Gebruikersavatar
Wesley77
Berichten: 3
Lid geworden op: 30 apr 2022 05:12

Ineens kijkt er geen enkele vrouw mij niet meer aan; in mijn ogen.

Hallo iedereen :)

Ik heb serieus wat meegemaakt in mijn leven.
Ik heb spijtig genoeg 2.0 jaar geen liefde gekend; door de zelfmoorden van mijn ouders. 2.0 jaar depressie :(
Daardoor ben ik 2.0 jaar van mijn leven gewoon kwijt. Door te slaapwandelen; zelfs al was ik wakker.

De laatste jaren ben ik terug mijzelf geworden. En serieus sterker geworden. En terug gelukkig.

Terug werk gevonden met toffe collega's. Terug goede vrienden gevonden. Ik was vroeger alles kwijt.

Ik kom terug open; zoals een bloem. Ik kom terug tot leven. Nu is het zover dat ik het laatste jaar terug op zoek ben naar een vaste relatie. Ik bruis van vriendschap en liefde en wil dit graag delen met een lief vrouwtje. Het kwam op een moment neer; dat ik precies terug moest kiezen; hoe mijn karakter terug moest zijn. Ik koos voor een lieve respectvolle man die veel liefde kan geven.

En toen begon iedereen mij aan te kijken op 't straat; de bus; de tram. Het was akelig. Al die ogen gericht op mij. Zelfs mannen !!!! EEEEK !!!
Precies of een priester loopt op het straat. Als kind had ik dat blijkbaar ook. Zoveel vriendschap uitstralen.
Doet toch raar als mannen kijken. Ik draai direct mijn hoofd weg. Ik ben voor de vrouwtjes. Niet voor de mannen.

Sinds 3 weken geleden; kijkt geen enkele vrouw mij meer aan. Het lijkt of geen enkele vrouw niet meer in mijn ogen durft kijken.
En ik weet niet waarom. Mijn karakter is nog steeds hetzelfde. Nu ontwijken ze mij; precies of ik ben een crimineel.

Het enigste wat er veranderd is; is het oog contact met een vrouwelijke collega op het werk.
Zij en ik genieten nu al een jaar van lief naar elkaar te kijken. Ik probeer meer en meer met haar te praten.

Zij heeft karakter wisselingen. Het ene moment vindt zij het leuk. Het andere moment kijkt zij precies kwaad naar mij.
Of echt zuur kijken naar mij. Ik trek mij dit allemaal heel hard aan. Ik kan zoals een slak dan; terug in mijn schulp kruipen.
Als ik haar ontwijk; komt het terug goed. En dan begint ze weer kwaad te worden. en zo voort. Ik word er gewoon gek van.

Heeft ze nu interesse of niet ? Met al dat gedoe; maakt zij mij onzeker.
En ik denk dat ik die onzekerheid door mijn ogen uitstraal naar andere vrouwen.
En nu ziet geen enkele vrouw mij nog staan.

Volgens mij; speelt zij = hard om te kunnen krijgen.
Ik word er zot van. Binnenkort ga ik er een einde aan maken. Dat spelletje duurt te lang.
Ik begin nu al stilletjes serieus kwaad te worden op haar.

Dat spelen met mijn gevoelens word ik beu. En maakt mij té onzeker !!

Hoe denken jullie hierover ?

Wesley
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Ineens kijkt er geen enkele vrouw mij niet meer aan; in mijn ogen.

Hallo iedereen :)

Ik heb serieus wat meegemaakt in mijn leven.
Ik heb spijtig genoeg 2.0 jaar geen liefde gekend; door de zelfmoorden van mijn ouders. 2.0 jaar depressie :(
Daardoor ben ik 2.0 jaar van mijn leven gewoon kwijt. Door te slaapwandelen; zelfs al was ik wakker.

De laatste jaren ben ik terug mijzelf geworden. En serieus sterker geworden. En terug gelukkig.

Terug werk gevonden met toffe collega's. Terug goede vrienden gevonden. Ik was vroeger alles kwijt.
Je hebt behoorlijk wat meegemaakt als ik het zo lees. Zelfmoorden van je ouders is niet niets. Ik kan mij voorstellen dat je daardoor jaren lang zoekende bent geweest, niet echt liefde hebt gekend, of juist de liefde die je voelde bent kwijtgeraakt.

Daarom is het in ieder geval al heel fijn om te lezen dat je bezig bent om het leven weer op orde te krijgen. Je hebt opnieuw werk gevonden, leuke collega's, en je hebt fijne vrienden. Dat kan op zich helpen bij een iets stabielere basis. Dat is positief en het zijn ook positieve stappen.
Het enigste wat er veranderd is; is het oog contact met een vrouwelijke collega op het werk.
Zij en ik genieten nu al een jaar van lief naar elkaar te kijken. Ik probeer meer en meer met haar te praten.

Zij heeft karakter wisselingen. Het ene moment vindt zij het leuk. Het andere moment kijkt zij precies kwaad naar mij.
Of echt zuur kijken naar mij. Ik trek mij dit allemaal heel hard aan. Ik kan zoals een slak dan; terug in mijn schulp kruipen.
Als ik haar ontwijk; komt het terug goed. En dan begint ze weer kwaad te worden. en zo voort. Ik word er gewoon gek van.

Heeft ze nu interesse of niet ? Met al dat gedoe; maakt zij mij onzeker.
En ik denk dat ik die onzekerheid door mijn ogen uitstraal naar andere vrouwen.
En nu ziet geen enkele vrouw mij nog staan.

Volgens mij; speelt zij = hard om te kunnen krijgen.
Ik word er zot van. Binnenkort ga ik er een einde aan maken. Dat spelletje duurt te lang.
Ik begin nu al stilletjes serieus kwaad te worden op haar.

Dat spelen met mijn gevoelens word ik beu. En maakt mij té onzeker !!

Hoe denken jullie hierover ?
Ik mis hier de basisvraag. Ik lees dat je allerlei dingen voor haar invult, maar je weet helemaal niet of zij hetzelfde voelt voor jou, of wel? Dat is toch iets om op te letten en voorzichtig mee te zijn. Gevoelens kunnen altijd, maar het kan ook zijn dat zij aardig en lief doet als gewone collega, zonder er verder iets anders bij te voelen.

Je schrijft dat je denkt dat ze het hard speelt om je te kunnen krijgen, maar dat vul je opnieuw in, zonder enige vorm van zekerheid, en mogelijk ook zonder enige vorm van achtergrond die je van haar kent. Dus eigenlijk kan je niet precies weten of ze het hard speelt. Misschien speelt het wel mee dat jij het zo graag wil... ook dat is een mogelijkheid.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”