Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Zware studie

Hallo allemaal, ik ben nieuw hier, maar ga proberen een begrijpbaar verhaal te schrijven.

Ik ben een 20-jarige man en ik studeer biomedische wetenschappen aan de universiteit. Mijn studie kost me ongelooflijk veel tijd, ik moet bijvoorbeeld vanaf volgende week elke dag van 9 tot 17 verplicht aanwezig zijn. Als ik thuis ben, moet ik eten en moet ik de hele dag uitwerken en volgende dag voorbereiden. Daarnaast wil ik nog sporten, maar na zo'n lange dag kom ik vaak met hoofdpijn thuis. Ik heb ook vaak afspraken met vrienden moeten afzeggen omdat ik moest studeren, zelfs in het weekend. Vaak wordt het niet begrepen dat mijn studie zo zwaar is, omdat andere studies dat niet zijn. Ik was een tijdje aan het daten maar dit is van het een op het andere moment opgehouden en ik heb daar geen enkele verklaring voor, omdat ik heel goede signalen terug kreeg en het leek de goede kant op te gaan. Het enige wat ik kan bedenken is dat ik niet veel tijd voor afspraakjes had door mijn studie verplichtingen. Ik ben vastberaden de studie af te maken, want ik vind het super interessant en heb dit als klein jongetje aan mezelf beloofd. Mijn moeder kreeg kanker (wat ze heeft overwonnen) en ik heb vanaf dat moment in mijn hoofd gehad dat ik het wilde genezen. Als klein jongetje lijkt dat simpel, maar als iets oudere jongen snap ik dat dat niet zomaar is gedaan, maar ik wil wel ervoor zorgen dat we dichterbij een genezing kunnen komen.

Mijn vrienden en familie zijn op dit moment allemaal vakantie aan het vieren, maar ik heb alleen vakantie tijdens de kerst en zomer. Afgelopen kerstvakantie kon ik echter niet genieten, want ik had de dag na de vakantie een tentamen. Ik heb erg het gevoel dat ik heel veel zit te klagen en het maar moet accepteren dus dat probeer ik, maar ik heb het gevoel dat ik nergens meer blij van word. Er zijn dingen wat vrienden of familieleden van mij meemaken, waarover ik blij wil zijn voor ze en dan stuur ik ook een blij berichtje, maar ik voel eigenlijk helemaal niks. Ik kreeg laatst de vraag waar iemand mij 's nachts voor kan wakker maken en ik wist er geen antwoord op te geven, ik denk nu eigenlijk alleen maar aan: rust.

Nogmaals, ik heb heel erg het gevoel alsof ik me aanstel en te veel zit te klagen, maar ik hoor constant van leeftijdsgenoten wat voor "zwaar" leven zij hebben en vervolgens kunnen ze wel elk weekend uitgaan of winkelen en tussendoor nog een vriendje of vriendinnetje hebben. Ik vind dat zo klagerig klinken en wil dus niet zo overkomen als ik praat over hoe zwaar ik mijn studie vind. Maar ik merk wel dat als ik bij mijn ouders ben, dat een momentje is waarop ik wel kan klagen, maar dan ga ik na een dag weer naar huis en heb ik eigenlijk alleen maar een beetje depressief zitten klagen, terwijl ik juist heel gezellig had willen zijn, omdat ik ze maar een dag zie.

Ik weet niet goed hoe ik dit moet afsluiten, maar dit was mijn betoog en ik zou het fijn vinden erover te praten met jullie.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zware studie

Studeren doe je niet 'zo maar even' en zeker niet een studie biomedische wetenschappen. Je hebt jezelf een mooi doel gesteld: kanker genezen.
Als je een studie met goed gevolg wilt afronden zul je er offers voor moeten brengen, het is niet anders. Maar aan het eind van de rit is het dat alles dubbel en dwars waard geweest. Maak je dus geen zorgen, even doorbijten, laat de anderen maar kletsen, zo als jij het doet is het goed.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Zware studie

Denis, welkom op het forum. :knuffel:

Wat goed dat je je verhaal doet. Duidelijk had en heb je daar behoefte aan. Het kan al helpen door te starten met een bericht. Dat kan al helpen voor jezelf. Juist als je de tijd neemt om eens alles op een rijtje neer te zetten. Het zorgt er misschien ook voor dat alles opnieuw wat overzichtelijk word voor jezelf. Dat kan ook een start zijn of een gevoel van ´goh, toch fijn dat ik dat heb gedaan´. En wat er dan komt... kan je vast en zeker ook op weg helpen. Misschien helpt dit bericht je ook al, of het vorige bericht van Volhoudertje, dat mensen het lezen en met je meedenken.

