Gebruikersavatar
Jayco
Berichten: 3
Lid geworden op: 01 feb 2021 22:23

Waarom lijkt het alsof ik er niet toe doe?

Hey🥺

Mijn naam is Jayco, 19 jaar en ben al jaren depressief, sinds kort durf ik er pas over te praten, ik ga naar een psycholoog, maar ze zeft zelf dat haar hulp niet veel lijkt bij te dragen.

Ik heb het idee dat ik voor niemand er toe doe, aldus mijn eigen overtuiging. Mensen laten mij zo makkelijk in de steek. Alsof ik niets ben, mijn ouders blijven me overtuigen dat ik het echt waard ben? Waarom gebeurt het dan toch keer op keer dat mensen me laten zitten?

Zo leven is niet leuk door alleen maar het negatieve te zien, positieviteit kan het verre weg van bijhouden...
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Waarom lijkt het alsof ik er niet toe doe?

Het is goed dat je hier over durft te praten en naar een psycholoog gaat. Het is nooit fijn als mensen je in de steek laten. Natuurlijk hebben je ouders gelijk als ze tegen je zeggen dat jij weldegelijk de moeite waard bent.

Waarom mensen je iedere keer laten zitten is een vraag die wat lastiger is om te beantwoorden. Is het een vraag of een verzuchting? Met mensen omgaan is een kunst die je moet leren, dat geldt niet alleen voor jezelf, maar ook voor de ander. Ga er gerust van uit dat er op dat vlak nog veel te leren valt als je negentien jaar bent. En als het geod is, raak je op dat vlak ook nooit uitgeleerd. Wat zijn je verwachtingspatronen? Wat breng je zelf mee in de omgang met mensen? Het zijn vragen waar je over kunt nadenken, en bespreken met je psycholoog.

Je merkt zelf terecht op dat het leven niet leuk is als je alleen maar het negatieve ziet. Daar heb je helemaal gelijk in, probeer je ogen te openen en oog te hebben voor de mooie dingen om je heen. Je moet het alleen leren zien en leren vast te houden.
* Liebe Macht Frei *
nicovanaken
Berichten: 5
Lid geworden op: 01 okt 2021 17:06

Re: Waarom lijkt het alsof ik er niet toe doe?

Een bekende Vlaamse psychiater, Dirk De Wachter zegt meer en meer "Mensen zijn een wegwerpproduct geworden". Ik denk dat de tijdsgeest heel erg veranderd is tegenover vroeger. De maatschappij is egoïstischer geworden. In mijn jonge jaren is dat beginnen te veranderen.

Zijn het vrienden die jou hebben laten vallen? Is het in de liefde dat je pech hebt? Je bent nog maar 19 en er kan dan nog heel veel gebeuren. Het kan best nog wel omslaan en erg verbeteren. Je hebt het geluk nodig bij wie er op je pad komt.

Net toen ik in het middelbaar onderwijs afstudeerde had ik een auto en rijbewijs, ik was toen 19 jaar. Een schoolkameraad ging mee op stap met mij. Toen hij op een gegeven moment zijn rijbewijs had, deed hij dat niet meer en ging hij met anderen op stap en daar stond ik dan ...
Ik was dus een 'wegwerpproduct' voor hem, zoals de psychiater zei.
Melanoisia
Berichten: 2009
Lid geworden op: 01 feb 2020 03:23

Re: Waarom lijkt het alsof ik er niet toe doe?

Goedenavond Nico. Ik luister graag naar Dirk de Wachter. Het is volgens mij een belezen man die veel bezig is met en nadenkt over de rol van de maatschappij op geestelijke gezondheid. Ik ben het met hem eens als hij met "Mensen zijn een wegwerpproduct geworden", bedoelt dat er groepen mensen zijn met macht: organisaties, bedrijven, die een zo groot mogelijk rendement willen halen door andere mensen die afhankelijk zijn, tot het uiterste te laten gaan en tegen elkaar uit te spelen, zonder genoeg te kijken naar hun behoeften, dan ben ik het daarmee eens. Deze manier van leven heeft ook als gevolg dat we minder tijd en aandacht voor elkaar hebben. Of dat erger is geworden dan vroeger, durf ik niet te zeggen. Het leven was dan misschien in bepaalde opzichten trager, maar er ook veel ongelijkheid en er moest keihard gewerkt worden om te kunnen leven. Verder was er veel minder kennis en waren ee nog veel minder taboes, waardoor mensen zich misschien ook minstens net zo eenzaam als nu hebben voelden.

Of dit van toepassing op jouw situatie met die vriend kan ik niet zeggen. Het kan ook zo zijn dat jullie uit elkaar groeiden of het contact simpelweg verwaterde door andere omstandigheden, zo gaat het leven soms. Denk je dat je het beter een plekje zult kunnen geven als je deze 'verklaring' ervoor hebt? Het is in ieder geval niet nodig om jezelf als wegwerpproduct te zien. Je weet niet wat de reden is dat het contact stopte, en dan is het verleidelijk om jezelf de schuld te geven want dat geeft je de indruk dat je veel invloed hebt. Maar simpelweg een toevalligheid zoals het krijgen van een eigen rijbewijs kan leiden tot het scheiden van de wegen van twee personen. Jij voelt je achtergelaten en dat begrijp ik ook wel, maar jij bent jezelf en jouw aandeel in de vriendschap niet kwijtgeraakt. Zoals je zelf zegt kan er daardoor zomaar weer een nieuwe mooie vriendschap met iemand anders ontstaan.

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”