excalibur

zelfontplooiing

Hoe begin je aan het verkrijgen van meer inzicht in jezelf? Ik heb geen nood aan een assertiviteitstraining of meer zelfvertrouwen, maar wel aan persoonlijke ontwikkeling en zelfbewustzijn. Ik heb geen noemenswaardige problemen maar worstel met bepaalde zaken en zou graag meer inzicht krijgen in het hoe en waarom van mijn gevoelens en gevoelsuitingen.
Het zijn zaken waar een life coach mij mee zou kunnen helpen, maar gezien de prijs van de consultaties zou ik het graag eerst op mezelf proberen. Zijn er bijvoorbeeld boeken die jullie aanraden?
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: zelfontplooiing

Welkom op het forum, Excalibur. :)

Je wilt graag zelfinzicht. Dat is altijd iets moois om mee verder te kunnen. Je schrijft over je gevoelens en gevoelsuitingen.
Zou je eens kunnen vertellen wat dan je gevoelens zijn en hoe je daarmee omgaat? Hoe reageer je nu? Hoe uit je de gevoelens nu?

Overigens heb ik inderdaad wel wat titels van boeken die je misschien wat verder zouden kunnen helpen. Natuurlijk is dat voor ieder persoon anders en haalt ieder persoon eruit wat voor haar of hem werkt en waar diegene zich in herkent. Maar wellicht kom je er toch mee verder.

Dit boekje heb ik al wel wat vaker aangeraden aan mensen. Het heet:
Het geheim van gelukkig zijn. Het is van Andrew Matthews.
(Ontdek de kracht van positief denken en breng meer geluk in uw leven.)

Ook is het boek De Grote Persoonlijke groei voor Dummies wel een aanrader.
Van Gillian Burn.

Deze twee boeken zou je voor jezelf eens kunnen overwegen. Uitwerking ervan is voor iedereen anders. Het moet je ook maar net liggen maar misschien vind je het toch wel fijn. Niet geschoten is altijd mis, toch? ;) En waarschijnlijk gaat dit forum je ook verder helpen. De kunst is om te kijken wat je ligt en waar je iets mee kan, waar jij je prettig bij voelt en waar je informatie vandaan haalt of de juiste inzichten.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
excalibur

Re: zelfontplooiing

hartelijk dank, memories! Ik heb je tips alvast opgeschreven :)
Ik was op google al wat tips voor boeken aan het zoeken, waardoor ik op dit forum terecht kwam. Ik vind het al zeer interessant en ga zeker nog wat rond lezen.

Ik trad aanvankelijk niet in detail omdat mijn problemen niet onoverkomelijk zijn en ik niet meer dan nodig de aandacht wou trekken.
Persoonlijk vind ik zelfontplooiing zeer belangrijk maar heb ik nooit goed geweten hoe eraan te beginnen. Veel workshops zijn spiritueel getint en dat is niet echt wat ik zoek. Ik streef ernaar de persoon te worden die ik zou willen zijn. Voor een deel lukt me dat aardig, voor de rest moet ik nu op zoek naar nieuwe inzichten en antwoorden.

Wat mij betreft zou ik willen werken aan:
- mijn lage frustratietolerantie. Ik kan me heel snel opjagen en irriteren en moet dat dan uitwerken. Mijn humeur kan door één vervelend dingetje zo omslaan. Mijn broer noemt me "licht ontvlambaar" en ik kan hem geen ongelijk geven. Er is niet veel voor nodig om mij op mijn paard te zetten.
- waarschijnlijk hangt dit samen met het vorige punt. Maar ik probeer nu al een leven te leiden dat het dichtst aanleunt bij de waarden die ik belangrijk vind en ik probeer vrienden daar ook toe aan te sporen. Ik kan me er bv. heel hard opjagen in discussies met een vriendin die zeer materialistisch is ingesteld, of een vriendin die ik ervan verdenk hypochonder te zijn. Ik zou die mensen moeten laten doen, want ze zullen ooit wel zelf inzien dat dat hun geluk in de weg staan. Of net niet, maar dan evengoed is het meer hun probleem dan het mijne.
- relaties. Ik heb het moeilijk met bindingen. Ik voel me comfortabeler met mijn muurtje om me heen dan mensen echt toe te laten en me bijgevolg dus kwetsbaar op te stellen. Indien ik dan wel eens iemand toe laat stel ik te hoge verwachtingen aan die persoon (een relatie moet perfect zijn, anders ben ik liever op mijn eentje) en ben ik snel teleurgesteld. Ik las ooit: "waarom ben je bozer op je partner als die eens wat fout doet dan op iemand anders, omdat je meer van hem houdt?" Daar probeer ik nu steeds aan te denken maar ik kan het nog niet in praktijk omzetten.
- ik wil mijn eigen talenten en waarden weer ontdekken. Ik ben een jaar geleden van werk veranderd en ik ben er nog niet van overtuigd dat ik hier helemaal op mijn plek zit maar ik zou niet weten waar ik dan wel goed op mijn plek zou zitten.

