Gebruikersavatar
Googke
Berichten: 6
Lid geworden op: 20 feb 2018 15:44

(Faal)angst om te gaan werken?

Geachte,

Ik ben Googke en ik zit me nu al zorgen te maken dat ik ... binnenkort ergens aangenomen ga worden. Iedereen zou blij zijn dat ie werk vindt, ik kijk er toch wat tegenop door een negatieve ervaring in het verleden die me blijft achtervolgen.
Op het moment heb ik 3 (goede) sollicitaties lopen waarvan er 2 serieuze stressbestendigheid vereisen en assertief gedrag. Als er net iets is wat ik niet heb, is het stressbestendigheid ofja, niet genoeg. Ik kan ook niet goed ertegen als iemand tegen me schreeuwt of op m'n vingers staat te kijken.

Ik heb een heel goede indruk gemaakt op m'n sollicitaties waarin ik voorbereid te werk ging en gepaste antwoorden gaf, ondanks een licht spraakgebrek. Helaas heb ik een ongeval gehad waardoor ik een gat van anderhalf jaar heb op m'n cv en dat gat vereist natuurlijk een zeer goede documentatie vooraf, want het uiteindelijke doel is aangenomen worden.

Het is alleen m'n eerste echte werkervaring waarvan ik regelmatig nog negatieve gevoelens van krijg. Op het werk vonden ze dat het te lang duurde voordat ik iets aangeleerd kreeg en kreeg ik er een (verzuurde) reactie op van diegene die me opleidde. Ik ga ze niet door het slijk halen, maar het was een assertief bijna agressief type die te hevig in haar uitingen en reacties waardoor ik schrik kreeg om iets te doen. Zij kon destijds geen andere jobs doen omdat ze geen hogeschooldiploma had en gaf soms steken hoe ik aan een hogeschooldiploma ben geraakt. Zoiets raakt wel.

Daarnaast stond ik nog aan een soort kassa waarin stipte nauwkeurigheid vereist was en met geld gewerkt werd. Ik was toch altijd wel wat angstig om fouten met geld te maken en dat gebeurde. Gaandeweg werd ik een winkelmedewerker tot vakkenvuller (dit was een interieurszaak waar ik tijdelijk werkte). Ik was het beu na goed 2 à 3 maanden en heb de zaak zelf verlaten. Ik was diep en diep ongelukkig, ook nog doordat ik geen vrije weekends had en gefaald voelde, als iemand die niks kon en enkel zaagmeel in z'n hoofd heeft zitten.

Tussendoor heb ik van 18 maart tot augustus 2019 moeten revalideren van een verkeersongeval en dit zorgde voor gemoedsrust in eerste plaats, ga ik niet ontkennen buiten de hele fase die er was met het ongeval wat natuurlijk ook een verschrikkelijke periode was.

Nu ben ik terug werkzoekende, heb in augustus een korte opleiding logistiek gevolgd en heb die ook behaald. Ik kan op zich wel studeren en heb daarom dat papiertje, maar presteren ter plekken lukt niet. Faalangst om fouten te maken loert om de hoek en ik denk er nu vaak aan. Ik hoop zelfs gewoon dat ik niet gekozen ga worden, wtf.

Wat zouden jullie doen? Gezond is dit zeker niet, maar iedereen moet werken en ik wil zeker werken om een leven uit te bouwen. Leven om te werken is onzin en ga ik niet doen, zeg dat tegen een kind en dat wordt depressief.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: (Faal)angst om te gaan werken?

Hallo Googke,

Onzekerheid en faalangst zijn vrij normale verschijnselen, iedereen heeft daar wel eens in meer of mindere mate mee te maken gehad. Als je daar iets tegen wilt doen, is het zinvol om te achterhalen hoe die faalangst is ontstaan en die angst met logische argumeten te ontkrachten.

In jouw geval heeft het te maken met een heel negatieve en nare ervaring in je vorige baan. Maar je hebt met die leidinggevende absoluut niets meer te maken. Sterker nog, je hebt een opleiding logistiek gevolgd en je nieuwe baan heeft een héél ander karakter.
Als mensen geen vertrouwen in jou zouden hebben, zouden ze je ook niet uitnodigen voor een sollicitatie gesprek.

Gezonde twijfels hebben is helemaal niet erg, maar het is wel zaak om die koppeling met negatieve ervaringen uit het verleden los te laten. Negativiteit verlamt en ontneemt je alle mogelijkheid tot groei. Je laat ook degene winnen die jou in het verleden zo naar beneden gehaald heeft en gekrenkt. Je koestert bijvoorbaat al met de uitkomst van een selffulfilling prophecy, een zelfvervullende voorspelling.

Het is heel makkelijk om "zie je wel, ik kan het niet" te zeggen. Dat is kiezen voor de makkelijke uitweg. Wees dapper, en zeg "ik kan het." Bij voorbaat de handdoek in de ring gooien gaat je werkelijk niets opleveren. En dat is toch niet wat je wilt?
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”