Onican

Ben onzeker over alles, wat te doen..

Hoi allemaal.

Ik heb een lieve vriend al bijna 6 jaar. Een tijdje terug zag hij het allemaal niet meer zo zitten, onze relatie. We hebben veel gepraat en gehuild en elkaar even niet gezien. Maar daarna wilde hij toch wel een nieuwe start maken met mij. En ik ook dolgraag, en nog steeds.

Nu is het punt dat hij niet lekker in zijn vel zit. Hij is niet blij met zichzelf, met zijn leventje. Terwijl hij een goede baan, enkele goede vrienden, een huisje en noem maar op heeft. Ik denk zelf dat zijn jeugd en zijn onzekere karakter hier een sterke rol in spelen. Het feit dat hij niet goed in zijn vel zit was ook mede oorzaak dat hij twijfelde aan onze relatie.

Nu ben ik zo bang dat hoeveel ik ook mijn best doe om te veranderen wat we hebben besproken. Zolang hij niet lekker in zijn vel zit, deze situatie zich in de toekomst weer zal herhalen.

Als ik straks ben afgestudeerd zou ik niets liever willen dan met hem samenwonen en genieten van de wereld, maar ik wil niet continu met de onzekerheid rondlopen dat hij er straks toch mee wil stoppen, omdat hij met zichzelf in de knoop zit.

Praten met iemand, dat wil hij op dit moment niet. Hoe kan ik hem hierbij helpen, hoe kan ik hem op een goede manier de ernst van de problemen laten inzien?

Ik wil hem niet kwijt, ik wil hem helpen, maar natuurlijk moet hij het vooral zelf doen...

Ik heb zoveel onzekerheid, ik zie de toekomst als een zwart gat.. ik wil de touwtjes weer in handen hebben!!
ann61

Hallo Onican,

als je vriend niet gelukkig is met zichzelf en met zijn leven, wat moet er dan volgens hem veranderen? Wat denkt hij dat hem wel gelukkig zou maken?

Ik kan begrijpen dat deze situatie je heel onzeker en angstig over de toekomst maakt en je hebt gelijk als je zegt dat enkel hij er iets aan kan doen. Dus voel je je waarschijnlijk machteloos.

Ik zou trachten heel veel met hem te praten. Blijven opvolgen hoe hij zich voelt en waarom hij zich zo of zo voelt. Hoe meer je weet, hoe eerder je kan ingrijpen door je eigen mening te geven en samen naar oplossingen te zoeken. Ik denk ook dat het een goed idee zou zijn dat hij gaat praten met iemand, maar jammer genoeg kan je iemand niet dwingen daartoe. Ik ben pas na jaren in een depressie te hebben gezeten uiteindelijk in 2006 naar een psycholoog geweest. Voordien was ik er altijd terughoudend over omdat ik dacht dat mijn problemen niet ernstig genoeg waren en dat iemand mij een aansteller zou vinden. Weet je ook waarom je vriend (nog) niet wil gaan praten met iemand? Wat schrikt hem af?

Veel sterkte, Ann
Mier

**Heb het topic even verplaatst naar Relaties...**
Onican

Wat hij steeds maar noemt met betrekking to onze relatie maar ook als we het er over hebben dat hij niet happy is met zichzelf is dat hij vooral veel leuke dingen wil doen met vrienden. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet. We hebben een groepje vrienden waar we wel eens wat mee doen maar het is nogal lastig dit groepje bij elkaar te krijgen (wonen overal, druk enzo). Hij en ik zijn ook meestal de initiatief nemers en hij baalt als het dan niet lukt. Ik ook wel, maar kan het wel relativeren.
Hij heeft 1 hele goede vriend, die ziet hij ook wekelijks en dan heeft hij nog vrienden en kennissen van het sporten. Hij heeft meer vrienden dan ik heb, doet regelmatig leuke dingen, eens wat gaan drinken, op vakantie, sporten noem maar op. Dus ik kan het niet zo goed plaatsen eigenlijk. Misschien dat ik hier eens dieper op in moet gaan met praten.

Praten is ook wat ik wil en probeer maar het is zo moeilijk om tot hem door te dringen. Het wordt al heel snel ik praat en hij hmhm-t. Of als iets hem echt raakt, dan moet hij huilen. Soms krijg ik ook het gevoel dat hij écht niet weet wat hem dwars zit.

Met iemand praten; hij kent 2 mensen die (om hele andere redenen) naar een therapeut zijn geweest en dat had in hun ogen geen zin, hij denkt dus dat het zinloos is. Ik denk zelf ook dat hij het eng vind, of denkt dat zijn probleem niet erg genoeg is. Ik wil daar nog wel eens over beginnen op een goed moment.

Zijn er nog mensen die ook een soortgelijke ervaring hebben, ik heb niet zoveel mensen om hier over te praten, terwijl ik er niet graag zelf mee blijf lopen. Soms denk ik dat ik zelf maar met iemand moet gaan praten om me niet meer zo klote te hoeven voelen....

Terug naar “Relatieproblemen en seksualiteit”