Gebruikersavatar
aquifolium
Berichten: 4
Lid geworden op: 10 jul 2018 07:42

hoe omgaan met automutilatielittekens?

Lieve mensen,

Ik praat bijna nooit over dit onderwerp en post eigenlijk ook nooit iets op een forum. Bijna 20 jaar geleden kreeg ik Seroxat voorgeschreven tegen angsten die ik toen had en heb in die periode veel aan zelfverwonding gedaan. Dit bleek later een bijwerking te zijn van Seroxat, maar dat terzijde. Ik heb nu wel een arm vol littekens en het ziet eruit alsof ik het nog vorig jaar gedaan heb. Ik krijg er nog wel eens vervelende reacties op. Mensen schrikken ervan of kijken me vies aan. Meestal zeggen ze niets, soms scannen ze me van top tot teen of zeggen met een afkeurende toon dat ze wel weten dat ik dat zelf heb gedaan. Ik trok het me vroeger zelfs zo aan dat ik niet eens meeging naar het strand/zwembad omdat mensen dan de littekens zouden zien, of niet ging solliciteren op een functie als het uniform korte mouwen had, of me kapot zweette in de sportschool met lange mouwen, etc. Met dit mooie weer wil ik natuurlijk het liefst gewoon in jurkjes rondlopen zonder mouwen en dat niemand ergens een oordeel over heeft, maar ik weet helaas dat dat onrealistisch is. Het is dus de vraag of ik de rest van mijn leven mijn armen ga bedekken om maar niet veroordeeld te worden, of dat ik er toch schijt aan ga hebben en ga leren om hier op een slimme manier mee om te gaan. Ik hoop eerlijk gezegd op het laatste. Daarom vroeg ik me af of jullie misschien ideeën hebben om hiermee om te gaan. Ik heb eigenlijk twee vragen: wat voel/denk jij als jij iemand ziet met een arm vol littekens? Het kan namelijk ook zijn dat ik denk dat het erger is dan het is. En wat zou je een goede reactie vinden om het uit te leggen/te laten merken dat het niet iets van nu is, zonder dat het een zwaar gesprek wordt? Of gewoon negeren en het er niet over hebben?

Ik hoop op reacties, alle tips zijn welkom!

Liefs,
Susannah
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15116
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

aquifolium schreef: 10 jul 2018 07:54 Het is dus de vraag of ik de rest van mijn leven mijn armen ga bedekken om maar niet veroordeeld te worden, of dat ik er toch schijt aan ga hebben en ga leren om hier op een slimme manier mee om te gaan. Ik hoop eerlijk gezegd op het laatste.
Ik hoop voor je dat je een 'slimme' manier zult vinden om er mee om te gaan. Maar wat is dat, een 'slimme' manier?
Je zult dan in ieder geval de angst moeten loslaten veroordeeld te worden door mensen. Als je ergens bang voor bent, dan straal je dat namelijk ook uit.

Ik heb een voormalig formlid ontmoet die zich flink beschadigd heeft. Aan de aard en de hoeveelheid littekens was duidelijk te zien dat de littekens niet veroorzaakt waren door operaties of een ongeval, maar het gevolg waren van automutilatie. Op één van haar onderarmen had ze zelfs het woord 'HATE' gekerfd. Ze leek er geen bezwaar tegen te hebben vragen te beantwoorden en liet ook het gereedschap zien waarmee ze doorgaans haar verwondingen aanbracht. Ik vertel dit om aan te geven dat het geen zwaar gesprek hoeft te worden als iemand een belangstellende of bezorgde vraag stelt. En mocht de toon van het gesprek een wending krijgen die je niet bevalt, kun je altijd assertief reageren door het aan te geven of een einde aan het gesprek te maken.

Het kan in ieder geval geen kwaad om een beetje schijt te hebben aan wat mensen van je denken.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
aquifolium
Berichten: 4
Lid geworden op: 10 jul 2018 07:42

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Hoi, bedankt voor je reactie. Ik geloof ook wel dat als je totaal geen angst uitstraalt mensen ook minder snel iets geks over je zullen denken. In mijn geval moet ik nog leren om wat meer schijt te hebben. Voel veel schaamte omtrent dit onderwerp. Gaat wel steeds beter. Zoek wel naar goede manieren om te reageren op bepaalde oordelen van mensen. Met een slimme manier bedoel ik dat ik zou kunnen reageren op een manier waarbij ik de boodschap duidelijk overbreng, misschien op een beetje een scherpe/humoristische manier. Zodat het gesprek niet ineens ongemakkelijk wordt en misverstanden/oordelen voorkomen worden.
Gebruikersavatar
aquifolium
Berichten: 4
Lid geworden op: 10 jul 2018 07:42

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Of gewoon hoe ga je om met ongegeneerd starende mensen? Want die heb je ook helaas =P
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Warm welkom op het forum. :)

Ik zou je graag iets uiteen willen zetten over zelfbeeld. Want daar gaat het eigenlijk toch ook een beetje om. Hoe kijk ik tegen mezelf aan? Hoe ga ik om met mezelf en mijn 'probleem', handicap, uitdaging. Ik noem het ook weleens een uitdaging, omdat het wat vergt om je er een weg mee te banen, maar als je het wilt dan lukt dat. En uitdaging klinkt vaak beter als handicap, beperking, probleem, enzovoort. Dat klinkt wat positiever en hoopgevend, want met een uitdaging, kan je echt veel bereiken. Het is het omvormen van een woordkeuze. En net zoals dat je de woordkeuze voor iets waar je mee te maken hebt kan wijzigen, zo kan je ook je eigen mindset erover wijzigen.

