Goedemiddag allemaal!
Ik zou heel graag veel willen slapen.
Wanneer ik een dag heb gewerkt, na het weekend: slapen als het kan klokje rond.
Weg van mensen en geluid en ergens zijn waar ik me goed voel.
Eigenlijk ben ik mezelf het antwoord al aan het geven: ik ben aan het wegvluchten.
Ik wil graag alleen zijn en geen mensen om me heen hebben.
Ze zijn met veel, zijn luidruchtig en schijnen het niet te merken wanneer ze met het gedrag/muziek in 'mijn persoonlijk veld' komen.
Ik durf dan ook vaak niet naar buiten om naar het werk te gaan. Mensen tegenkomen, in trein, bus, op de fiets.
Het liefst zou ik in een buis parallel aan ze willen reizen: wel zien, maar van een afstand.
Ik weet ook allemaal niet zo goed wat ik wilde zeggen.
1 dat ik veel wil slapen;
2 dat ik niet naar buiten durf;
3 dat ik het liefste alleen ben, echt alleen en zelfs mijn man om me heen niet kan velen (en ik heb een ontzettende lieve man);
4 dat de ggz me niet kan helpen. Ik ben al sinds 1994 hier en daar in therapie en als laatste ben ik nog maar een keer naar de ggz gegaan. Ze weet niet goed wat ze met me aan moet. Daar word ik weer boos van: dikke dossiers, gesprekken en het dan niet weten? De vraag: Ja, maar wat wilt u van ons?
Antwoord: normaal functioneren!!!! Gewoon naar buiten durven gaan en eindelijk eens korte metten maken met dat eindeloze perfectionistische verlammende gebeuren. Ik wilde schokken, deepbrainstimulation en joost mag weten wat allemaal proberen, maar ze kijkt me aan en zegt: tja, dat doen we hier niet.
Sorry allemaal, ik wilde gewoon even van me afpraten.
Gewoon even ontzettend spuien dat me oa dwars zit dat men niet weet hoe ze kunnen helpen of wat ik nog kan doen.
Ik ben toch zeker niet de enige met een chronische depressie en OCPS?
En zeg anders gewoon: sorry mevrouw, maar beter dan dit wordt het niet.
En ondertussen tikt de klok maar door. Ik heb een dijk van een werkgever, maar hoe lang kan hij accepteren dat ik 3 dagen kan werken en dan 4 dagen bij moet komen?
Ik heb weleens gevraagd of er geen medicijnen zijn om je gevoel stil te leggen of de amygdala de mond te snoeren.
Ik mag/moet nog 20 jaar werken en als dat op zn robots kan, heel graag.
Soms wil ik zo graag met een mes in mijn hoofd steken om het zooitje eens lekker ja, wat eigenlijk?
Sorry mensen, ik moest het even uit mijn hoofd nemen en op papier zetten. Ik pieker hier teveel over voor het slapen gaan en ja, ik wil graag slapen, slapen, slapen, dus dan kan dan weer niet
Bedankt voor het 'luisteren' en complimenten aan iedereen voor het meeleven en het reageren op de vele foraberichten.
Esther