Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Mijn verhaal

Het lijkt mij het best dat ik eerst vertel wat mijn vrouw als kind heeft meegemaakt met haar moeder.

Als kind kreeg mijn vrouw regelmatig slagen van haar moeder, zo heeft ze haar dochter ooit een hersenschudding geslagen en was ik getuige toen mijn schoonmoeder met een aftrekker naar mijn vrouw sloeg en haar raakte aan van haar elleboog waarbij het bloed er uit spoot.

Mijn vrouw had een sterke band met haar vader en mijn schoonmoeder kon dit niet verdragen.
Als kind van 12 jaar vond mijn vrouw haar moeder regelmatig bewusteloos op de op de vloer en die beweerde toen ze bij kwam een bloeddruk-val te hebben gekregen.
Dit gebeurde telkens wanneer mijn vrouw thuis kwam van school, ze stond haar dochter op te wachten en legde zich op de grond en deed alsof ze weer een bloeddruk-val had gekregen.
Omdat dit steeds op hetzelfde tijdstip gebeurde kreeg mijn vrouw door dat mijn schoonmoeder deed alsof.

Haar moeder dreigde ook regelmatig dat ze zou zelfmoord plegen, ze liep dan rond met een koord in haar handen of zei dat ze zichzelf zou gaan verdrinken in een vijver die achter hun huis lag.
Zelf heb ik dit ook meegemaakt en heb toen de koord van haar afgenomen.

Mijn schoonmoeder is iemand die graag in de belangstelling staat en tot alles in staat is om haar zin te krijgen.

Mijn vrouw heeft een gesloten karakter en heeft volgens mij deze nefaste ervaringen met haar moeder nog steeds niet kunnen verwerken, tot op de dag van vandaag is de relatie met haar moeder nog steeds verzuurd.
Ik heb een tijd geleden proberen met haar moeder te praten over wat ze haar dochter heeft aangedaan maar ze schuift alles af op haar man die zich niet meer kan verdedigen omdat hij op 58 jarige leeftijd is overleden aan kanker.

Het overlijden van mijn schoonvader heeft bij mijn vrouw een zware indruk achtergelaten en ook hier heeft mijn schoonmoeder een slechte rol in gespeeld.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Mijn verhaal

Welkom in je eigen vertrouwde hoekje Jan. :knuffel:

Wat een afschuwelijke en traumatische ervaringen heeft je vrouw meegemaakt. Dat moet niet gemakkelijk zijn geweest zowel voor jou als voor je vrouw. Alleen denk ik dat het wel heel belangrijk is dat jij er niet ook aan onderdoor gaat. Ook niet bij het steunen van je vrouw. Je mag ook best aangeven dat je dingen absoluut niet fijn vind en je grenzen aangeven blijft een heel belangrijk punt. Je bent geen robot en geen superman, of nouja, misschien op een andere manier wel. ;) Maar laat het dan op een andere manier zo blijven, dat is beter.

Ik hoop dat het van je afschrijven over de dingen die je bezighouden, wellicht ook over jezelf, je zou kunnen helpen en wellicht zien we je ook bij de andere subfora verschijnen.

Houd moed en denk ook om jezelf!
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Mijn verhaal

Hoi Jan1964,

Ook van mij welkom in je hoekje. :) Schrijf het lekker van je af.

Mee eens met Memories. Probeer ook niet van andermans probleem jou eigen probleem te maken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, natuurlijk.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Mijn verhaal

Memories schreef: 09 sep 2017 17:01 Welkom in je eigen vertrouwde hoekje Jan. :knuffel:



Ik hoop dat het van je afschrijven over de dingen die je bezighouden, wellicht ook over jezelf, je zou kunnen helpen en wellicht zien we je ook bij de andere subfora verschijnen.

Houd moed en denk ook om jezelf!
Momenteel moet ik de tijd stelen om hier iets over mijn situatie neer te pennen, ik zal zeker in de toekomst ook nog wel reageren op andere topics.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Mijn verhaal

jan1964 schreef: 12 sep 2017 14:52
Memories schreef: 09 sep 2017 17:01 Welkom in je eigen vertrouwde hoekje Jan. :knuffel:



Ik hoop dat het van je afschrijven over de dingen die je bezighouden, wellicht ook over jezelf, je zou kunnen helpen en wellicht zien we je ook bij de andere subfora verschijnen.

