Dromertj

Heeft iemand wat tips voor mij?

Hallo iedereen

Ik ben een meisje van 19 en ik zit al een paar jaar met mezelf in de knoop. Ik omschrijf mezelf als een verlegen, gesloten en terughoudend typetje. Ik ben iemand die constant piekert over allerlei dingen: Was mijn reactie wel geplaatst?, Wat zou die persoon van mij denken?, Is het wel gepast wat ik aanheb?,... Er gaat geen dag voorbij dat ik niet nadenk. Met als gevolg dat ik van alles een groot probleem maak.

Mijn ouders vinden het wel vervelend dat ik een vrij gesloten persoon ben. s'Avonds aan tafel verwachten zij van mij dat ik uitgebreid vertel wat er die dag is gebeurd. Ik kan dat niet. Mijn ouders zitten met grote vraagtekens wat er soms allemaal in mijn kopje speelt.

Ook spiegel ik mezelf heel hard aan anderen. Meestal voel ik mij minder als mijn vrienden of andere mensen. Op de één of andere manier is iemand anders altijd beter als ik.
Als iemand anders een opmerking maakt over mij dan trek ik mij dat heel hard aan. Dan ben ik daar dagen slecht van en zit ik daar voortdurend over na te denken waarom die persoon dat zegt over mij.

Vervolgens ben ik niet tevreden over mezelf. Ik zie mezelf niet graag in de spiegel. Ik vind mezelf te dik. Ik heb al een paar keer geprobeerd om te gaan fitnessen, maar door gebrek aan doorzettingsvermogen houd ik dit niet vol. Ik hou van winkelen, maar na een tijdje word ik heel chagrijnig omdat ik dan niets moois vind en wat mij staat.

Mijn humeur gaat met 'ups and downs'. De ene dag ben ik het vrolijk en blije meisje en de andere dag voel ik me slecht, minderwaardig en zie ik alles negatief. Ik ben die afwisselende gevoelens beu.

De afgelopen jaren is mijn standaardzin 'ik weet het niet' geweest. Ik durf geen 'ja' of 'nee' te zeggen als mij iets gevraagd word. Ik ben vrij onzeker over mezelf.

Ten slotte heb ik nu al 2,5 jaar 'iets' met een jongen. Ik zeg 'iets' omdat het geen relatie is, maar een flikkerlichtrelatie (aan-uit). Ik moet toegeven dat ik de oorzaak ben van deze flikkerlichtrelatie. We hebben al 6 keer geprobeerd om samen iets te hebben en ik heb telkens al uitgemaakt. En dit kwam voornamelijk door mijn afwisselende stemmingen. Ik weet gewoon niet wat ik ermee moet doen. In het begin stelde ik mezelf altijd de vraag: Wat ziet hij toch in mij?

Zo, dit is in het kort mijn verhaal. Ik weet wat mijn problemen zijn, maar ik weet nog steeds niet wat ik er tegen kan doen.

Heeft er iemand tips voor mij zodat ik het voor mezelf makkelijker kan maken?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Heeft iemand wat tips voor mij?

Dromertj schreef:Ook spiegel ik mezelf heel hard aan anderen. Meestal voel ik mij minder als mijn vrienden of andere mensen. Op de één of andere manier is iemand anders altijd beter als ik.

Heeft er iemand tips voor mij zodat ik het voor mezelf makkelijker kan maken?
De enige tip of wijsheid die ik voor je heb is de volgende: niemand is ooit meer of beter dan jij zelf. Iemand anders is hooguit je gelijke. Waarmee ik niet wil zeggen dat een ander nooit ongelijk kan hebben als je kritiek of aanmerkingen krijgt, maar het is het niet waard om er dagen van wakker te liggen.

Ik kan het me overigens heel goed voorstellen dat je ouders liever hebben dat je wat spraakzamer bent. Niet dat je ineens honderd uit moet gaan praten, maar het is voor je ouders natuurlijk wel fijn om te weten hoe het met je gaat.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Problemen & vragen”