Wat je laat zien, ook al is het zwaar, is geweldig. Ook om deze reden:
Mijn moeder kreeg kanker (wat ze heeft overwonnen) en ik heb vanaf dat moment in mijn hoofd gehad dat ik het wilde genezen. Als klein jongetje lijkt dat simpel, maar als iets oudere jongen snap ik dat dat niet zomaar is gedaan, maar ik wil wel ervoor zorgen dat we dichterbij een genezing kunnen komen.
Geloof mij, dat vind ik echt fantastisch. Dat laat ook zien waar je voor staat en dat je een goed en fijn mens bent met het hart op de juiste plaats. Veel bezig met anderen. Nu ook nog wat meer voor jezelf, naast je studie. Zorg voor een fijne balans en blijf voor ogen en in je hoofd, waar je het allemaal voor doet. Voor anderen, maar vooral ook voor jezelf.

Nogmaals welkom en ik hoop dat jij je hier, in je eigen topic, maar ook bij de andere gedeeltes van het forum, thuis voelt.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

Beste volhoudertje en Memories,
dank voor jullie antwoord! Het is fijn om zo'n niet-veroordelend luisterend oor te hebben.
Ik wil graag momentjes voor mezelf houden, maar als ik dat doe, heb ik achteraf een enorm groot schuldgevoel, een gevoel van dat ik mijn tijd heb zitten verdoen. Ik weet dat ik die momentjes nodig heb, maar het helpt me niet als ik er zo een gevoel aan overhoud..
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Zware studie

Denis schreef:Beste volhoudertje en Memories,
dank voor jullie antwoord! Het is fijn om zo'n niet-veroordelend luisterend oor te hebben.
Ik wil graag momentjes voor mezelf houden, maar als ik dat doe, heb ik achteraf een enorm groot schuldgevoel, een gevoel van dat ik mijn tijd heb zitten verdoen. Ik weet dat ik die momentjes nodig heb, maar het helpt me niet als ik er zo een gevoel aan overhoud..
Laat vooral de gedachte en het gevoel los, dat tijd voor jezelf nemen gelijk staat aan je tijd verdoen, je tijd niet goed benutten.
Juist tijd voor jezelf nemen, is tijd winnen. Want als je tijd voor jezelf nemen niet gaat doen, kan je op een gegeven moment niet meer fris en helder denken en aan je taken bezig zijn, en dat zorgt dan wellicht ook voor mindere resultaten. Juist in drukke situaties en tijden is het van heel groot belang dat je jezelf daarin niet vergeet. Want verlies je jezelf, dan verlies je veel meer dan alleen jezelf.

Als je iets opbouwt, zoals een metselaar doet, of je zet iets in elkaar, zoals bijvoorbeeld een timmerman doet, die rusten ook uit.
Als je iets uitwerkt, zoals bijvoorbeeld een wetenschapper doet, of je doet voorbereidend werk, zoals bijvoorbeeld een docent doet, die rusten ook uit.
Ieder mens, heeft van tijd tot tijd de rust nodig. Geef je niet toe aan die rust, aan die behoefte, dan sla je je figuurlijk voor je hoofd en uiteindelijk slaat je lichaam ook nog eens keihard terug.
Zoals in het voorbeeld: De metselaar, krijgt zonder rustmomenten en tijd voor zichzelf geen steen meer op de juiste plaats. De timmerman krijgt de planken door oververmoeidheid ook niet meer recht en de spijkers gaan krom. De wetenschapper gaat uiteindelijk fout zitten met zijn of haar conclusies en de docent kan de leerlingen niet meer aan en raakt in de stress door het werk wat maar opstapelt.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
JDarky
Berichten: 306
Lid geworden op: 19 jul 2015 22:46

