Gebruikersavatar
MS_84
Berichten: 6
Lid geworden op: 04 jun 2020 13:28

Onzekerheid / vragen over gedrag zoontje

Beste mensen,

Mijn zoontje van 4 is eigenlijk altijd al wel een druk en energiek kindje geweest. Echter nu zit ik echt even met mijn handen in het haar.

Mijn zoontje heeft momenten dat ie echt ontzettend stout kan zijn (van bijten, slaan en schoppen aan toe). Die momenten wisselen zich dan vaak weer af met enorm lief zijn (knuffels, love you zeggen enz). Nou is hij altijd wel een druk kindje geweest met energie voor 10, maar het vreemde is dat hij dat vooral thuis doet of in ‘veilige haven’, dus bijvoorbeeld ook bij zijn oma.

Op school horen we altijd dat alles prima is gegaan en dat ie prima heeft meegedaan. Hij lijkt vooral moeite te hebben met wijziging van bepaalde bezigheden. Als we bijvoorbeeld bij de speeltuin zijn, wil ie elk speelgoed en schommel geprobeerd hebben voordat we naar huis gaan. Het naar huis gaan begint bij hem met ‘nog een paar minuutjes’ en eindigt vaak met slaan en schoppen naar mij en zijn moeder. Vaak gebeurt dit waar anderen bij zijn dus dan schaam je je vaak ook nog eens helemaal kapot.

Als we dan thuis zijn en we zetten hem op zijn kamer om af te koelen, huilt ie zich een ongeluk en lijkt ie te beseffen wat ie fout doet, echter tijdens het slaan naar ons toe is die voor geen reden vatbaar.

Vaak onderbreekt ie ons ook als we aan het praten zijn. Hij is wat dat betreft wel een heel slim kindje, leergierig enz, maar hij lijkt niet te beseffen dat hij dan stout is.

Nu vragen we ons langzamerhand af of hij iets heeft van ADHD of een gedragsstoornis, of dat het toch bij de leeftijd hoort en we door de periode heen moeten.

Alvast bedankt!
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Onzekerheid / vragen over gedrag zoontje

Zo gauw kinderen zich bewust zijn van zichzelf gaan ze grenzen opzoeken, ze proberen dingen uit om te weten hoe ver ze kunnen gaan. "Nog een paar minuutjes," zeggen in de speeltuin om langer te kunnen blijven spelen is daarvan een goed voorbeeld.
Dat is opzich een normaal verschijnsel, maar dat is ook waar het fout kan gaan als de ouders de grenzen niet duidelijk afbakenen. Kennelijk heeft je zoontje het idee gekregen dat hij zijn zin kan krijgen als hij gaat schoppen en slaan, of de aandacht kan krijgen door je tijdens een gesprek in de rede te vallen.

Dit hoeft niets met ADHD of een gedragsstoornis te maken te hebben. In deze fase van de opvoeding speelt conditioneren een grote rol. Daar kan in dit geval mogelijk iets fout gegaan zijn. Duidelijkheid, nee is nee, daar zijn kinderen het meest bij gebaat. Misschien heeft je zoontje zelfs door dat zijn ouders zich schamen als hij een scène aan het trappen is.

Een goede pedagoog kan je wellicht tips aan de hand doen hoe je het beste met deze situatie kunt omgaan.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
MS_84
Berichten: 6
Lid geworden op: 04 jun 2020 13:28

Re: Onzekerheid / vragen over gedrag zoontje

Dank voor de reactie!

De optie van een pedagoog hebben we eerder al eens besproken in huis, maar het toen maar gehouden op: het hoort bij de leeftijd.

Zo een pedagoog, dan geef je het toch een stempel en ergens schaam ik me ervoor, maar wellicht dat dat ook aan mij ligt dat ik me ervoor schaam (zie mijn andere topic).