Houd moed en denk ook om jezelf!
Momenteel moet ik de tijd stelen om hier iets over mijn situatie neer te pennen, ik zal zeker in de toekomst ook nog wel reageren op andere topics.
We zien je verhalen tegemoet, Jan :)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Mijn verhaal

Deel 2

Samen hebben wij 2 dochters, als kind kan je je geen betere moeder wensen dan mijn vrouw.
De warmte en liefde die mijn vrouw tijdens haar kindertijd moest missen gaf ze vol overgave aan haar kinderen.
Onze oudste dochter is ondertussen gehuwd en stelt het zeer goed, onze jongste heeft wel al een relatie maar woont momenteel nog thuis.

Mijn vrouw had eigenlijk nooit hobby's, haar leven stond en staat nog steeds volledig in het teken van haar kinderen.
Maar kinderen worden groot en met onze jongste dochter die ondertussen een jonge vrouw geworden is durft het nu en dan wel eens botsen.

Om een voorbeeld te geven gebeurt het soms dat ze opmerkingen heeft op de klederdracht van mijn dochter maar vergeet dat ze geen kind meer is, om haar ongenoegen nog meer kracht bij te zetten durft ze dan harde kwetsende taal gebruiken en gaat hier zelfs heel ver in.

Ze doet dit bij mij ook en ze zit dan luidop te praten alsof ze alleen in de ruimte zit maar weet goed dat degene die ze wil treffen ook alles hoort.
Men zegt dat iemand verbaal kwetsen even erg is dan iemand fysiek kwetsen en moet zeggen ik voel mij soms heel ellendig, beetje per beetje loopt de emmer vol tot hij overloopt.

Deze vorm van treiteren doet ze al heel lang.
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Mijn verhaal

Zeg dan tegen je vrouw: "Ach mens.. zoek toch een hobby" :lol:

Maar serieus. Mijn moeder heeft dat ook wel gedaan bij mij. En dat is verschrikkelijk irritant. Allereerst moet je vrouw realiseren dat ze geen invloed heeft op kleding gedrag van jou of van je dochter. En ook realiseren dat je dochter ouder wordt en dat ze moet loslaten en meer op zichzelf moet gaan richten, in plaats van op een ander. Eerst eigen problemen oplossen en dan die van een ander. Maar het kan ook zijn dat ze met iets anders zit en dat ze verwacht van jou dat je door gaat vragen waar ze nu werkelijk mee zit.
Deze vorm van treiteren doet ze al heel lang.
Dat is geen reden dat ze er altijd maar mee door moet gaan. Gedrag kan je ook afleren. Het is misschien uitnodiging om nog harder aan te geven dat haar gedrag niet door de beugel kan en wat jij ervan vind. Omdat ze het al heel lang zo doet, is het wel zo effectief als je blijft volhouden in hoe het overkomt. Ergens moet dan het kwartje wel vallen...
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Mijn verhaal

Deel 3

Niettegenstaande mijn vrouw mij regelmatig kleineert zie ik haar nog graag, ik heb haar al wel duidelijk gemaakt dat ze daar mee moet stoppen
want dat ze mij daar mee kwets doch ik vrees dat dit nooit zal stoppen daar ik er van overtuigd ben dat dit te maken heeft met wat ze meegemaakt heeft als kind.

Toen mijn schoonvader stierf dacht mijn schoonmoeder dat de relatie met haar dochter zou verbeteren maar in tegendeel het werd alleen maar erger.
Mijn vrouw zegt dat haar moeder al altijd macht over haar wou hebben en dat ze dit niet meer toelaat, het is genoeg geweest zegt ze.

Ik heb altijd gepoogd om zowel mijn vrouw als mijn schoonmoeder te kalmeren door met ze te praten en dit met wisselend succes, nu ben er onlangs bij toeval achter gekomen dat mijn schoonmoeder mij en mijn gezin in haar briefwisseling heeft gebruikt om bepaalde doelstellingen te bereiken.

Mijn schoonmoeder schrijft brieven en om haar gelijk te halen is ze niet bang om de waarheid naar haar hand te zetten door gebeurtenissen te verdraaien of zelfs dingen te schrijven die niet gebeurt zijn, mijn schoonzoon zegt dat ze zodanig verstrikt zit in haar eigen leugens dat ze er zelf niet meer wijs uit raakt.

Al deze gebeurtenissen hebben hoe dan ook invloed op mijn vrouw , het gebeurt wanneer ze zich beklaagt over haar moeder dat er dan ook een sneer mijn richting uit komt die niets te maken heeft met mijn schoonmoeder en dus een steek onder water is aan mijn adres.

