Gebruikersavatar
Steffke
Berichten: 7
Lid geworden op: 11 sep 2017 14:40

ten einde raad fobie werk

Even mijn verhaal.

Op jonge leeftijd ben ik zwaar op mijn hoofd gevallen. Ik heb daar toen 10 dagen voor in het ziekenhuis moeten verblijven. Ik lag dus niet in een coma.
Na het ontslag uit het ziekenhuis zijn de problemen met mij begonnen. Angstaanvallen , hyperventilatie emotionele en een beetje gedragsproblemen.
Ik ben er vrijwel 100 % zeker van dat ik in mijn jeugdjaren vaak geconfronteerd ben geweest met depressie maar heb er toen weinig aandacht aan besteed om mee verder te gaan. Mijn ouders hebben dit ook niet gedaan.
Naar school gaan werd ook moeilijk maar ben het blijven doen. Na de school ben ik dan gaan werken en ook dit verliep problematisch. Een werk lang volhouden lukte mij niet omdat ik steeds enorm uitgeput was en echt depressief werd waardoor ik vaak mijn job opzegde omdat ik geen uitweg meer zag. Vaak gebeurde het ontslag door de werkgever na een gesprek dat het nimmer ging.
Zo is het steeds gebleven en zo heb ik maar verder gesukkeld werk in , werk uit , werkloosheid , ziekteverzekering. Ik zag niet in dat het de verkeerde kant opging met mij en wonderwel heb ik er nooit hulp voor gezocht omdat ik me schaamde en ook enorm gekant ben tegen zware medicatie. Omdat ik me zo begon te schamen dat ik nooit echt een stabiele job had zoals mijn kameraden en ook nooit vooruit ben gekomen in het leven ben ik me dat nog harder gaan aantrekken. Mijn kameraden waren een huis aan het bouwen , hadden een vriendin. Ik kon dit niet , laat staan een vriendin zoeken. Ik heb steeds bewust niet gezocht aar een vriendin omdat ik me schaamde dat ik steeds in een depressie kwam als ik werk had en hierdoor een werk niet lang kon vasthouden. Enige tijd had ik dan de moed om terug te gaan solliciteren naar werk , maar ergens solliciteerde ik ook met een dubbel gevoel omdat ik wist dat het dan weer niet lang zou duren. Wanneer ik werk wordt ik na een tijd depressief en raak ik enorm uitgeput en dan is het weer prijs.
Ik heb dit jaren laten slingeren en uitwegen in gezocht. Ik heb ook niet echt gezocht naar medische hulp waarom ik dit niet gedaan heb is mij nog de vraag.

Enkele jaren gelden ben ik dan tijdens mijn werkloosheid in een echt diepe depressie gesukkeld , ik lag in bed door de dag had depersonalisatie. Ook hier was ik weer niet te vinden voor hulp en heb een twee maanden met deze depressie gelopen. Tot ik er op een gegeven moment zelfmoord gedachten kreeg. Ik heb toen rechtstreeks naar een psychiater gebeld en deze heft mij medicatie gegeven.Van de depressieviteit ben ik lange tijd verlost geweest tot enkele maanden terug. Men heeft mij toen gezegd dat ik werk moet zoeken en weer slaagt de depressiviteitssymptomen mij om de oren ,ik kan niet slapen , word s'nachts zwetend wakker, eet bijna nimmer en ben enorm emotioneel. Ik voel nu al dat die gedachte aan werk me weer in een depressieve stemming aan het brengen is .

Ik voel me echt zo een sukkel dat ik niet zoals een normale mens uitzie naar werk maar er angstig van word en depressief. Ik schaam mij er echt voor om met dit probleem naar buiten te komen en het er zelfs over te hebben met mijn dokter of psychiater. Ik heb zon angst dat men mij niet begrijpt en mij afschilderd als een profiteur. Ik heb zo al eens gezocht op internet dat er inderdaad zo'n fobie is die hieraan gekoppeld is en ze noemt ergofobie. Ik weet niet of ik deze fobie heb maar ze heeft er wel veel van weg. Deze week moet ik naar mijn dokter maar schaam mij om het te vertellen. Het is blijkbaar ook een zeer rare fobie maar ze bestaat wel degelijk. Ik weet het echt nimmer . Waarom ben ik niet zoals iedereen en sta ik niet verder in het leven. Ik ben echt bang niet begrepen te worden.
Ik wil mij ook niet volproppen met medicatie zodat ik als een zombie rondloop.

Zijn er mensen die zich hierin terug vinden in mijn verhaal?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: ten einde raad fobie werk

Steffke schreef: 11 sep 2017 15:17 Ik wil mij ook niet volproppen met medicatie zodat ik als een zombie rondloop.
Er is toch niemand die dat van je verlangt? Het is ook niet nodig om je te schamen voor het feit dat je wegens omstandigheden en buiten je eigen schuld werkloos bent. Er is een duidelijke oorzaak aan te wijzen voor je depressiviteit, het is in je eigen belang dat je daar open over kunt communiceren met je huisarts. Die kans moet je niet laten liggen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
carola1979
Berichten: 5
Lid geworden op: 29 dec 2017 01:16

Re: ten einde raad fobie werk

Ik begrijp je... Ik heb dit ook. Tegenwoordig werk ik alweer een hele tijd maar heb ook heel veel banen gehad en had steeds het gevoel te moeten vluchten en raakte er ook depressief van. Heel veel psychologen bezocht en dat heeft mij er uiteindelijk wel door geholpen. Nooit ben ik relax op mijn werk maar heb me er wel bij neergelegd nu
Gebruikersavatar
carola1979
Berichten: 5
Lid geworden op: 29 dec 2017 01:16

Re: ten einde raad fobie werk

Nooit heeft iemand mij afgeschilderd als profiteur. Je hebt er toch klachten van... Ben benieuwd hoe het met je gaat want zie dat dit topic al wat ouder is
Gebruikersavatar
carola1979
Berichten: 5
Lid geworden op: 29 dec 2017 01:16

Re: ten einde raad fobie werk

Wat maakt je bang als je aan werken denkt?

Terug naar “Stress, angsten en fobieën”