Zo een pedagoog, die gaat ook kijken op school of bij je thuis toch?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Onzekerheid / vragen over gedrag zoontje

MS_84 schreef: 13 jun 2020 19:51 Zo een pedagoog, die gaat ook kijken op school of bij je thuis toch?
Een pedagoog zal een zo volledig mogelijk beeld willen krijgen van de situatie, dus het kan allebei.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Onzekerheid / vragen over gedrag zoontje

Mijn zoontje van 4 is eigenlijk altijd al wel een druk en energiek kindje geweest. Echter nu zit ik echt even met mijn handen in het haar.

Mijn zoontje heeft momenten dat ie echt ontzettend stout kan zijn (van bijten, slaan en schoppen aan toe). Die momenten wisselen zich dan vaak weer af met enorm lief zijn (knuffels, love you zeggen enz). Nou is hij altijd wel een druk kindje geweest met energie voor 10, maar het vreemde is dat hij dat vooral thuis doet of in ‘veilige haven’, dus bijvoorbeeld ook bij zijn oma.
Ik ga even helemaal niet uit van iets als ADHD - moet je nagaan hoeveel dat al scheelt. Want kinderen krijgen opeens al zoveel labels en als het niet nodig is dan is het niet nodig. En ik neem dan even de gok voor nu dat het niet nodig is. Niet elk druk kind heeft ADHD. Dat is te gemakkelijk, ook al is een diagnose soms wel handig. Maar dan moet daar reden toe zijn en ik zie het voorlopig niet. (En strikt genomen zit er op ADHD zo'n negatieve bijklank helaas, terwijl het veel meer is dan wat mensen zo vaak doen; het 'negatieve' eruit filteren.

Laat ik eens beginnen bij een heel bekend zinnetje: Het kan een fase zijn, ook op die leeftijd. Stel je eens voor hoe moeilijk het is om mens te zijn, laat staan kind in deze grote mensenwereld. Hij heeft de drukte en al wat hij doet in alle veiligheid van een vertrouwde omgeving. Dat is dus ergens, ook al is het nu moeilijk, ook wel een compliment. Hij DURFT te zijn wie hij op dat moment is en wat hij op dat moment doet. En nee, dat is lang niet altijd even goed en ook echt heel vervelend, maar hij uit zich tenminste wel. -En hoe rot ook, dat is wel wat moois.
Op school horen we altijd dat alles prima is gegaan en dat ie prima heeft meegedaan. Hij lijkt vooral moeite te hebben met wijziging van bepaalde bezigheden. Als we bijvoorbeeld bij de speeltuin zijn, wil ie elk speelgoed en schommel geprobeerd hebben voordat we naar huis gaan. Het naar huis gaan begint bij hem met ‘nog een paar minuutjes’ en eindigt vaak met slaan en schoppen naar mij en zijn moeder. Vaak gebeurt dit waar anderen bij zijn dus dan schaam je je vaak ook nog eens helemaal kapot.
Ik weet niet of het zo is, maar stel je voor dat hij op school zo goed zijn best doet, zelfs als hij er soms moeite mee heeft, dat hij probeert te luisteren, stil te zitten, erbij te zijn en weinig te missen, en dat als hij thuis komt de remmen los gaan of ook misschien los kunnen. (Dat het dan hartstikke fout weleens gaat is heel erg jammer en rot voor de mensen die daar bij zijn, dat is ook echt niet leuk, maar ik weet ook dat het voor veel kinderen niet altijd gemakkelijk op school is, en het ook in de eerste groepen al wel wat presteren is. Er ligt best een druk op. En dan kan ik de motor die op volle toeren gaat goed snappen, ook al mag je ook veel spelen op school. Heb je weleens gesprekjes met hem gevoerd over school en zijn gedrag thuis en op school?

Ik weet dat je kind nu vier jaar is. Maar misschien is het een idee om de boeken De Toverdoos en De Wens ster op te zoeken. Het zijn meditatieverhaaltjes voor kinderen en misschien kan dat helpen. (Vanaf 5 jaar maar 4 jaar zou ook kunnen denk ik).

Of wellicht zijn de boeken Nachtlichtjes en Meer Nachtlichtjes een idee. Moet je maar even kijken of je het geschikt vind. De boeken zijn van David Fontana.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Aandachtsproblemen (ADHD)”