hoi mama Veronique,
Probeer inderdaad die andere woonsituatie uit.
Misschien geeft dat je zoon de rust om goed te slapen
en plast hij niet meer in zijn bed.
Toen wij net de diagnose PDD-NOS (later omgezet in Asperger) kregen bij onze dochter,
had ik ook de neiging om veel meer te moederen. Dus ik snap jouw gevoel heel erg goed
Later hebben we van haar psychiater geleerd om af en toe eens achterover te leunen en
haar haar eigen fouten te laten maken. Dat was een moeilijke tijd. Maar nu is ze 13 en
als 2 jaar medicatievrij. Ze volgt normaal onderwijs met leerwegondersteuning en dit gaat
erg goed.
Wat ik je mee wil geven is, dat als je je gevoel volgt, dat het wel goed komt
Als ik voelde dat ze meer behoefte had aan structuur, dan was mijn gevoel, extra moederen.
Dit is omgezet in het gebruik van een pictobord. Die heb ik toen zelf gemaakt.
Eerst 1 voor een dagdeel, met alles in hele kleine stapjes bijv: opstaan, plassen, aankleden, wassen,
eten, tandenpoetsen, haren kammen, tv. Tv kijken deed ze heel erg graag en het liefste deed ze
dat de hele ochtend, dus door die erbij in te zetten, wilde ze graag de rest van de dingen doen
die op het bord stonden. Toen ze dit onder de knie had, heb ik een bord gemaakt voor de hele dag.
later voor de hele week. Dit bracht haar veel rust. Toen ze overzicht had en hield, hebben we het bord weggedaan. Dus het gevoel van moederen heb ik omgezet in iets constructiefs.
Ook op school hebben ze er veel aan gedaan, bijvoorbeeld onderdelen uit een sociale vaardigheidstraining. Dan mocht ze zelf 2 of 3 kinderen kiezen die samen met haar en juf een spel
gingen doen. Na een aantal keren oefenen, kregen ze dan een echt certificaat van juf. Dit had
een paar grote voordelen. Ze leerde bijvoorbeeld hoe ze een telefoongesprek moest voeren, en ze kreeg
een certificaat (gemaakt door juf) wat haar zelfvertrouwen enorm opkrikte.
Het klinkt als een heleboel, maar het zijn juist hele kleine dingetjes, net een klein beetje extra, afgestemd op wat jouw zoon nodig heeft. Als moeder kun jij heel goed zien waar hij net iets extra's nodig heeft.
Maar het is net wat Tommy zegt, het is en blijft je zoon, ongeacht van een label die hij misschien opgespeld gaat krijgen.
En wat anderen van je denken, moet je je niet aantrekken. Het is jouw zoon en jij weet wat hij nodig heeft, de rest van de wereld weet dat niet
Succes!