gaat. Als er om hem heen iets gebeurt met andere wat onrechtvaardig is in zijn ogen en oneerlijk - zelfs als hij daar geen aandeel in heeft of waar hij niet verantwoordelijk voor is geweest - dan trekt hij zich dat heel erg aan.

Het voelt dan voor hem als zijn schuld en voelt zich er toch verantwoordelijk voor.
Dit gebeurt heel vaak met heel veel. Hij neemt verantwoordelijkheid voor zaken waarin hij geen aandeel heeft gehad. Het hem uitleggen dat het niet met hem te maken heeft, dat hij er geen schuld aan heeft helpt niet. Hij geeft zichzelf heel snel de schuld van dingen die mislopen om hem heen.

En dan het aparte er aan. Als er iets is waar juist wel verantwoordelijk voor is en waar hij wel verantwoordelijkheid voor moet nemen, dan vaak - als dat in zijn ogen niet zo is - neemt hij die verantwoordelijkheid niet. Zelfs al leg ik het duidelijk uit en leg ik de juiste verbanden.

Heeft dat ook te maken in zijn inzichtvermogen of heeft dat deels ook te maken met manipulatie?
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Bedankt volhoudertje.
Je laatste reactie heeft voor mij heel veel duidelijk gemaakt.
Ik moet alles nog eens goed op een rijtje zetten
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24429
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

LoesDePoes schreef: 24 mar 2021 22:49 Eigenlijk ook apart is dat hij zich soms heel verantwoordelijk voelt waarin dat eigenlijk misplaatst is. Bijvoorbeeld als het om rechtvaardigheidgevoel gaat. Als er om hem heen iets gebeurt met andere wat onrechtvaardig is in zijn ogen en oneerlijk - zelfs als hij daar geen aandeel in heeft of waar hij niet verantwoordelijk voor is geweest - dan trekt hij zich dat heel erg aan.

Het voelt dan voor hem als zijn schuld en voelt zich er toch verantwoordelijk voor.
Dit gebeurt heel vaak met heel veel. Hij neemt verantwoordelijkheid voor zaken waarin hij geen aandeel heeft gehad. Het hem uitleggen dat het niet met hem te maken heeft, dat hij er geen schuld aan heeft helpt niet. Hij geeft zichzelf heel snel de schuld van dingen die mislopen om hem heen.

En dan het aparte er aan. Als er iets is waar juist wel verantwoordelijk voor is en waar hij wel verantwoordelijkheid voor moet nemen, dan vaak - als dat in zijn ogen niet zo is - neemt hij die verantwoordelijkheid niet. Zelfs al leg ik het duidelijk uit en leg ik de juiste verbanden.

Heeft dat ook te maken in zijn inzichtvermogen of heeft dat deels ook te maken met manipulatie?
Met manipulatie in ieder geval niet.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Ik ben serieus aan het bepalen voor mezelf of deze relatie wel stand zou kunnen houden in de toekomst. Ik wil graag een gezin met iemand die toch enigszins op hetzelfde niveau zit als mijzelf. Ik bedoel dan meer dat als we dan kinderen krijgen, hij er echt is als vader en niet als een groot kind.

Al besluit ik in de komende tijd om een punt te zetten achter onze relatie, ik hem niet zal laten vallen. Ik wil dan in vorm van vriendschap met hem verder, ook om hem bij te staan in zijn leven en hem misschien vooruit te kunnen trekken. Ik hoef dan niet bang te zijn voor een ongelijkwaardige relatie waarin ik meer als moederfiguur zou moeten optreden dan partner.

Ik heb de laatste dagen al zoveel over hem geleerd waardoor ik hem nu al veel beter begrijp. Toch had ik nimmer kunnen vermoeden dat zijn problematiek zo omvangrijk was en zo diep geworteld. En ergens vindt ik het wreedste voor hem dat hij het zelf niet ziet, en al ziet hij het wel dan begrijpt hij het niet. Uiteindelijk wil ik hem daar ook mee helpen tot zo ver ik kan. Ik merk ook de laatste dagen dat ik me veel minder voor hem schaam en veel minder de behoefte heb om hem te veranderen, omdat dit is wie hij is, hij doet het niet expres, dit is zijn persoonlijkheid en karakter, zijn diepgewortelde zijn van bestaan.