Re: Zware studie

Ik snap heel goed wat je doormaakt. Je hoort ook steeds vaker dat er steeds jongere mensen een burn-out krijgen door werk of studie. Je moet naar jezelf luisteren. Je moet niet 'teveel' van jezelf vragen. Het moest gezond blijven. Uiteraard heb je een mooie opleiding en als het even ECHT niet meer gaat kan je eventueel er ook nog een jaar tussenuit en via de huisarts regelen dat je een schoolpauze kunt houden mocht je in een depressie of burn-out raken. Ik hoop dat het je niet overkomt verder en ik hoop dat het je goed gaat
Gebruikersavatar
jlo1507
Berichten: 6
Lid geworden op: 26 feb 2017 17:03

Re: Zware studie

Hoi 20 jarige man,

Tsjaaa, het leven is niet simpel, maar dingen van je af praten of schrijven is het beste wat je kan doen....
Respect voor je doorzetting vermogen, je bent nog jong met vele jaren voor je , een relatie komt vanzelf wel, en ik snap dat je ook wilt genieten net als je leeftijd genootjes .
Maar dat zijn de keuzes die je moet maken in het leven, en je vind je studie nu gewoon even belangrijk zeker als je het aan jezelf beloofd hebt....
Ik wens je veel sterkte, en hoop dat je je studie goed afrond...

Groetjes J
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

Dank voor de antwoorden!
Uiteraard heb je een mooie opleiding en als het even ECHT niet meer gaat kan je eventueel er ook nog een jaar tussenuit en via de huisarts regelen dat je een schoolpauze kunt houden mocht je in een depressie of burn-out raken.
JDarky, aangezien ik niet het gevoel heb nog ergens ècht blij van te worden, zit ik misschien al tegen een depressie of burn-out aan. Alleen kan ik me niet voorstellen dat ik een schoolpauze neem, aangezien ik na 1 dag ziek te zijn geweest, al erg veel mis en niet of nauwelijks de tijd heb dit in te halen.

Overigens, nog een voorbeeld van dat ik wat blijer zou willen zijn, is dat ik me ergerde aan mijn huisgenoot vandaag, terwijl ik dat helemaal niet wil doen. Hij is een dag terug van vakantie en had zijn vriendje meteen laten langskomen. Op zich prima, vind ik niet erg en als hij de tijd heeft moet hij dat lekker doen, maar vervolgens laten ze 's avonds de balkondeur open staan, staat de thermostaat op 24 graden en douchen ze een halfuur lang. Ik zit me daar dan aan te ergeren en heb er vorige keren al wat van gezegd maar dat lijkt niet door te dringen. Ze hebben wel voor mij gekookt, want ze hadden mijn fiets geleend en ik wilde dat niet, omdat hij net nieuw was en straks werd hij gestolen, maar als voorwaarde zouden ze dan voor me koken (wat met studeren goed uitkwam). Tijdens het koken hoorde ik ze een gesprek hebben over het engelse woord "oak" wat natuurlijk "eik" betekent, maar dat hadden ze nog niet meteen door. Toen hebben ze een halfuur lang over dat woord zitten praten en zitten verwonderen over wat het zou kunnen betekenen. Uiteindelijk zochten ze het op en zagen ze dat het "eik" betekent. Gevolg is dat ze keihard lachen, want "dat woord lijkt heel veel op oak". Ik krijg daardoor ook het gevoel dat als ìk date, het daar misgaat bij mij. Zo'n soort onderwerp zou ik in 1 minuut afhandelen, omdat ik weet wat oak betekent. Ik hou niet zo van dat domme gelach om simpele dingen, maar misschien is dat wel een manier om small-talk te hebben. Ik zou veel liever een diep gesprek met iemand voeren, maar bij mijn leeftijdsgenoten is dat niet goed te doen, behalve met enkele studiegenoten van mij. Ik vind echte small-talk dus ook erg moeilijk, ik praat niet graag over mezelf dan, omdat ik denk saai over te komen, maar luisteren gaat wel goed.