Om een voorbeeld te geven, zo ben ik degene die zich ontfermt over de boekhouding en aangezien we beiden zelfstandig zijn is dit niet makkelijk toch vind ik dat mijn vrouw tenminste op de hoogte zou moeten zijn hoe we er financieel voor staan of interesse hiervoor zou moeten tonen.

Het liefst van ontwijkt ze de onderwerpen waar ze niet over wil praten maar wanneer het niet anders kan en er toch over gepraat wordt en wat ze hoort haar niet bevalt ben ik de sigaar.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Mijn verhaal

jan1964 schreef: 07 okt 2017 15:58 Niettegenstaande mijn vrouw mij regelmatig kleineert zie ik haar nog graag, ik heb haar al wel duidelijk gemaakt dat ze daar mee moet stoppen
Maar dat doet ze niet en haar moeder is al bijna net zo erg. Dan heb je het mooi voor elkaar en jij zit in het midden gevangen.
Ik gun je van harte dat je verandering in deze situatie kunt aanbrengen. Ik neem niet aan dat je deze situatie wil laten voortbestaan.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Mijn verhaal

Deel 4

7 jaar geleden werd er bij mijn vrouw Ms vastgesteld en momenteel zit ze in de fase relapsing remitting, dit wil zeggen kleine opstoten met gedeeltelijk of volledig herstel.
Tijdens de eerste 5 maanden na het vaststellen van de ziekte kreeg ik met een totaal andere vrouw te maken, ze was dankbaar, vriendelijk en maakte zich niet meer boos voor dingen waar ze zich vroeger wel heel boos voor maakte.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat dit niet zou blijven duren en inderdaad na vijf maanden begon haar karakter terug te draaien naar hoe ze voordien was.
3 jaar geleden ben ik zelf naar een psychologe geweest om mijn verhaal te vertellen, haar mening te vragen en te zien of het aan mij lag en zo ja hoe ik dit moest aanpakken.
Het luchtte op mijn verhaal te kunnen doen, na een aantal keren te zijn geweest wou de psychologe ook eens het verhaal van mijn vrouw horen.
Dus mijn vrouw is dan alleen gaan praten met de psychologe en achteraf bleek dit te zijn meegevallen want volgens mijn vrouw lag het allemaal aan haar moeder en trof mij geen enkele schuld.
Jammer is dat ik met mijn psychologe geen afspraak meer heb kunnen maken omdat ze haar praktijk kort nadien heeft stopgezet, ik heb haar toen gevraagd of ze haar dossier wou doorgeven aan een collega maar kreeg daar geen antwoord op.
Wat ik wel nog heb kunnen vragen aan mijn psychologe was of de Ms iets te maken zou kunnen hebben gehad met de tijdelijk verandering van haar karakter doch volgens de psychologe is dit onwaarschijnlijk gezien ze vroeger ook al zo moeilijk van karakter was.
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Hoe zou je iemand (eventueel ziektebeeld) kunnen noemen die bij het minste wat hem of haar niet bevalt ontploft en dit uitwerkt op zijn of haar partner (een extreem vorm van verbaal kleineren)
Dit kan over heel banale dingen gaan waar men zich eigenlijk niet druk over hoeft te maken.
Het heeft geen zin om met deze persoon in gesprek te gaan want dit maakt het alleen maar erger.
Nog geen 15 minuten na het voorval doet de persoon terug normaal alsof er niets is gebeurt.
Iemand enig idee wat hier aan de h.and is ??
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Je zou zo iemand in ieder geval zeer dominant kunnen noemen. Heel vaak is dit soort gedrag een teken van een gebrek aan eigenwaarde. Je moet altijd oppassen met het stellen van een diagnose op afstand, maar het zou eventueel ook kunnen verwijzen naar een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Het zou ook kunnen dat de persoon in kwestie buitengewoon gespannen is. Wellicht overspannenheid, of een burn-out?

Is dit gedrag nieuw, of is het altijd al aanwezig geweest? Functioneert de betreffende persoon op werk nog? Hoe zijn andere sociale contacten? Is er sprake van middelengebruik of schulden?

