Goedenavond iedereen,
Ik ben hier terecht gekomen omdat ik voor de 2de keer depressief ben en daar nog veel te jong voor ben. Ik ben pas 19 jaar oud en heb al meer dingen te verduren gekregen die buiten mijn macht liggen dan veel leeftijdgenootjes. Daarnaast ben ik heel gevoelig en dit heb ik geerft van mijn vader die bijna zijn hele leven te maken heeft gehad met depressies. Toen ik 17 jaar was kreeg ik van mijn psycholoog diagnose depressief. Ik was zelf naar hem toegestapt en hij had mij echt geholpen, ik was na een lange tijd weer gelukkig geworden, maar het mocht niet lang baten want daarna is alles weer ingestort. En nu ben ik student, heb weinig geld, en nu ik ouder ben dan 18 moet ik een eigenrisico betalen als ik naar een psycholoog wil, en nog een eigen bijdrage van 20 euro per gesprek. Dit geld heb ik niet en mijn moeder heeft mij al zo veel financieel geholpen de laatste maanden met op kamers gaan wonen dat ik haar niet om meer geld ga vragen. Daarom doe ik 1 poging zelf uit het dal te klimmen, als dat niet lukt zal ik toch maar moeten gaan sparen om naar een psycholoog te kunnen gaan.
En ik ben behoorlijk dyslectische, mijn ergste punt is spelling, daarnaast vergeet ik soms woorden te schrijven die ik wel lees als ik een stuk tekst nalees ook al staan er woorden niet, en daarnaast maak ik veel grammaticale fouten. Maar ik denk dat er wel begrepen wordt wat ik probeer te schrijven. De grootste fouten haal ik er meestal al wel uit voor dat ik iets plaats door het 3 keer te lezen.