Mijn moeder is emotioneel labiel. Haar stemmingswisselingen zijn ontzetten hevig en plotseling. Dat jaagt me schrik aan en ik wil absoluut vermijden dat ik ook zo word.
Ik wil graag een vergevingsgezinde, stabiele en toegankelijke persoon zijn :)
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: zelfontplooiing

Wat mij opvalt is dat je heel goed weet waar eventueel struikelblokken liggen. Je kan ze op een duidelijke manier opsommen en verwoorden. Daardoor heb je dus eigenlijk toch al wel wat zelfinzicht en weet je waar je aan zou moeten werken om dat nog wat meer stabiel te krijgen. Een mens kan natuurlijk nooit elke dag even stabiel zijn, maar het zijn toch punten waar je naar zou kunnen kijken. "Hoe kan ik zorgen dat ik beter met mijn frustraties en licht ontvlambare gedrag om kan gaan?"

Je bent ook veel bezig met anderen. Daar is op zich helermaal niets mis mee en juist fijn en attent. Maar zoals je zelf al zegt is het toch regelmatig zo dat problemen of struikelblokken van een ander, niet in de weg zou moeten staan van jezelf in erg grote mate. Waarschijnlijk hebben zij ook moeite met het gedrag van zichzelf en als dat niet zo is zullen ze vast tevreden mensen zijn. (En dan mag je er natuurlijk best nog wel iets van zeggen, maar inderdaad, houdt het binnen de perken.)

Je schrijft dat je een tijdje geleden bent veranderen van baan. Daarbij schrijf je dat je er toch nog niet zo tevreden mee bent. Wat voor baantje heb je nu en wat zou je graag willen doen? Wat voor iets anders heb je voor ogen? Wat zijn bepaalde dromen van je? Wat vind je leuk om te doen?

Dat van je moeder is heftig. Dat je er schrikachtig van word dat kan ik mij voorstellen. Wat mij opvalt is dat jij schrijft dat je niet zo wilt worden als je moeder. Waardoor komt die angst? Hebben jullie misschien iets hetzelfde meegemaakt of komt het misschien door iets anders? En waarom zou je hetzelfde worden als je moeder? (Juist leven met die angst, kan je onzeker maken.)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
excalibur

Re: zelfontplooiing

Goh dat is het beeld dat ik er zelf van heb, misschien zit er volledig naast :)
En een probleem analyseren is één ding, maar er effectief een oplossing voor vinden is nog een stuk moeilijker.

Ik zou het me alleszins niet zo hard mogen aantrekken hoe andere hun leven leven. Momenteel jaag ik me op wanneer ik hoor dat mijn vriendin weer een feestje afzegt om in haar zetel te blijven zitten of een ander zit te vertellen hoeveel geld ze verdiend heeft. Daar doe ik niemand een plezier mee, want het lijkt me dat zij best tevreden zijn met de situatie. Maar ik kan de frustraties niet tegen houden.

Wat mijn job betreft, dat is momenteel misschien van minder belang. Ik weet niet of ik hier op de juiste plaats zit, maar ik geloof dat dat zich na een tijd wel zal uitwijzen. Ik ben minder trots op wat ik doe en ik sta niet volledig achter de waarden van mijn huidige werkgever, de job zelf is ook minder uitdagend en boeiend. Maar een baan is maar een baan en bepaalt mijn leven niet. Ik heb fijne collega's, mooie voorwaarden en werk op fietsafstand. Momenteel ben ik daar al heel tevreden mee.

Ik herken in bepaalde eigen reacties mijn moeder. In mindere mate, maar toch. Wie weet begint het zo en evolueert dat dan? Vandaar mijn schrik.

Terug naar “Overige problemen”