Naoorlogse generatie.

[C.M. INOGertje]

Hallo allemaal,
Ik heb mij net voorgesteld.
Mijn vraag is of er meer mensen zijn die een persoonlijkheidsstoornis hebben t.g.v. Een ouder met een oorlogsverleden.
Op dit moment ben ik net begonnen met psychotherapie bij ArQ centrum 45. Gespecialiseerd in o.a oorlogse problemen.
Ik heb niet zo zeer vragen want daar heb ik mijn lieve therapeute voor. Maar behoefte aan herkenning en erkenning. En delen van ervaringen.

Verder wil ik graag opmerken dat mensen met deze problemen er laat achter komen dat het te maken heeft met het oorlogsverleden verleden van één of beide ouders. Professionele hulpverleners weten vaak niet af van deze specifieke problematiek. Dus mocht je problemen hebben en een ouder met een oorlogsverleden, onderzoek dan of het daarmee te maken zou kunnen hebben. De therapie voor deze patiënten is namelijk erg specifiek. Er zit ook nog eens een verschil in wat voor verleden je ouder heeft. Bijvoorbeeld: Joods, Indisch. NSB, onderduiker. Noem het maar op. En elk gevolg is anders en vraagt om een andere insteek van de therapie.
Ik schrijf dit als tip. Niet iedereen met een ouder met een oorlogsverleden heeft problemen.
Lieve groetjes, Charlot.

[volhoudertje]

Hallo Charlot,

Allereerst, heel goed dat je de stap gezet hebt om in therapie te gaan. Ik denk dat het een correcte observatie is dat mensen er over het algemeen laat achter komen dat hun problemem iets te maken kunnen hebben met de oorlogservaringen van één of beide ouders. De term 'oorlogsverleden' vermijd ik liever, omdat die term naar mijn gevoel een negatieve bijklank heeft, omdat die eerder gebruikt wordt door mensen die foute dingen hebben gedaan in de oorlog. Maar dit terzijde.

Ook jouw tweede observatie dat professionele hulpverleners vaak niets af weten van de specifieke tweede generatie problematiek, lijkt me correct. In de gezondheidszorg wordt van algemeenheden uitgegaan, eigenlijk is dat ook logisch, maar soms is dat niet voldoende en is het nodig om een doelgroep op een specifieke manier te benaderen.

Niet iedereen met een ouder met een oorlogsverleden heeft problemen.

Gelukkig niet, maar generatie overstijgende problematiek is helaas in veel gevallen weldegelijk een realiteit.

Wat het 'delen van ervaringen' betreft, daar zul je wat specifieker in moeten zijn. Wat wil je weten? Waar ben je tegenaan gelopen toen je er achter kwam dat één van je ouders worstelde met de dingen die ze tijdens de oorlog hebben meegemaakt? Over het algemeen praatte de eerste generatie reptarianten er weinig over. Praten is sowieso iets voor de latere generaties.

[C.M. INOGertje]

Hallo volhoudertje,
Waar ik het meest tegen aan loop is dat ik niet een eigen identiteit heb kunnen ontwikkelen.
Loyaliteit probleem naar mijn moeder toe.
En het niet kunnen voelen van emoties. En als ik emotie voel deze niet kan plaatsen op echtheid.
Het gaat al een stuk beter. Ik heb een goede therapeut bij centrum 45. En een heel fijn netwerk aan vriendinnen en nichtjes.
Overigens ben ik een totok dus hartstikke blank. Dat zorgt dan ook regelmatig voor onbegrip.
Ik voel en ben dus ook niet Indische. Maar heb er wel een fijn gevoel bij. Ik draai Indische muziek en geniet van de sfeer en geeft een warm gevoel.

Maar wel heel fijn om iemand te treffen die een beetje snapt wat het is.
Ik ga 15 Augustus naar de Indië herdenking in Den Haag. Als je daar ook ben kan je me “herkennen”
Aan het Melati speldje.
Bedankt voor je reactie.

[volhoudertje]

Het idee geen emoties te kunnen voelen lijkt me een illusie, de emoties zijn er weldegelijk, maar het is misschien confronterend om ze toe te laten en daarom onderdruk je ze. Maar ik denk dat je therapeut ook al tot die conclusie is gekomen. Tja, Indo's en emoties tonen, dat is inderdaad een lastige, vooral de eerste generatie die naar Nederland kwam, heeft het daar vaak moeilijk mee. En daardoor hebben hun kinderen ook problemen met het toelaten en uiten van emoties. Zo werkt dat helaas.

Dat je een totok bent wil niet zeggen dat je geen Indische identiteit kunt hebben. Je bent wat je in je hart meedraagt. Waarom zou je anders een fijn gevoel van Indische muziek krijgen? Als je het gevoel hebt In Nederland Door Omstandigheden te zijn, dan is dat zo.

Ik ben al een paar jaar niet meer op de herdenking van 15 augustus geweest, de laatste keer was voor mij in het jaar voordat Corona uitbrak. Misschien wordt het weer eens tijd.