Psycholoog.net/forum

Hallo,

Ik heb een jaar geleden een ernstige eetstoornis gehad,
Ikwas niet veel afgevallen maar ik zag er wel erg lelijk dun uit. Ik had nauwelijks energie om te lopen en te praten.
Ik denk dat dit allemaal psygisch was al sinds ik klein was. Het begon al op mijn 13de omdat ik gepest werd doordat ik mollig was. Mijn ouders en vrienden hebben me er erg mee geholpen en een tijdje ging het goed maar ik heb telkens weer het gevoel dat ik weer wil afvallen. Ik kom er niet van af, het gaat een tijdje weg en komt weer terug.
Ikweet niet wat ik verder moet doen?

Hoi Needhelp,

Het is toch wel bekend dat, als je eenmaal in het diepe dal van een eetstoornis bent beland, dat als je er weer uitgeklommen bent, vaak ook weer terug kan vallen. Dat is overigens niet altijd zo, maar het komt toch regelmatig voor. (En van ganse harte hoop ik, dat jou het lukt om het bij gedachten te houden, want een terugval is heftig en gun ik je niet en niemand niet.) En dat jij het moeilijk vind om dat te zien bij jezelf dat je weer terugvalt of daar weer kansen op hebt, is te begrijpen. Het kan heel beangstigend zijn als je zelf in de gaten hebt dat het regelmatig weer de verkeerde kant op gaat.
Wat overigens een positief punt is, is dat jij zelf nu aangeeft dat je het gevoel hebt dat je telkens terugvalt. En dat jij -zo geef je toe, weer gedachten hebt over het afvallen. Wat overigens heel naar is.

Je geeft aan dat je ouders en vrienden je erg hebben geholpen. Praat je er met hen over dat de gedachten over het afvallen regelmatig in je hoofd zitten?
Heb jij overigens nog regelmatig hulp bij bijvoorbeeld een psycholoog bij wie jij je verhaal kwijt kan en dingen kan bespreken?

hoi,

Zo te lezen wil je wel graag vechten tegen je eetstoornis. De wil hebben om er iets aan te doen is al een belangrijke eerste stap!

Je zegt dat je niet veel was afgevallen, maar dat je wel zo dun was dat je niet veel energie meer had voor lopen en praten. Dan was het dus ook al ernstig voordat je afviel, of niet? Hoeveel ondergewicht had je? Heb je op dit moment ook ondergewicht?

Hoe ziet jouw eetstoornis er verder uit? Eet je heel weinig, extreem gezond, probeer je eten er weer uit te krijgen of eraf te sporten? Wat voor regeltjes heb jij omtrent het eten (en eventueel bewegen)? Net als Memories vraag ik me ook af of je professionele hulp hebt (gehad). Heb je bijvoorbeeld ook wel eens voedingslijsten gekregen zodat je weet wat ongeveer een normaal voedingspatroon is? Zou je anders eens een eetlijstje kunnen plaatsen van wat je dagelijks ongeveer eet en drinkt?

Hoi Needhelp,
mijn stelling over eetstooornis is, dat (hoe erg je eetpatroon ook verstoord kan zijn..!!) het vaak een "verpakking" is van een ander probleem.

Je schreef, dat je gepest werd (...met dat je te mollig zou zijn...) en kennelijk ben je toen gaan lijnen, hongeren, etc.
Denkbaar is dit jouw manier geworden, om om te gaan met..... vul maar in. Misschien is dit jouw manier geworden, om de pijn niet te voelen, als je gepest wordt...? Of om kritiek voor te willen zijn...? Of om nog weer iets anders te doen....?

Het is op zich goed, dat je in de smiezen hebt, 'dat je weer wilt afvallen' - maar wellicht is dus de grote vraag: op welk probleem s dit jouw antwoord...? Wat speelt er zoal in je leven, dat jou het gevoel geeft, dat "afvallen het enige is, dat helpt"...?