Sandratje

Adhd maar meer aan de hand

Hallokes.

Mijn man 35 jaar heeft adhd maar ik denk dat er meer aan de hand is.Ik zelf regelmatig op gesprek bij iemand om alles te blijven aankunnen.Het zit namelijk zo.Mijn man liegt en heeft mij ook al meerdere malen bedrogen.Als ik hem dan aanspreek en vertel hoeveel pijn hij me doet en dat zijn gedrag zeer vermoeiend is omdat ik nooit durf te ontspannen uit schrik om weer iets te ontdekken doet hij alsof er niks is gebeurt en hij het slachtoffer is en me geen pijn doet.Hij kan echt niet inzien dat hij me als zo veel gekwetst heeft dat ik er sterk aan begin te denken om te scheiden.Hij heeft een zeer zware jeugd gehad en heeft nooit liefde gekend en daarom denkt mijn begeleidster dat hij zijn fouten niet kan inzien en een vervormd beeld heeft van liefde.Hij liegt ook over van die kleine domme dingen.Hij wordt kwaad als iemand hem op zijn fouten wijst.Wanneer hij zich dan aan gevallen voelt komt hij vragen achter steun bij mij.Het is als of hij altijd iemand achter de hand wil hebben voor het geval er iets gebeurt met de personen die in zijn leven bevinden.Hij snapt niet dat door zulke dingen hij juist iedereen weg jaagt.Heeft iemand hier ervaring mee?Ik heb hem ook al aangespoord om terug en therapie te gaan maar dat wil hij niet.Waarom doet iemand dit bij zijn geliefden.We hebben ook 3 kindjes samen.De 2 oudste begingen vragen te stellen als ik zit te huilen omdat hun pa mij weer al is gekwetst heeft.Wat kan ik doen?Ik hoop dat iemand me goede raad kan geven.

Vele groetjes :knuffel:
Marcelsel

Re: Adhd maar meer aan de hand

Hoi Sandra,

Wat vervelend, ik begrijp dat je het heel zwaar hebt. De situatie die je omschrijft is niet typisch iets wat direct met ADHD te maken heeft. Wel kunnen er factoren meespelen. Ik vrees dan ook dat er voor jouw probleem niet een concreet advies is te geven.

Je man heeft een probleem waarvoor hij in therapie zou moeten. En zelfs dan kan het alleen maar werken als hij er volledig voor open staat. Iemand moet wel geholpen willen worden. Zolang hij dat niet wil denk ik niet dat er perspectief is.

Het enige wat ik je nu kan adviseren is om dicht bij je eigen gevoel te blijven. Dan kan jij geen foute beslissingen nemen. Een beslissing genomen vanuit je hart is altijd een juiste beslissing (wat een ander er ook van vind). Scheiden of blijven.... het is beide goed zolang het maar is wat JIJ ECHT wilt.

Als je je schuldig voelt naar je man toe bedenk je dan het volgende. Als je samen in het water ligt, en de ander kan niet zwemmen. Dan neem je iemand op je rug. Maar als jij ook begint te zinken dat moet die ander toch voor zichzelf gaan zorgen en snel leren zwemmen. Soms is het zo dat die ander pas leert als hij van je rug af word gegooid en zo word gedwongen om te leren zwemmen. Het mooiste is natuurlijk dat de ander aan je vraagt, wil je me leren zwemmen? Maar als ik je goed begrijp is dat in jouw situatie niet het geval. en dat maakt de situatie moeilijk.

Dus:
1. Als je kiest vanuit je hart (wat wil ik?) dan kan je geen foute beslissingen nemen.
2. Je niet schuldig voelen. Je hebt iemand al heel lang op je rug laten mee zwemmen en nu word het tijd dat die ander zelf gaat zwemmen (voordat jij verdrinkt) (zo kan je iemand ook liefdevol los laten)

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Veel sterkte
Marcel
Sandratje

Re: Adhd maar meer aan de hand

Hoi marcel.

Kan nu pas antwoorden pc wad stuk.Intussen heb ik besloten om te scheiden het is zoals je zegt ik heb hem lang genoeg gedragen.Ik kan dit niet meer.Hij weet het al en zijn nu volop aan het zoeken om een woonst voor hem.Hoe graag ik hem ook zie,ik hou het zo geen jaar meer uit.Ik hoop dat alles op een vlotte en goede manier kunnen doen ik en mijn man.

Thaks 3some

Terug naar “Aandachtsproblemen (en ADHD)”