De informatie is summier, je kunt er op basis van wat je schrijft weinig over zeggen.
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Klopt ik had eigenlijk naar de topic mijn verhaal moeten verwijzen:

viewtopic.php?t=22068
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Hallo Jan,

Ik heb nu ook je andere berichten gelezen. Het is nogal wat, wat je vrouw heeft meegemaakt en de doorwerking hiervan in jullie relatie en de manier waarop ze met je omgaat. Het is niet zomaar wat. En ik vraag me af wat de meerwaarde ervan is om te spreken over een ziektebeeld. Het klinkt alsof je vrouw wellicht persoonlijkheidsproblematiek heeft overgehouden aan haar jeugd. Wanneer daar later complicerende factoren bij komen, zoals een chronische ziekte of relatieproblemen, dan is het lastig om daar mee om te kunnen gaan op een gezonde manier. Wat dat betreft was het wellicht beter geweest als jullie beide in therapie waren gebleven om meer begrip te krijgen en nieuwe patronen eigen te maken. Ook persoonlijkheidsproblematiek en trauma's kun je een plek geven in het leven. En als dat niet lukt, of als je vrouw niet bereidwillig is om dieper onderzoek te doen naar haar omgang met jou, dan zou ik me toch gaan afvragen of dit is wat je wil in een relatie. Het klinkt alsof je het stevig te verduren hebt. Kun jij daartegen? Hou je dat vol?
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Lena C. schreef: 19 feb 2020 10:44 Hallo Jan,

ik vraag me af wat de meerwaarde ervan is om te spreken over een ziektebeeld
De meerwaarde voor mij is dat ik hier een antwoord hoop te vinden zodat ik dit voor mezelf een plaats kan geven.

Dit brengt mij terug bij mijn schoonmoeder die ik mijn schoonvader regelmatig de huid zag vol schelde, toen ik haar pas kende had ik geen idee waarover het allemaal ging maar het was pas later dat ik haar beter leerde kennen.

Mijn schoonmoeder is een nachtmens die pas rond 5 uur in de morgen naar haar bed gaat om ergens rond de middag pas op te staan, s' nachts maakt ze lawaai, spookt ze dan rond en houd geen rekening met anderen die liggen te slapen.
Maar wanneer mevrouw naar bed gaat moet het muisstil zijn want ze wil slapen.

Veel werken heb ik haar niet zien doen, het werk die zij moest doen werd grotendeels door haar man gedaan terwijl zij tot de middag lag te slapen.

Alles wijst er op dat zij een verborgen narcist is , naar de buitenwereld het lieve vrouwtje maar in het gezin is ze zo lief niet.

- Altijd in het middelpunt van de belangstelling willen staan.
- Ontploffen als ze haar zin niet krijgt.
- Mensen manipuleren om situatie naar haar hand te zetten.

Ze is heel subtiel in het manipuleren, je hebt het zelf niet door tot je het niet eens bent met haar en dan ben je plots haar vijand.

Een stuk van het gedrag van mijn vrouw heeft volgens mij zeker te maken met het narcistisch karakter van haar moeder.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Jan schreef:
De meerwaarde voor mij is dat ik hier een antwoord hoop te vinden zodat ik dit voor mezelf een plaats kan geven.
Hier zul je daarover waarschijnlijk geen specifiek antwoord vinden. Dan zul je dat toch bij iemand moeten zoeken die (na onderzoek) een diagnose kan stellen.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
jan1964
Berichten: 38
Lid geworden op: 07 sep 2017 11:34

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

Memories schreef: 22 feb 2020 14:28 Hier zul je daarover waarschijnlijk geen specifiek antwoord vinden. Dan zul je dat toch bij iemand moeten zoeken die (na onderzoek) een diagnose kan stellen.
Dat klopt, zelf zou ik meteen hulp zoeken doch daar moet je voor met twee zijn.
Alhoewel ik inderdaad hier geen specifiek antwoord zal vinden is het voor mij al een soort uitlaatklep om hier mijn verhaal neer te kunnen schrijven.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Welk ziektebeeld zou dit kunnen zijn ?

jan1964 schreef: 25 feb 2020 11:05
Memories schreef: 22 feb 2020 14:28 Hier zul je daarover waarschijnlijk geen specifiek antwoord vinden. Dan zul je dat toch bij iemand moeten zoeken die (na onderzoek) een diagnose kan stellen.
Dat klopt, zelf zou ik meteen hulp zoeken doch daar moet je voor met twee zijn.
Alhoewel ik inderdaad hier geen specifiek antwoord zal vinden is het voor mij al een soort uitlaatklep om hier mijn verhaal neer te kunnen schrijven.
Dat is goed om te lezen, dat is zeker ook wat waard!
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Overige problemen en vragen”