Hallo,
Ik weet niet zo goed hoe k moet beginnen omdat k dit nog nooit gedaan heb.. Ik zal maar gewoon bij het begin beginnen.
Sinds mijn 11e jaar heb k heel veel problemen gehad thuis, mijn moeder was zwaar alcoholist en pa was depressief.. Na jaren van ellende werden mijn broer en ik (waar k geen band mee heb) uit huis geplaatst.. dat klikte niet goed en k werd al snel het pispaaltje waarna n grote ruzie wij eruit gezet werden, zoals altijd gebeurde kreeg ik de schuld omdat k zei wat k dacht en vind.. eenmaal thuis kwamen mijn ouders na scheiding weer bij elkaar en de hele ellende begon opnieuw alsof er niets gebeurd was.. Om een lang verhaal wat korter te maken werd k zwaar depressief en had alleen maar ruzie met ouders en broer. er werden altijd dingen gezegd als ben JIJ er weer of stel je niet aan. JIJ zeikt altijd en als je er niet bent is er niks.. k kreeg foute vrienden en raakte aan de harddrugs: speed, xtc, coke en noem maar op.. k dronk 3 trayen bier per week en stond al snel op het randje van de dood.. k wou dit, k was toen 15 jaar.. Nadat mijn pa zijn agressie op mij ging afreageren stierf er iets in mij en iedereen liep over me heen nu.. Bestalen me, lieten me snachts alleen achter n gingen zonder mij naar huis n noem maar op..
Met 18 ben k direct uit huis gegaan en wilde toen een einde aan mijn leven maken.. K woog nog 46 kilo, was graat mager en mijn ouders waren blij dat ze van mij af waren zoals gezegd.. Pa had me nog geslagen waar n vriendin bij stond. Omdat ik niet dood wilde maar van alles af wilde zijn liet ik mij opnemen in een kliniek van mondriaan.. K heb daar kei en kei hard aan mezelf gewerkt en ben daar 8 maanden gebleven, ouders wn broer zijn me 1x komen opzoeken. Ze vonden het maar onzin..
Toen k eenmaal clean was en iedereen mij liet vallen ben ik met de rest ook gebroken, andere kleding, ander kapsel en jupp geen vrienden meer.. Dat was toch al niet. Na heel wat eenzame maanden en veel werken kwam k in xontact met oude kenissen en alles kwam aan het rollen, k ging terug naar school en studeren op niveau 4 ging prima tot mijn eerste terugval... Mensen gebruikte me weer en zogen me leeg.. Toen k uit die dip was kwamen andrre stressfactoren als een opa waarmee het slecht ging.. (waren als ouders voor me) toen ben k ool gekapt met die andere mensen en weer alles alleen moeten doen..
In deze jaren heb k 2 relaties gehad en bleek al jaren bezeikt te worden.. Allemaal erg hard. Toen k weer aan mezelf ben gaan werken is de knop omgegaan en ben k voor school gegaan, het gaat in principe heel goed, mooie woning en auto, 2 gwweldige katten.. Maar k ben nu 22 en heb al 7 maanden geen telefoon meer gehad, niet mee uitgevraagd worden, mensen kunnen heel goed zonder mij en weer voelt het als mijn schuld.. K begrijp het niet want k zie er goed uit (zover je dat kan zeggen over jezelf) ben heel sociaal, k help altijd mensen.. Zelfs vreemde, k heb kei hard gewerkt aan mezelf en mijn dromen en allemaal bereikt maar k zit nu al4 jaar zonder relatie.. Heb geen vrienden meer en zit elke dag/elk weekend/elke vakantie alleen.. K heb geprobeerd via internet maar dat draaide alleen om seks, dat wil k niet. K weet niet meer zo goed wat k met die leegte moet dat lege gevoel.. Je kan zoveel hebben kwa spullen maar als je alleen bent betekent dat allemaal niets...
K hoop echt op wat tips! Heb al kei hard aan mezelf gewerkt in de zin van opname 8maanden, therapie 3 jaar, medicatie, sporten doe ik bijna dagelijks, heb leuk werk, leuke studie, ben sociaal, lief, behulpzaam en toch trek k steeds mensen aan die me verkeerd behandelen waardoor k elke keer alleen achter blijf..
K weet even niet meer hoe het verder moet..
Verzonden vanaf Samsung Mobile