Memories schreef:...
Immers ga je door het anders denken je toch ook anders voelen.
In een aantal gevallen kan dit - en ik ben het eens met Volhouder: dat kan beslist schelen en zin hebben.
Maar de methode kent duidelijke grenzen: bij trauma wordt je denken overruled. Preciezer: als er een prikkel blijkt te zijn die gekoppeld is aan trauma.
(Ja, okee - je kunt iedere keer nadat dat is gebeurd jezelf wel weer bij elkaar rapen, maar dat is hard werk. En om dagelijks een x aantal keren per dag mee te maken dat jouw harde werk teniet wordt gedaan, is frustrerend.)
Dat klopt- vandaar ook mijn toevoeging, Janneke.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~