Ik vind dat de diagnose, hoe die gesteld wordt erg oppervlakkig. Zo wordt er niet echt onderzoek gedaan naar mijn gedrag. Er wordt op basis van een aantal vragen uitgegaan of je het hebt ja of de nee. Ik zou het mooier vinden dat ze ook in dit onderzoek soort van rollenspellen gaan spelen en zien hoe ik in het "echt" reageer.
Nu ik PDD-NOS heb, staat op de FML lijst (functie mogelijkheden lijst) van het UWV dat ik absoluut niet kan omgaan met conflicten. Op het moment dat ik het UWV vraag waarop dit gebaseerd is krijg ik geen antwoord hierop. Ze zeggen: Richt jij je maar op dingen waarin je goed bent. Terwijl ik juist op mijn mindere punten wil gaan richten om dit beter te kunnen en hierop meer zelf inzicht kan verkrijgen.
Verder had een GGZ instelling mij gediagnosticeerd onder autisme stoornis. Terwijl een andere instelling mij plaatst onder PDD-NOS. Ik heb ook begrepen dat er vaak verkeerde diagnoses afgegeven worden met name de lichtere varianten. Ik zou een lichte variant hebben van PDD-NOS.
Re: Manier van diagnosticeren: Autisme Spectrum Stoornis
PDD-NOS valt onder de autisme spectrum stoornissen, dus de conclusies van de twee onderzoeken spreken elkaar daarin niet per se tegen. Vaak worden diagnoses gesteld aan de hand van een checklist die naast de resultaten van een door jou beantwoorde vragenlijst gehouden wordt. Ik kan me voorstellen dat dit voor jou overkomt alsof je een stempeltje opgedrukt krijgt zonder dat men echt contact met je heeft gehad, en dat kan erg frustrerend zijn. Het is goed om in je achterhoofd te houden dat dit 'stempeltje' slechts bedoeld is om een geschikt behandelplan uit te stippelen aan de hand waarvan jij zo goed mogelijk met je beperkingen begeleid kan worden.
Het is echter niet atijd zo dat een diagnose gesteld wordt aan de hand van vragenlijsten. Soms worden vooraf ook uitvoerige gesprekken gevoerd met een psycholoog of psychiater, die dan probeert te achterhalen hoe je bent in omgang en directe communicatie, en hoe je functioneerd in het dagelijks leven. Maar dat zal per geval verschillend zijn. Als je het gevoel hebt dat er te snel een diagnose wordt gesteld zonder dat er naar je geluisterd wordt kan je dat misschien het beste gewoon tegen ge arts of psycholoog zeggen, dan kan dat misschien anders gedaan worden.
Sterkte en succes! En nogmaals, hecht je niet teveel aan het 'stempeltje', het is slechts bedoeld als hulpmiddel om een geschikt behandelplan voor je te kiezen.
Het is echter niet atijd zo dat een diagnose gesteld wordt aan de hand van vragenlijsten. Soms worden vooraf ook uitvoerige gesprekken gevoerd met een psycholoog of psychiater, die dan probeert te achterhalen hoe je bent in omgang en directe communicatie, en hoe je functioneerd in het dagelijks leven. Maar dat zal per geval verschillend zijn. Als je het gevoel hebt dat er te snel een diagnose wordt gesteld zonder dat er naar je geluisterd wordt kan je dat misschien het beste gewoon tegen ge arts of psycholoog zeggen, dan kan dat misschien anders gedaan worden.
Sterkte en succes! En nogmaals, hecht je niet teveel aan het 'stempeltje', het is slechts bedoeld als hulpmiddel om een geschikt behandelplan voor je te kiezen.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Neem waar, de vreugde in het absolute
-
YutaYuneYunesson
- Berichten: 132
- Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17
Re: Manier van diagnosticeren: Autisme Spectrum Stoornis
Herkenbaar Vragen.
En zo ken ik meer mensen met PDD-nos, die helemaal niet zo anders zijn dan andere mensen.
Problemen zitten vaak alleen in het leren of werken (oorzaken: chaotisch, snel afgeleid,drukke in het hoofd, teveel kijken in detail waardoor je andere dingen over het hoofd ziet).
Maar eens arts zet het al gouw neer alsof het gaat over autisme kanner/asperger, met symptomen als: Kan niet tegen conflichten,contact stoornis,kan niet tegen veranderingen moet routinematig werk hebben etc etc, ik vind het ook belachelijk, vooral dat er ook nog een grote rol speelt tussen leeftijd (kinderen met pdd-nos of volwassenen) en vrouwen en mannen met pdd-nos.
