Heb vandaag bij de psycholoog aangegeven dat ik het wel genoeg vind bij haar! Gelukkig was zij het ermee eens! Dit was de eerste keer dat ik eigenlijk helemaal geen zin had om naar haar toe te gaan en dat ik ook weinig te vertellen had. Ik heb aangegeven dat ik er wel klaar mee ben, maar eigenlijk ben ik dat nog helemaal niet! Maar ik kan niet goed praten met vrouwen, alhoewel de klik er met haar wel was. Ik praat makkelijker met mannen, dus waarschijnlijk zal ik toch weer op zoek moeten naar een psycholoog, maar dan een man.
Ik moet nog met mijn ouders gaan praten, maar weet niet hoe ik dat aan moet pakken. Mijn tweelingzus en ik gaan daar samen naar toe, maar moeten het wel eerst goed voorbereiden. Ik moet eerlijk zeggen, dat het hele gebeuren me niet in de koude kleren is gaan zitten en het mijn leven op dit moment nog best beinvloedt!
Toch merk ik ook dat ik er niet meer dagelijks mee bezig ben, omdat ik natuurlijk genoeg afleiding heb doordat ik druk bezig ben met solliciteren, etc.
Ik heb zo mijn goede en minder goede dagen, maar oke, het lukt me af en toe om toch ook weer naar de toekomst te kijken en me daarop te focussen.
Hopen dat het gesprek met mijn ouders een beetje gaat lukken, want daar zie ik toch best een beetje tegenop. Ik weet ook niet hoe ik dan ben, hoe ik me daarna voel. Maar even afwachten dus!!
Leuk.......een geheimzinnige Valentijn 
