Moeite met succes vriendin?

[Superstick55]

Hallo allen,

Ik heb me al voorgesteld in een andere sectie, maar dit wordt mijn eerste échte post en vraag.

Sinds 1 januari hebben mijn vriendin en ik een restaurant overgenomen. Zij had daar al 15 jaar ervaring in en heeft in het verleden al een restaurant gehad. Ik had nog nooit in een restaurant gewerkt en een blauwe maandag in een kroeg. Eigenlijk totaal geen ervaring in de horeca dus.

Inmiddels ben ik al soort van afgehaakt, de horeca lijkt niet voor mij. Mijn vriendin vliegt echter en is niet te stoppen. En dat heeft heel veel invloed op mij. Ik zal proberen wat voorbeelden te geven:

Ik heb nooit zoveel waarde gehecht aan een succesvolle carièrre. Ik werk om geld te verdienen om te leven. Uiteraard probeer ik wel iets te vinden wat me aanstaat (ik zit in de communicatie), maar het is nooit een passie geweest. En dat was altijd prima. Echter, nu mijn vriendin daadwerkelijk passie haalt uit haar werk, is dat halfslachtige niet meer genoeg voor mij. Althans, op het moment niet.
Sowieso bestaat haar familie uit mensen die veel meer uit het werk halen dan ik, die het belangrijker vinden. Volgens mij geen goed of fout, gewoon anders.

Mijn vriendin krijgt nu alle aandacht. Ze vindt het zelf onterecht. Ze werkte hiervoor in een privékliniek, eigenlijk een hoger aangeschreven functie. Maar nu wil iedereen (bij wijze van) haar kennen, want ze heeft een restaurant. Zeer interessant om de eigenaar te kennen. Nogmaals, zij vindt dat zelf onzin. Maar nu voel ik me een beetje 'het vriendje van' en niet meer mezelf. Ook dat wringt ontzettend.

Daarnaast spelen er nog zaken als vermoeidheid. Ik werk 32 uur (9 tot 5). Als ik klaar ben, gaat zij naar het restaurant en ben ik met onze kinderen. Mijn vrijheid is er daardoor een beetje aan. Gelukkig zijn er opa's en oma's die helpen en af en toe oppassen, maar ik blijft er druk en heb relatief weinig vrijheid.

De afgelopen periode ben ik om me heen gaan slaan (figuurlijk!). Ik wilde dat het restaurant verkocht werd. Ik verweet mijn vriendin dat ze niet eerlijk was, ze heeft het restaurant doorgedrukt en ik kom helemaal niet uit die sector. Ik begreep niet waarom ze zo nodig die toko moet hebben, etc.. Veel verwijten.

Inmiddels ben ik (ook dankzij mijn psycholoog) een stuk verder. Ik begrijp inmiddels dat ik vooral een laag eigen beeld heb momenteel. Zoals mijn psycholoog zegt: je voelt je nu zwakker dan je partner. Als de wolven komen, word jij gepakt, niet jouw vriendin. En je reptielenbrein is daarom in paniek en je gaat jezelf proberen te redden, een overlevingsmechanisme zeg maar. Dus ik moet eerst weer rust zien te vinden. Daarna kan ik objectief bepalen of ik écht niet (deels) wil meedoen in het restaurant. En of ik überhaupt dit leven zie zitten, want ook als ik niet in het restaurant werk, komt er thuis veel op mijn schouders. Dus ik ben sowieso nodig om dit nieuwe leven te kunnen volhouden.

Enfin, ik ben zoekende naar hoe ik dat doe. Hoe word ik weer rustig in mijn hoofd? Hoe word ik weer mijn oude zelf? Hoe krijg ik die zelfwaarde omhoog en word ik weer die gezellige, positieve jongen die eigenlijk nooit ergens problemen zag. Voorheen was ik de gene die mijn vriendin rustig maakte, omdat zij vaak wat druk was. Maar daar is momenteel dus niks van over...

Zo, dat is een behoorlijk lange post, zie ik. Dit opschrijven werkt sowieso al therapeutisch en heeft dus nut. Maar als er mensen iets zinnigs over kunnen zeggen, heel fijn!

Bedankt alvast!

[wolfgirl]

Beste, jammer dat er niemand reageert, de post heeft alles al in zich natuurlijk. Het gaat misschien om jouw eigen passie te vinden, datgene dat voor jou meerwaarde heeft boven werken om te kunnen leven. Zingeving. De horeca is zwaar werk en kan het zijn omdat er iets creatiefs in zit. Jullie kinderen kunnen niet op de tweede plaats komen denk ik. Of zij moet als de tent een succes is iemand anders inhuren voor 9 tot 5 op voorwaarde dat jij ander werk gevonden hebt meer in jouw lijn ligt. Of je moet het zoeken in dingen buiten je werk. Hobby vind ik een rotwoord maar iets waarmee je jezelf ontwikkelt.