En zo ken ik meer mensen met PDD-nos, die helemaal niet zo anders zijn dan andere mensen.
Problemen zitten vaak alleen in het leren of werken (oorzaken: chaotisch, snel afgeleid,drukke in het hoofd, teveel kijken in detail waardoor je andere dingen over het hoofd ziet).
Maar eens arts zet het al gouw neer alsof het gaat over autisme kanner/asperger, met symptomen als: Kan niet tegen conflichten,contact stoornis,kan niet tegen veranderingen moet routinematig werk hebben etc etc, ik vind het ook belachelijk, vooral dat er ook nog een grote rol speelt tussen leeftijd (kinderen met pdd-nos of volwassenen) en vrouwen en mannen met pdd-nos.
Re: Manier van diagnosticeren: Autisme Spectrum Stoornis
Tja - als ik ietsje provoceer, stel ik, dat PDD-NOS 'niet eens een diagnose' is. Hooguit een etiketje. Als een hotemetoot vindt, dat iemand nota bene een pervasive 'gat' in zijn of haar ontwikkeling heeft zitten, en dat niet eens nader specificeert - het is toch zot.
Nog zotter wordt het, als ik mijn ervaringen met het INPP erbij betrek. Ik kwam daar voor mezelf, maar het eind van het liedje was, dat de klas waarmee ik toen werkte (waarin een aantal kinderen "met een rugzakje") ook betrokken raakte.
Bij het INPP wordt getseld, dat bewegen je eerste taal is, die je als mens leert spreken. (En 'bewegen' kunje uitbreiden naar oogbewegingen, coordinatie, makkelijk kunne lezen en schrijven - en prikkels kunne filteren.)
Op basis van een grondige bewegingsanalyse wordt per persoon gekeken of er 'gaten' in je ontwikkeling zitten (vaak is dat zo, als je het etiket pdd-nos draagt)
en je krijgt dan bij het INPP oefeningen om alsnog "de schade in te halen" te 'leren via beweging' om prikkels te filteren, je aandacht te richten, makkelijk je ogen te kunnen bewegen zonder doodmoe te worden, etc.etc.
Mijn eigen klachten (ik had een angststoornis, nekklachten en een serie 'zeurklachten' zoals vaak vermoeid, hoofdpijn, duizelig etc.) zijn drastisch verminderd - en vele kinderen heb ik 'hun rugzakje' zien afdoen.
Dus ik stem in met Vragen: hoe die diagnose gesteld wordt is erg oppervlakkig.
En dat je er levenslang aan zou vastzitten: nee.
(Voor het syndroom van Rett geldt dat, maar voor pdd-nos aantoonbaar niet.)
Rollenspelen zou idd een goed idee zijn, ipv. dat je an de hand van een lijstje te horen krijgt:"Ne, merouw, mene - u bent niet goed in conflicten, en daarmee basta". Het zal je maar gezegd worden.... Om uit je vel te springen!
Nog zotter wordt het, als ik mijn ervaringen met het INPP erbij betrek. Ik kwam daar voor mezelf, maar het eind van het liedje was, dat de klas waarmee ik toen werkte (waarin een aantal kinderen "met een rugzakje") ook betrokken raakte.
Bij het INPP wordt getseld, dat bewegen je eerste taal is, die je als mens leert spreken. (En 'bewegen' kunje uitbreiden naar oogbewegingen, coordinatie, makkelijk kunne lezen en schrijven - en prikkels kunne filteren.)
Op basis van een grondige bewegingsanalyse wordt per persoon gekeken of er 'gaten' in je ontwikkeling zitten (vaak is dat zo, als je het etiket pdd-nos draagt)
en je krijgt dan bij het INPP oefeningen om alsnog "de schade in te halen" te 'leren via beweging' om prikkels te filteren, je aandacht te richten, makkelijk je ogen te kunnen bewegen zonder doodmoe te worden, etc.etc.
Mijn eigen klachten (ik had een angststoornis, nekklachten en een serie 'zeurklachten' zoals vaak vermoeid, hoofdpijn, duizelig etc.) zijn drastisch verminderd - en vele kinderen heb ik 'hun rugzakje' zien afdoen.
Dus ik stem in met Vragen: hoe die diagnose gesteld wordt is erg oppervlakkig.
En dat je er levenslang aan zou vastzitten: nee.
(Voor het syndroom van Rett geldt dat, maar voor pdd-nos aantoonbaar niet.)
Rollenspelen zou idd een goed idee zijn, ipv. dat je an de hand van een lijstje te horen krijgt:"Ne, merouw, mene - u bent niet goed in conflicten, en daarmee basta". Het zal je maar gezegd worden.... Om uit je vel te springen!