Hallo allemaal,
Sinds altijd zijn liefdesrelaties best spannend voor mij. En geraak ik telkens in een vicieuze cirkel terecht. Nu ben ik me eindelijk bewust van die cirkel maar weet ik nog niet hoe ik erdoor breek. Laat me het effe schetsen; wanneer ik iemand leer kennen die ik romantisch wel zie zitten, word ik heel onzeker en verlegen. Weet ik niet meer wat zeggen, heb ik stress over waar ik hem mee naartoe kan nemen, overdenk ik verhalen en mopjes op voorhand. Kortom, ik kan niet rustig blijven en krijg stress en zet express mijn masker op van leuk persoon zodat de ander mij zeker een toffe vind. Wanneer het dan tot een relatie komt, verlies ik mezelf compleet. Ik weet niet meer waar ik voor sta, wat mijn interesses zijn, ik neem interesses van de ander over, ben veel te lief en laat over mijn grenzen gaan, ken mijn grenzen niet,…
Nu, sinds een paar weken ben ik vrijgezel na een relatie van twee jaar. En hoewel ik mezelf had voorgenomen om even single te blijven en aan mezelf te werken, ben ik wel gevoelens gaan krijgen voor iemand uit een vereniging die ik al een tijdje ken maar nu pas beter leer kennen. Ik voel de kriebels in mijn buik, maar ben zo hard in paniek omdat ik weet wat zal volgen (mezelf verliezen etc) en ook omdat ik niet weet of het een crush is die zal overgaan of echte verliefdheid (maar zó goed ken ik hem nog niet), moet ik er iets mee doen en het hem eerlijk vertellen. Ik heb geen clue!
Oké dit bericht lijkt een passage uit de Joepie maar ik hoopte op inzichten van jullie lezers of mss tips of herkenning.