Ik kan me voorstellen dat ik in jullie hoofd nu eruit zie als een grote sukkel die alleen maar aan studie denkt en nergens anders mee bezig is. Maar ik heb het uiterlijk van een normale (soms wel corporale genoemde) student. Dus het lijkt alsof mensen mij anders verwachten te zijn, dan hoe ik ben. Dat mijn uiterlijk niet past bij mijn innerlijk. Ik voel erg de druk dat iemand van mijn leeftijd elk weekend moet uitgaan en veel moet drinken, maar ik zit veel liever of in een cafeetje, of thuis op de bank en ga dan op een normale tijd slapen op vrijdag of zaterdag.

Dit was weer een erg lang bericht, veel om te lezen, maar voor mij gaf het al een redelijk goed gevoel om dit even op te schrijven
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Zware studie

Ik hou niet zo van dat domme gelach om simpele dingen, maar misschien is dat wel een manier om small-talk te hebben. Ik zou veel liever een diep gesprek met iemand voeren, maar bij mijn leeftijdsgenoten is dat niet goed te doen, behalve met enkele studiegenoten van mij. Ik vind echte small-talk dus ook erg moeilijk, ik praat niet graag over mezelf dan, omdat ik denk saai over te komen, maar luisteren gaat wel goed.
Dat is voor mij best herkenbaar. Tenminste het gedeelte van de diepere gesprekken dan. Ook ik heb regelmatig toch de behoefte aan diepgang, naast alle andere mogelijkheden tot een leuk gesprek en plezier hebben. Dat kan ik prima in combinatie en ik ben volgens sommigen zo gek als een deur, maar juist de combinatie van beide heb ik nodig. Het is nu eenmaal zo dat je met de één diepere gesprekken kan hebben dan met een ander, naast dat je ook lol kan hebben met allen. Dat betekent dat iedere vriendschap anders is. Dat kan. Ik denk ook dat het onmogelijk is om met iedere vriend of vriendin hetzelfde te doen en hetzelfde te delen. Dat hoort erbij. En uiteindelijk weet je zo ongeveer met wie je wat kan delen en met wie wat niet. Ik denk niet dat het met saaiheid te maken heeft. En mochten mensen dat wel vinden dan is dat het probleem van hen, ze zouden maar eens wat leuks missen. Diepgang, staat niet gelijk aan saaiheid. En diepgang staat ook lang niet altijd gelijk aan geen humor hebben.
Maar, het leven is geen serieuze aangelegenheid... mensen denken dat soms, maar uiteindelijk komen ze erachter dat het minder serieus is dan ze denken.
Ik kan me voorstellen dat ik in jullie hoofd nu eruit zie als een grote sukkel die alleen maar aan studie denkt en nergens anders mee bezig is. Maar ik heb het uiterlijk van een normale (soms wel corporale genoemde) student. Dus het lijkt alsof mensen mij anders verwachten te zijn, dan hoe ik ben. Dat mijn uiterlijk niet past bij mijn innerlijk. Ik voel erg de druk dat iemand van mijn leeftijd elk weekend moet uitgaan en veel moet drinken, maar ik zit veel liever of in een cafeetje, of thuis op de bank en ga dan op een normale tijd slapen op vrijdag of zaterdag.
Nee hoor, dat denk ik niet, zo stel ik mij je ook niet voor.
Overigens, in mijn schoolperiode, ben ik ook nooit een discogangster geweest.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zware studie

Denis schreef: Tijdens het koken hoorde ik ze een gesprek hebben over het engelse woord "oak" wat natuurlijk "eik" betekent, maar dat hadden ze nog niet meteen door. Toen hebben ze een halfuur lang over dat woord zitten praten en zitten verwonderen over wat het zou kunnen betekenen. Uiteindelijk zochten ze het op en zagen ze dat het "eik" betekent. Gevolg is dat ze keihard lachen, want "dat woord lijkt heel veel op oak". Ik krijg daardoor ook het gevoel dat als ìk date, het daar misgaat bij mij. Zo'n soort onderwerp zou ik in 1 minuut afhandelen, omdat ik weet wat oak betekent. Ik hou niet zo van dat domme gelach om simpele dingen, maar misschien is dat wel een manier om small-talk te hebben.
Wees dan maar maar blij dat ze het niet over "cut" of "lull" gehad hebben. 001_tongue
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

Wees dan maar maar blij dat ze het niet over "cut" of "lull" gehad hebben.
Hahaha ja dat klopt!