Nu had ik wel nog een paar andere vragen en of dat hoort bij zijn problematiek of juist niet. Soms kan hij ook echt wel reageren als een kleuter. Hij heeft dan een bepaald verwachtingspatroon - lijkt het - en als die spontaan worden doorbroken, dan kan hij heel boos of geïrriteerd worden en reageren. Bijvoorbeeld eergisteren.

Op het werk kreeg hij een opdracht van zijn baas en die zou de hele dag in beslag nemen.
Volgens zijn woorden - afspraak is afspraak. Maar op de helft van de dag had zijn baas een andere opdracht voor hem waardoor hij zijn eerst gegeven opdracht moest laten vallen.
Hij wordt op zo'n moment zo boos en dat blijft dan de hele dag hangen.Hij wordt dan niet alleen boos op zijn baas, maar op de hele wereld en op iedereen om hem heen. Hij kwam dus echt heel chagrijnig thuis, en ik weet dan al dat ik hem echt even 1 of 2 uur moet laten gaan. Dan trekt hij zich terug. Na 1 of 2 uur komt hij dan er uit en kan hij er pas over praten.

Voordat ik het door had zocht ik juist contact met hem om hem te steunen of zijn verhaal te laten doen, maar dan kreeg ik alle boosheid over me heen. Zelfs als ik dan zeg dat ik er niets mee te maken heb en dat hij het niet op mij moet afreageren, dat lukt hem gewoon niet.
Daarom als hij in zo'n bui is laat ik hem gewoon met rust tot hij bij mij komt. Ergens dacht ik dat dit gewoon normaal gedrag is maar nu twijfel ik. Maar dit boos worden gebeurt eigenlijk altijd als iets niet gaat zoals hij wilt of zoals hij verwacht.

Ik dacht altijd dat die reactie manipulatie was om mij te dwingen om alles te laten verlopen zoals hij in zijn hoofd heeft zitten. Maar dit was iets waarin ik nooit ben mee gegaan, op dat gebied ben ik altijd heel duidelijk geweest, ik laat me niet dwingen en dingen gaan nou eenmaal niet altijd zoals je verwacht of wilt. Maar hij vind dat erg moeilijk.

Dan nummer 2.
Hij heeft bepaalde interesses waar hij volledig in op gaat. Dit is dan een bepaalde perioden waar al zijn aandacht naar toe gaat. Maar dan spontaan na een paar weken is hij het lijkt wel zat en laat dat dan volledig vallen. Zijn interesse verschuift dan naar iets anders waar dan al zijn aandacht naar toe gaat. Er gaat niet een normale hoeveelheid tijd in maar echt al zijn tijd. En ineens verandert dat. Ik vindt dit zo bijzonder. Op zich zie ik dit niet als probleem, maar ik heb het wel altijd bijzonder gevonden.

Hoort dit ook bij zijn problematiek.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24429
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Op het werk kreeg hij een opdracht van zijn baas en die zou de hele dag in beslag nemen.
Volgens zijn woorden - afspraak is afspraak. Maar op de helft van de dag had zijn baas een andere opdracht voor hem waardoor hij zijn eerst gegeven opdracht moest laten vallen.
Hij wordt op zo'n moment zo boos en dat blijft dan de hele dag hangen.Hij wordt dan niet alleen boos op zijn baas, maar op de hele wereld en op iedereen om hem heen. Hij kwam dus echt heel chagrijnig thuis, en ik weet dan al dat ik hem echt even 1 of 2 uur moet laten gaan. Dan trekt hij zich terug. Na 1 of 2 uur komt hij dan er uit en kan hij er pas over praten.
We gaan en doen hier niet aan zelfdiagnose, maar dit kan best eens een 'autistisch trekje zijn'.
Op zich- niets mis mee, vooral vervelend voor hem en voor mensen die hem niet kunnen of willen begrijpen hierin.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24429
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Dan nummer 2.
Hij heeft bepaalde interesses waar hij volledig in op gaat. Dit is dan een bepaalde perioden waar al zijn aandacht naar toe gaat. Maar dan spontaan na een paar weken is hij het lijkt wel zat en laat dat dan volledig vallen. Zijn interesse verschuift dan naar iets anders waar dan al zijn aandacht naar toe gaat. Er gaat niet een normale hoeveelheid tijd in maar echt al zijn tijd. En ineens verandert dat. Ik vindt dit zo bijzonder. Op zich zie ik dit niet als probleem, maar ik heb het wel altijd bijzonder gevonden.
Hetzelfde kan gelden voor bovenstaande.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hoort dit ook bij zijn problematiek.
Ik denk dat je een goed eind op weg bent om te begrijpen wat autisme inhoudt. Het is belangrijk dat je bepaald gedrag van hem niet meer ziet als manipulatie, maar begrijpt dat een autist uit gaat van een ander soort logica. Je benoemt zelf al een paar situaties waarbij het gevel voor logica en het rechtvaadigheidsgevoel van je vriend in het gedrang komen. Afspraak is afspraak, dat is een zekerheid en een regel waar je niet van mag afwijken. Het is daarom begrijpelijk dat je vriend heel boos kan worden als die zekerheid wegvalt.

