Ah, leuk! Een nieuwe vraag van de week.
Mijn zelfvertrouwen, voor zover ik het heb en voor zover ik het al heb mogen opbouwen, komt denk ik voornamelijk omdat ik voor mijn gevoel altijd heb moeten knokken. Op verschillende manieren en voor verschillende dingen. Op psychisch en lichamelijk gebied. Mijn zelfvertrouwen is gebaseerd op ervaring en levensvisie denk ik. Toegegeven; ik heb heel vaak momenten (gehad) dat ik wilde opgeven. Maar inmiddels weet ik, zelfs als ik me eens heel slecht voel, uiteindelijk dat opgeven nooit zin heeft en niets beter maakt. Je mag rusten, maar opgeven nooit. Niemand heeft gezegd dat het eenvoudig zou gaan, niemand zei dat het vanzelf zou gaan. Enkele zinnen uit een nummer van Guus Meeuwis. Dat heeft me aan het denken gezet.
Ik denk dat ik door mijn doorzettingsvermogen en vechtvermogen, ondanks dat ik heel vaak heel diep zat en mezelf van alles toewenste, mezelf heb moeten leren, mezelf zelfvertrouwen toe te moeten kennen. Aan bepaalde situaties verander je niets. Daar moet je mee leren leven, hoe moeilijk dat soms ook is. Als je ondanks alles wat je niet kan, en ondanks dat wat je hebt meegemaakt, het voor elkaar krijgt om toch dingen te bereiken waar je je goed bij voelt, dan geeft dat automatisch zelfvertrouwen. Moed. Het kan iets heel kleins zijn. Dat kan net het verschil maken waardoor je zelfvertrouwen krijgt en vooruit kan gaan. Op je eigen manier en een eigen tempo. Maar elk stapje is vooruitgang.
Daarbij zijn er natuurlijk genoeg mensen die je bewust en ook onbewust zetjes geven en je zelfvertrouwen geven. Dat heeft iedereen nodig en daar kan je dan op bouwen. Mensen die je dat geven, in lichamelijke of psychische zin voor jou, zorgen ervoor dat je vertrouwen stijgt. Dan durf je ook meer. Dan durf je ook meer jezelf te zijn en dingen te bereiken. Ik heb dat op veel manieren nodig gehad en nog steeds. Dat ook anderen me zelfvertrouwen (terug)gaven. Als je een houvast hebt en diep in je toch niet wil opgeven, ook al heb je het op verschillende manieren zwaar, kan je al vertrouwen krijgen in het feit dat je weer een dag overleeft hebt of doorgezet hebt. Ik kan het weten. Vroeg of laat krijg je weer vertrouwen erin dat alles goed komt. Door jezelf en door anderen bevestigt op welke manier dan ook.
Als je van jongs af aan 'anders' bent om verschillende redenen, heb je wel onbewust of bewust geleerd om te vechten voor geluk, wijsheid en gezondheid. Maar ook voor zelfacceptatie. Als je dan door alle dingen die je hebt bereikt, al lijkt het misschien voor een ander miniem, is er en krijg je zelfvertrouwen. Doordat je knokt en je er al jaren niet onder krijgt. Het feit dat ik nog hier ben, ondanks tegenslagen en pech, geeft me zelfvertrouwen. Zoals al gezegd ken ik dat mezelf toe, maar krijg ik dat ook van anderen. Ervaring. Verleden. Levenslust. Wil.
En ik zeg altijd maar; zolang het nog niet goed is, is het einde nog niet.