Dat kan ik prima in combinatie en ik ben volgens sommigen zo gek als een deur, maar juist de combinatie van beide heb ik nodig. Het is nu eenmaal zo dat je met de één diepere gesprekken kan hebben dan met een ander, naast dat je ook lol kan hebben met allen.
Ik hoor ook vaak dat ik zo gek ben als een deur, dus mensen vinden dat dan humor, als ik dingen zeg, maar dat doe ik vaak alleen maar in situaties waarin ik niet goed weet wat ik moet zeggen.
Ik probeer ook bij elk mens in te schatten hoe zij zijn en op die manier met ze om te gaan, maar daarbij verlies ik mijn eigen identiteit merk ik, want ik heb niet het gevoel dat iemand bij mij inschat hoe ik ben en zich aan mij aanpast.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Zware studie

Wie ben jij? :) En dat is een gemeende vraag.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zware studie

Denis schreef:Ik probeer ook bij elk mens in te schatten hoe zij zijn en op die manier met ze om te gaan, maar daarbij verlies ik mijn eigen identiteit merk ik, want ik heb niet het gevoel dat iemand bij mij inschat hoe ik ben en zich aan mij aanpast.
Bij elk mens? Dan kan er nog nauwelijks sprake zijn van een ongedwongen omgang met anderen. Het lijkt me nogal verkrampt.
Heb je wel eens geprobeerd om het gewoon te laten gaan?
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

Wie ben jij? :) En dat is een gemeende vraag.
De enige zekerheid die ik hierop kan antwoorden is mijn naam... Ik kan niet goed vertellen wat ik wèl ben, maar wel wat ik niet ben. Ik voel me nergens thuis, ik ben bang voor reacties van mensen als ik mijn gevoelens uit en daarom probeer ik ze uit te schakelen, waardoor mensen over me heen lopen. Nu ik erover nadenk, ik kan wel zeggen dat wie ik ben, iemand is die te aardig is. Ik heb vorig jaar kinderen in Zuid-Amerika geholpen en wil daar later een goed doel voor oprichten, het liefst zou ik dat nu al doen. Die tijd met die kinderen was de enige keer dat ik me echt thuis voelde, met kinderen die mij niet veroordeelden (of waarvan ik in ieder geval niet dacht dat ze iets over me zouden denken).
Bij mijn ouders zou ik wel mezelf kunnen zijn, maar op de een of andere manier licht ik hen niet in over mijn leven, ze proberen al een steun te zijn, ze zeggen constant dat ze de stof niet begrijpen wat ik doe bij mijn studie en dat het zo knap is, maar op de een of andere manier vertaal ik dat zelf naar iets negatiefs, terwijl ik er blij van zou moeten worden.
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

volhoudertje schreef:
Denis schreef:Ik probeer ook bij elk mens in te schatten hoe zij zijn en op die manier met ze om te gaan, maar daarbij verlies ik mijn eigen identiteit merk ik, want ik heb niet het gevoel dat iemand bij mij inschat hoe ik ben en zich aan mij aanpast.
Bij elk mens? Dan kan er nog nauwelijks sprake zijn van een ongedwongen omgang met anderen. Het lijkt me nogal verkrampt.
Heb je wel eens geprobeerd om het gewoon te laten gaan?
Nee het lukt me niet het te laten gaan, het gaat vanzelf. Maar het is ook zo dat ik zelf niet iets kan verzinnen wat ik ècht leuk vind en dan is het lastig om mensen te vinden die dezelfde interesses hebben, dus verplaatst ik mij maar in de interesses van anderen
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zware studie

