Beste forumleden,
Al mijn gehele leven heb ik last van een gegeneraliseerde angststoornis met als uiting 'overgeven'.
Deze zal mede ontstaan zijn door genen, opvoeding, karaktereigenschappen en hoogsensitiviteit (HSP gediagnosticeerd).
Van mijn 14de tot mijn 20ste heb ik psychotherapie gehad, en vanaf mijn 16de loop ik ook bij een psychiater.
Alles heeft wel een beetje geholpen al die tijd, maar sinds een jaar zit ik er echt doorheen.
De terugval is haast ondragelijk geworden en er komt nauwelijks schot in de zaak.
Ik voel me ontzettend waardeloos, angstig, eenzaam, 'oud' etc.
Ik durf nauwelijks het huis meer uit, en iets ondernemen vergt ontzettend veel moeite.
Vanuit verschillende hoeken hoor ik gemengde ervaringen over EMDR.
Vandaar ook dit bericht. Ik ben opzoek naar jullie ervaringen.
En eigenlijk specifiek op het feit van mensen zonder 'trauma-oorzaak'.
Ik bedoel, ik kan me niet herinneringen wanneer ik voor het eerst angstig was, of wanneer ik voor het eerst heb moeten overgeven. Maar door de hele belemmering zijn er wel wat situaties die ik me makkelijk voor de geest kan halen, waaraan ik een trauma heb overgehouden.
'Tellen die ook mee?' om het even gemakkelijk te zeggen.
Kort overzicht:
- 22 jaar
- geen werk/geen studie
- thuiszittend
- ontzettend angstig, veel paniek buiten de deur
- (levens)moe (depressie)
- Ervaring met psycho-therapie, mindfulness, Boeddhisme
- Gebruiker van anti-depressiva
En de vraag is nu, zou EMDR kunnen helpen? (Vanuit jullie optiek bekeken)
Met een zekerheid van een kleine 70% kan ik zeggen dat het wel een kans wil geven en de therapie zou willen volgen.
Maar ik weet niet goed wat ik zou kunnen verwachten en/of het in mijn situatie wel zin zou kunnen hebben.
Natuurlijk ben ik niet op zoek naar garanties, maar meer naar subjectieve informatie.
Alvast hartelijk dank voor het lezen van mijn bericht,
en ook bij voorbaat dank voor de eventueel genomen moeite voor een reactie!
Met vriendelijke groet,
Simon