ADHD? ADD? Wie geeft me raad?

[NiKe]

Ik heb deze week een tienminuten-gesprek gehad over mijn zoon op school. Dit gesprek volgde op het tienminuten-gesprek met mijn ex, zijn moeder. Zijn moeder vertelde daarin dat haar zoon op de goede plek zit op de juiste school en dat hij weliswaar concentratieproblemen heeft maar door de medicatie Ritalin is dat onder controle. Zijn leraar kan dat niet bevestigen maar gaat ook niet met haar in discussie. Mijn ex kan zeer overtuigend overkomen en uiteindelijk is zij de beslissende voogd over hem. In het gesprek dat daarop met mij plaatsvond schrok ik van de stelligheid van zijn leraar die bevestigde dat hij achter de zienswijze van zijn moeder staat en hij wil niets horen van het opnieuw volgen van groep 8. Ik heb de overtuiging dat hier sprake is van dwingende sturing op ADHD door direct betrokkenen. Ik word op dit moment verscheurd door frustratiegevoelens en deze publicatie is eigenlijk ook een roep om hulp. Ik heb al geconstateerd dat mijn zoon als gevolg onder andere van concentratieproblemen een onoverbrugbare taalachterstand heeft opgelopen ten opzichte van zijn klasgenootjes uit groep 8. Waarom hebben zijn groepsleerkrachten eigenlijk nooit aandacht gegeven in de laatste twee à drie schooljaren? Ik heb hen destijds al laten weten dat er een achterstand is in lezen en schrijven van de Nederlandse teksten. Ik heb inmiddels het idee dat hij lijdt aan dyslexie, maar weet het niet zeker. Het kan ook een combinatie zijn van ernstig concentratieverlies en trauma- en/of stressgevoelens naar aanleiding van de scheiding van 2 jaar geleden en de onrust in deze gebroken gezinssituatie. De kinderarts, de leraar, zijn moeder en de mediator blijven het etiket ADHD er maar op plakken, maar ik vrees dat de (nogal hoge) medicatie Ritalin juist de concentratie nog verder vermindert. De bijwerkingen van Ritalin zijn namelijk dat je er suf van wordt en soms zit mijn zoon als een zombie in de klas. Ik heb de docent al enkele keren gevraagd of mijn zoon groep 8 over mag doen, omdat hij de overstap naar het voortgezet onderwijs gaat missen. Er zijn inmiddels ook 2 psychologische onderzoeken geweest naar het gedrag van mijn zoon en de betrokken specialisten zeggen juist dat niets wijst op ADHD. Zij bevestigen mijn gevoelens op een andere problematiek, zoals onrust, stress, gebrek aan aandacht, gebrek aan begeleiding met zijn huiswerk, gebrek aan zorg over zijn achterstand op school, etc. Qua taal zit mijn zoon op het niveau van groep 6. Hij had toen een kleine overbrugbare achterstand maar er is nooit overwogen om een leerjaar over te doen, laat staan naar een andere school over te gaan. Eigenlijk zou hij groep 7 ook weer over moeten doen. Met het inkopen van een rugzakje kan hij begeleiding krijgen om de aansluiting met het voortgezet onderwijs enigszins te herstellen. Hij zal dan weliswaar twee jaren “verliezen”, maar zijn toekomstverwachting, zijn zelfbeeld en leerontwikkeling worden dan aanzienlijk beter. Op de school die mijn zoon bezoekt geldt echter de regel dat niemand blijft zitten en zijn moeder, mijn ex, vindt dat prima. Zij houdt echter geen rekening met mijn zoon die op zijn tenen moet lopen om bij te blijven. Zij wil pertinent haar zoon op die school houden. Hij kan het niveau echter niet meer aan, hij is ongelukkig en het lijkt of iedereen hem maar aan laat tobben en aan zijn lot overlaat. En als mijn zoon al durft te protesteren dan wordt hij toch min of meer gedwongen zijn pillen in te nemen, omdat dat “de dokter zegt dat dat goed voor hem is”. Wie kan me helpen? Is er iemand onder de lezers die mij snapt en me in dit verhaal kan ondersteunen? Uit zijn schoolschrift blijkt dat hij woorden niet snapt en niet goed schrijft. Vaak schrijft hij een langer woord fonetisch, dat wil zeggen: zoals hij het hoort. Hij is wel inconsequent in het opschrijven van woorden, de ene keer goed en een volgend keer verkeerd gespeld. Sommige letters zijn moeilijk te lezen en de zinsopbouw is soms niet logisch. Het gebruik van de Ritalin heeft zijn gedrag en leerprestaties niet verbeterd, eerder verslechterd. Het lost het probleem niet op, het wordt er alleen maar groter door. Ik ben van plan binnenkort School Maatschappelijk Werk in te schakelen om de oorzaak te vinden. Heeft een ontwikkelingsanamnese zin? Heeft “zittenblijven” bij concentratiestoornissen zin? Wie zal het weten? Een specialist op dit gebied is moeilijk te vinden en het inschakelen daarvan is erg kostbaar. Ik loop op dit moment eigenlijk op eieren omdat ik nog steeds wacht op een rechtszitting met de uitspraak over de aangevraagde wijziging in de bezoekregeling op fifty-fifty basis. Ik ben bang dat, als ik stappen onderneem richting Kinderbescherming of School Maatschappelijke Zorg, dit door de rechter negatief wordt beoordeeld. Ik ben ten einde raad...

[Radius]

Als je met je ex niet tot overeenstemming kan komen, is het zaak de leerkracht bewust te maken van hoe de situatie werkelijk in elkaar zit. Je zal hier zelf begrijpelijk de nodige emoties bij hebben, waardoor het moeilijk wordt de leerkracht te overtuigen. Je zou misschien iemand die je vertrouwt kunnen vragen een brief voor je te schrijven, met uitleg over de situatie en eventueel de conclusies van het psychologisch onderzoek ter ondersteuning.

Als de leerkracht overtuigd is kan hij aan je ex uitleggen waarom het voor je zoon beter is een ander leertraject te volgen. Daar zal ze eerder gehoor aan geven dan aan jouw oordeel. Helaas ben je vrees ik grotendeels afhankelijk van haar mening over deze situatie.

Veel sterkte en succes.