De sleutel is wederzijnds begrip. Het is niet altijd even makkelijk, maar waar een wil is een weg. Jij hebt die bereidheid en ik denk dat je vriend wat dat betreft het heel goed met jouw getroffen heeft. Hoe je die vriendschap in de toekomst gaat vormgeven is iets wat je zelf moet bepalen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
LoesDePoes
Berichten: 11
Lid geworden op: 23 mar 2021 22:40

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Hoi.
Ik had eigenlijk nog een klein vraagje. Ik zat dus een klein beetje te lezen en kwam deze kenmerk tegen: "Niet goed in staat zijn om met anderen plezier, bezigheden of prestaties te delen." Maar dit is bij mijn vriend toch een stukje anders. Niet dat dit niet ook op een bijzondere manier gaat.

Zodra mijn vriend iets tegen komt (Bijv op TV, Radio, Krant of Internet) of iets ontdekt waar hij iets van vindt, gedachtes over heeft, of een mening - dan raakt hij dol enthousiast en deelt dat dan meteen met wie er dan ook in de buurt is. Het gebeurt wel eens op dagen dat hij tientallen keren acuut mijn aandacht nodig heeft om te laten zien wat hij ontdekt, gelezen, gezien of gehoord heeft en wat hij daarvan vindt.

Óf hij ziet het niet, óf hij negeert het feit dat je zelf ergens mee bezig bent, moe bent omdat hij al vele keren je aandacht nodig heeft gehad. Wat ik al eerder heb gezegd, andersom is die interesse er niet, en als het niet in zijn straatje valt - dan houd het gesprek snel op. Het bijzondere er aan is dus dat hij juist wel constant wil delen wat hij ontdekt. Moeilijker vindt hij om als hij ergens op gefocust is en bezig, om dan zijn aandacht te krijgen, laat staan dat hij uitlegt wat hij aan het doen is.

Wat trouwens nu wel op zijn plek valt is waarom hij zo weinig oogcontact met me maakt. Ik vond dat altijd best wel schattig omdat het daardoor leek alsof hij erg verlegen was. Ik dacht dat hij vanuit verlegenheid steeds snel weer wegkeek. Nu heb ik dus gelezen dat hij daar gewoon moeite mee heeft, maar wat ik nog niet begrijp is waarom hij daar moeite mee heeft. Wat gebeurt er in zijn hoofd als hij mij (of andere) in de ogen aankijkt? Is het verlegenheid? Angst? Gewoon geen behoefte? Het niet door hebben? Of zit er iets anders achter.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24429
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe Begrijp ik mijn Vriend :/

Loes schreef:
Moeilijker vindt hij om als hij ergens op gefocust is en bezig, om dan zijn aandacht
te krijgen, laat staan dat hij uitlegt wat hij aan het doen is.
Dat kán hyperfocus zijn.

Hyperfocus is een intense vorm van mentale concentratie. De aandacht is gefocust op een onderwerp of taak.
Nu heb ik dus gelezen dat hij daar gewoon moeite mee heeft, maar wat ik nog niet
begrijp is waarom hij daar moeite mee heeft.
wat gebeurt er in zijn hoofd als hij mij (of andere) in de ogen aankijkt?
Is het verlegenheid? Angst? Gewoon geen behoefte? Het niet door hebben?
of zit er iets anders achter.
Het kan verschillende oorzaken hebben. Maar zeer regelmatig heeft het ook te maken met beter kunnen concentreren en eventueel luisteren als ze iemand niet aankijken. Het heeft dus vrij weinig te maken met geen behoefte of geen interesse. Ze leggen de aandacht ergens op waardoor ze beter in contact kunnen blijven en minder geprikkeld.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”