DaveDop

Enorm Probleem met laten gaan van gevoelens.

Beste Forumleden.

Het verhaal is misschien wat onsamenhangend, en een beetje te lang, maar ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.

Nu ben ik toch wel enigszins benieuwd naar hoe anderen naar mijn gedrag kijken en wat de objectieve visie van anderen hierop is.

Ik zelf ben een man van 23 jaar oud.
Ik omschrijf mijzelf als een persoon die prima met anderen op kan schieten, erg tolerant is en een vrij dikke huid heeft.
Misschien dat ik iets emotioneler kan zijn dan de doorsnee man. Bij een hele hele mooie film zou er wellicht op een hele slechte dag wel een traantje in me oog kunnen ontstaan. Figuurlijk gesproken.

Nu ben ik in mijn leven tussen 14 en 22 jaar misschien 4 keer verliefd geweest. Waarbij ik de twee keer voor en tijdens mijn 18e levensjaar beschouw als reguliere kalverliefde en daarbij heb ik ook altijd de opvatting gehad dat 'liefde' onder de 20 jaar ook niet veel voor stelt.
Drie van deze vier keer was de liefde onbeantwoord.. i.v.m. bezet zijn van de ander, of het te lagn duren voordat gevoelens van mijn kant aanwezig waren.

Echter heb ik het toch voor elkaar gekregen om die verliefdheid/liefde/gevoelens echt lang vast te houden. In het derde geval zelfs wel ruim 2 jaar, terwijl die gevoelens helemaal niet beantwoord werden. Hoogstens binnen een vriendschap en tegemoetkoming op deze manier. Ergens vraag ik mij af waar ik dan de grens leg tussen verliefd zijn/liefde/obsessie?!
Nou snap ik dat iedereen zijn zwakke punt heeft op emotioneel vlak, maar dit ligt mij niet, ik heb zelf iets van: er klopt hier iets niet in mijn hoofd. En dat lijkt mij een eerste stap naar dit oplossen, als dit uberhaupt kan. Nu heb ik over de jaren heen wel met enkele dames een 'relatie' gehad die eigenlijk voor mij nietszeggend was. Meer de leeftijd en de lust.

Maar nu komt dus het echte probleem .

Het vierde geval was qua uiterlijk niets voor mij. Haarkleur/ lengte.
Via een gedeelde vriendengroep sprak ik haar over een tijdsbestek van 4 weken misschien 6 x En Dit waren dan slechts wat korte woordenwisselingen met een totaliteit van een half uur. En toen een dagje weg met wat vrienden. Echter vond zij mijn gedrag en wat ze mee kreeg van mijn persoonlijkheid helemaal geweldig. En ik merkte dus dat ze wat voor mij begon te 'voelen'. Van het een kwam het ander. En van wat dronken gezoen kwam er een week later wat meer van dat. Om een lang verhaal kort te maken vervolgens was ik anderhalve maand elke dag 6-10 gemiddeld met haaar waarvan een heel groot deel zijn in mijn armen doorbracht 'films kijken'. Verder wat eluek uitstapjes en gewoon de stad in en gezellig met vrienden zijn. Wel was er vanaf dag 1 voor deze periode van anderhalve maand, gedoe over bindingsangst van haar kant.
Alle symptomen waren zon beetje aanwezig,best moeilijk dus. Maar alle positieve delen wisten dit enigszins te compenseren en ik had neit verwacht dat het zou ophouden. Echter helaas na deze periode kwam het: ze kon het niet meer. Voelde teveel als een relatie etc.
Ik zelf ben enorm gaan voelen haar, bij haar was de climax al binnen 2 weken persoonlijk contact, terwijl bij mij het aan het opbouwen was gezien ik pas eigenlijk een week na de eerste keer zoenen begon met iets te voelen. Ik kan dus wel stellen dat ik echt enorm veel van haar ben gaan houden, vrij logisch met zoveel contact binnen zon korte tijd.

Prima. Echter is het moeilijk om iemand te laten gaan die zegt dat ze van je houdt, maar niet met je in een relatie kan zijn.
Hoop gedoe dus. Ik persoonlijk helemaal emotioneel ontregeld. Voelde me zo leeg, van de ene op de andere dag mag je iemand niet meer in je armen houden en alleen maar ruzies. (Zie bindingsangst en de artikelen om te zien waaruit mensen al ruzie zoeken.) maar zo voel ik me nu eigenlijk nog steeds 1,5 maand later weer.

En nu komt eigenlijk het vraagstuk.

Gezien ik het zo moeilijk heb om al mensen los te laten in het geval van onbeantwoorde liefde.
Gaat het in dit geval waarbij ik echt ben gaan houden van deze persoon. Dan niet veel moeilijker worden en waarschijnlijk nog langer duren?
Nu anderhalve maand later voel ik mij namelijk precies hetzelfde, leeg, verslagen, vol gemis en soms denk ik dat het zelfs iets erger wordt.
De onbeantwoorde gevoelens die ik had. Nu wil ik best geloven dat dit in het begin verliefdheid/liefde was. Echter jaren lang hier mee blijven zitten en deze mensen gewoon als vriend behouden, ookal hadden deze op een gegeven moment gewoon andere lovers. Is dit dan niet een beetje disfunctioneel van mij? Of hoe moet ik dat zien?
Is het misschien toch verstandig om een psychiater raad te plegen?
Is het misschien toch verstandig om alle contact met deze personen af te sluiten en voor een lange periode in de zin van een half jaar niet te spreken, te zien of wat dan ook.?
Het voelt op dit moment als een goed plan om het slechts vriendschappelijk contact(alleen met vriendengroep 1 a 2 x per week) te stoppen,
aan de andere kant heb ik het idee dat ik dit mischien niet eens kan. Dat ik het daar te moeilijk mee zou hebben.

En nog ergens anders in mij hoofd spoken de gedachtes: Er zwemmen miljoenen vissen in de zee. Liefde is maar een emotie, verman jezelf.

Ik hoop dat iemand hier een wijze blik op kan werpen.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Enorm Probleem met laten gaan van gevoelens.

Als twee mensen eenmaal een intieme band met elkaar hebben gehad blijft er tussen die twee een sterke band aanwezig, ook al heeft men op den duur verschillende partners. Het is niet gek dat je terugverlangt naar zo'n speciale band. Probeer het als een platonische relatie te beschouwen en respecteer de nieuwe relaties. Contact verbreken zou niet nodig moeten zijn, maar is een optie bij langdurige ruzie en conflicten. Er lijkt me weinig mis met je gevoelsbeleving. Veel mensen ervaren dit en kiezen voor een nieuwe relatie om oud zeer te verdrijven. Als je het als onoverkomelijk ziet kan je natuurlijk een hulpverlener raadplegen. Sterkte en succes.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute

Terug naar “Eenzaamheid, relaties en seksualiteit”