Denis schreef:Bij mijn ouders zou ik wel mezelf kunnen zijn, maar op de een of andere manier licht ik hen niet in over mijn leven, ze proberen al een steun te zijn, ze zeggen constant dat ze de stof niet begrijpen wat ik doe bij mijn studie en dat het zo knap is, maar op de een of andere manier vertaal ik dat zelf naar iets negatiefs, terwijl ik er blij van zou moeten worden.
Vindt je dat niet een erg onbescheiden opstelling? Vergeef me de vergelijking, maar het is net alsof je Zeus bent die van de berg Olympus moet afdalen om met de gewone stervelingen te kunnen praten.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

volhoudertje schreef:
Denis schreef:Bij mijn ouders zou ik wel mezelf kunnen zijn, maar op de een of andere manier licht ik hen niet in over mijn leven, ze proberen al een steun te zijn, ze zeggen constant dat ze de stof niet begrijpen wat ik doe bij mijn studie en dat het zo knap is, maar op de een of andere manier vertaal ik dat zelf naar iets negatiefs, terwijl ik er blij van zou moeten worden.
Vindt je dat niet een erg onbescheiden opstelling? Vergeef me de vergelijking, maar het is net alsof je Zeus bent die van de berg Olympus moet afdalen om met de gewone stervelingen te kunnen praten.
Oh sorry, dit komt helemaal verkeerd over!!! Zo heb ik het totaal niet bedoeld, ik bedoelde meer dat ik aangeef dat ik het allemaal zwaar vind en dat zij mij vertellen dat het goed is wat ik doe, maar dat komt dan helemaal niet bij me binnen

Overigens is dit wat ik bedoelde met mezelf zijn en dat dat wordt veroordeeld, ik probeer nu mezelf te zijn en ik gebruik de verkeerde woorden om iets te beschrijven waardoor er een heel ander beeld wordt geschetst.. Tijdens het schrijven heb ik dat niet door, maar als ik het nu teruglees zie ik wat jij bedoelt en dat het ongelooflijk egoistisch en narcistisch klinkt..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zware studie

Denis schreef:Overigens is dit wat ik bedoelde met mezelf zijn en dat dat wordt veroordeeld, ik probeer nu mezelf te zijn en ik gebruik de verkeerde woorden om iets te beschrijven waardoor er een heel ander beeld wordt geschetst.. Tijdens het schrijven heb ik dat niet door, maar als ik het nu teruglees zie ik wat jij bedoelt en dat het ongelooflijk egoistisch en narcistisch klinkt..
Zelfreflectie en het vermogen om te relativeren zijn belangrijke eigenschappen in het leven en de omgang met anderen.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Denis
Berichten: 9
Lid geworden op: 24 feb 2017 22:29

Re: Zware studie

volhoudertje schreef:
Denis schreef:Overigens is dit wat ik bedoelde met mezelf zijn en dat dat wordt veroordeeld, ik probeer nu mezelf te zijn en ik gebruik de verkeerde woorden om iets te beschrijven waardoor er een heel ander beeld wordt geschetst.. Tijdens het schrijven heb ik dat niet door, maar als ik het nu teruglees zie ik wat jij bedoelt en dat het ongelooflijk egoistisch en narcistisch klinkt..
Zelfreflectie en het vermogen om te relativeren zijn belangrijke eigenschappen in het leven en de omgang met anderen.
Dat klopt en het blijkt dat ik daar nog veel in moet leren
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Zware studie

Denis schreef:
Wie ben jij? :) En dat is een gemeende vraag.
De enige zekerheid die ik hierop kan antwoorden is mijn naam... Ik kan niet goed vertellen wat ik wèl ben, maar wel wat ik niet ben. Ik voel me nergens thuis, ik ben bang voor reacties van mensen als ik mijn gevoelens uit en daarom probeer ik ze uit te schakelen, waardoor mensen over me heen lopen. Nu ik erover nadenk, ik kan wel zeggen dat wie ik ben, iemand is die te aardig is. Ik heb vorig jaar kinderen in Zuid-Amerika geholpen en wil daar later een goed doel voor oprichten, het liefst zou ik dat nu al doen. Die tijd met die kinderen was de enige keer dat ik me echt thuis voelde, met kinderen die mij niet veroordeelden (of waarvan ik in ieder geval niet dacht dat ze iets over me zouden denken).
Bij mijn ouders zou ik wel mezelf kunnen zijn, maar op de een of andere manier licht ik hen niet in over mijn leven, ze proberen al een steun te zijn, ze zeggen constant dat ze de stof niet begrijpen wat ik doe bij mijn studie en dat het zo knap is, maar op de een of andere manier vertaal ik dat zelf naar iets negatiefs, terwijl ik er blij van zou moeten worden.
Je schrijft dat je bang bent voor de reacties van anderen. Waardoor heb je angst gekregen voor de reacties van anderen? Soms is het moeilijk om je gevoelens te uitten. In je leven zal je altijd mensen tegenkomen die je niet of niet zo goed kunnen begrijpen. Het is nooit zo dat iedereen je kan begrijpen. Misschien kan je dat ook niet van iedereen verwachten. Daarnaast is het onmogelijk om iedereen het naar de zin te maken en precies aan te geven hoe iets zit. Daarin ben je ook niet verplicht. Persoonlijk heb ik echt lang mijn best gedaan om telkens opnieuw mensen te vertellen hoe iets zit en waarom ik doe wat ik doe. Maar ik ben erachter gekomen dat je dat echt niet gaat volhouden. Daar wordt je ook niet gelukkiger van.
Gevoelens kan je niet uitschakelen. Vroeg of later komen ze keihard bij je terug. Als een soort van boemerang.