Als jij bijvoorbeeld denkt; ze vinden het vreemd, raar, apart. Ze gaan er afwijzend, lacherig of angstig over doen, dan merk je dat de kans groter is dat dat ook gaat gebeuren. Als je jezelf openstelt en opstelt voor communicatie, voor uitleg, als je zelf benaderbaar bent voor anderen, maak je het minder spannend, je maakt het voor jezelf minder spannend en minder eng. Wees zorgvuldig, terughoudend als het moet, maar wees geen lockdoor. Zet je deur desnoods eerst op een kiertje. Zet de deur open als het oke voelt en laat weten dat het oke is als ze er vragen over hebben. Als jij de ander ruimte geeft, is er meer kans dat ze jou ook ruimte geven en andersom werkt het net zo. Dat werkt eigenlijk met alles zo. Als jij je met man en macht probeert af te schermen, blijven de meesten weg of ze blijven met vraagtekens en achterdocht zitten.

En ja, het kan erger zijn dan dat het is. Omdat mensen het vaak nog erger in hun hoofd maken. En hoe meer ze over dingen piekeren en geen opening voor zichzelf daarin maken, hoe erger het in het hoofd van je kan worden. Misschien zullen er altijd mensen zijn die anders reageren dan dat je zou willen. Maar als jij hartelijkheid en vriendelijkheid uitstraalt, als jij met wat daadkracht en de rug recht over komt, zal je daar wellicht steeds minder hinder van hebben. Dat is vooral goed voor jezelf. Maar anderen merken ook dat je benaderbaar bent en dat het niet erg is om duidelijkheid te vragen.
Je bent niet je littekens, je hebt littekens. En dat geldt voor veel andere dingen ook.

Wat ik zie als ik iemand zie met redelijk wat littekens? Eigenlijk niet zoveel. ;)

Ik wens voor jou dat je je hier thuis zal gaan voelen, maar niet alleen hier, ook in je lijf en je eigen hoofd.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

En wat ik denk als ik iemand zie met littekens, ook eigenlijk niet zoveel. ;)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
aquifolium
Berichten: 4
Lid geworden op: 10 jul 2018 07:42

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Ik denk zeker dat het een soort self-fulfilling prophecy kan worden, als mijn houding beïnvloed wordt door mijn eigen schaamte. Als ik er zelf niets van wil weten zullen ze het ook minder snel vragen. Ik merk ook dat ik automatisch die arm probeer te verbergen, in een andere houding ga staan, probeer te draaien, of dus lange mouwen draag etc. Dus ja, dan heb ik er zelf ook geen open houding over. Bij mij ligt het aan de schaamte. Ik heb nog een manier nodig om die periode en die littekens -die daar symbool voor staan- als minder negatief te ervaren. Voor mij was het heel heftig en dan schaam ik me dat het aan de buitenkant te zien is. Maar misschien beseffen mensen helemaal niet hoe heftig het was. Je wilt gewoon niet in het hokje 'basket case' worden gestopt haha. Soms gebeurt dat helaas wel, ook al ben ik dat niet. Soms hoor ik ook: dat had ik niet achter jou gezocht, als ze er pas later achter komen. Maar je hebt gelijk dat ik wat dat betreft ook aan mijn zelfbeeld zou moeten werken en niet alleen me moet richten op hoe ik zou moeten reageren op oordelen van mensen :)
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Hokjes en labeltjes zijn soms heel handig. Daar kan je voordeel uithalen. Mensen voorbeelden geven als dat nodig is. Maar het zou denk ik goed zijn dat je probeert jezelf telkens in een hokje te stoppen. Maakt het allemaal wat lastiger om eruit te komen toch? Die hokjes... zo benauwend. :)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Jezelf niet telkens*
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Beste Aquifolium,

Ook van mij.. Warm welkom op het forum. :)
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: hoe omgaan met automutilatielittekens?

Die vraag heb ik eerder gehoord. Mijn reactie is laat, maar misschien hebben anderen er iets aan. Ik kwam namelijk een nieuwe technologie genaamd "crosslinked polymer layer" (XPL) tegen:
https://newscientist.nl/nieuws/tweede-h ... n-rimpels/
Originele onderzoeksartikel: https://www.nature.com/articles/nmat4635
Het wordt aangedragen als middel om rimpels te verminderen en het duurt bovendien nog even voor het op de markt is. Het principe van een polymeercoating werkt voor oneffenheden in het algemeen, dus het zal ook je littekens minder zichtbaar maken. Nog even geduld, maar er is hoop!
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute

Terug naar “Overige problemen en vragen”