Het is menselijk dat anderen weleens vragen stellen. Sommige mensen doen dat werkelijk uit interesse. Anderen doen dat enkel en alleen maar om het vragen zelf en niet omdat ze werkelijk geïnteresseerd zijn in iemands verhaal. Nu is het natuurlijk zo dat geen enkel mens verplicht is om werkelijk echt geïnteresseerd te zijn en jij bent niet verplicht om je geheel bloot te geven.

Het kan altijd voorkomen dat je iets schrijft of dat je iets vertelt wat even anders over kan komen. Dat maakt niets uit. Niemand is een robot. Zowel de zender als de ontvanger niet. Eigenlijk moet je je daardoor niet laten tegenhouden. Juist op dat soort momenten leer je ook. Juist op dat soort momenten krijg je in de gaten dat het, en dat geeft niets, niet altijd loopt zoals je had gepland. Maar je hoeft toch niet perfect te zijn? ;)

Juist door de uitdagingen aan te gaan leer je jezelf en anderen beter en beter kennen. Krijg je langzaamaan het besef wat je wel en niet wilt en wie je wel en niet bent en het leuke is, dat dat ook nog weleens kan veranderen. Want een mens leert elke dag en ontdekt ook elke dag. Dus ik zou de uitdaging aangrijpen en aangaan. Ik denk dat je meer te winnen dat te verliezen hebt. En ik denk dat je misschien ook nog wel versteld zou kunnen staan van wie er dan echt naar boven gaat komen.
Een leven lang kom je mensen tegen. Maar in het leven is er één persoon waarmee je het 24 uur per dag moet doen en dat ben jezelf. Dus daarom is het belangrijk dat je je fijn met jezelf voelt en jezelf echt te leren kennen.

Je schrijft dat je vind dat je te aardig bent, omdat je vrijwilligerswerk of werk wilt doen in een ander land en daar te helpen. Ik vind je dan niet te aardig, ik vind het juist een heel mooi doel en een heel mooi streven.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
wolfgirl
Berichten: 102
Lid geworden op: 16 nov 2013 23:47

Re: Zware studie

Beste Dennis naast alle goede hulp en reactties die jij op jouw ontroerende verhaal kreeg laat ik met nadruk zeggen je bent een fantastische waardevolle persoon, denk nooit van jezelf dat jij ook geen recht hebt je regelmatig te ontspannen zónder schuldgevoel. Misschien is dit hoe jij het volhoudt maar het werk is geestelijk zwaar en je hebt ook nog een lichaam. Ik denk dat je regelmatig bijvoorbeeld na je werk een stuk buiten zou moeten gaan lopen, liefst in een mooie omgeving maar het kan ook in de stad, je laat even alles achter je. Of denk aan zoiets als yoga. Het feit dat je niks meer voelt lijkt erop dat je nood hebt aan ontspanning dat hoort nou eenmaal bij hard werken. Enorm veel respect voor je werk en hoe jij in elkaar zit maar ieder mens moet ook af en toe de teugels laten vieren . Heel veel succes gewenst!

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”