Hallo allemaal,
mijn naam is Darwin, 19 jaar en heb een sociale fobie.
De voornaamste reden waarom ik me heb aangemeld op dit forum is omdat ik een paar 'lastige' vragen heb ivm sociale fobie en mijn psycholoog weet hier geen antwoord op en kent geen soortgelijke situaties.
Voordat ik de vragen stel zal ik eerst een korte introductie geven van mijn sociale fobie.
Momenteel heb ik al 5 jaar een sociale fobie. Ik vond mezelf altijd al veel te verlegen voor een normaal persoon en heb daarom op internet rondgezocht naar wat het kan zijn dat mij zo maakte. Hierdoor ben ik uitgekomen op een sociale fobie.
Rond mijn 16e merkte ik al dat ik moeite had met sociaal contact. Ik ging niet graaq naar de winkel of een soortgelijke plek waar veel mensen kwamen. Naar een nieuwe school durfde ik niet uit angst niet gemogen te worden. Ik let heel erg op mezelf en bang voor kritiek. Het op mezelf letten en de angst zorgde ervoor dat ik niet goed ben in contacten leggen met anderen. Ik heb weinig vrienden, maar de vrienden die ik heb ben ik heel anders. Ik ben een extrovert persoon en praat veel tegen mijn vrienden. Ik ben ook wel een initiatiefnemer en ben niet bang om ze ook wel eens af te kraken of afgekraakt te worden. Alleen bij anderen mensen ben ik snel bang. Ik ga ook niet uit. Paar keer gedaan, maar niet bij plekken waar ik bekende kan tegenkomen. Ik durf wel een sociaal praatje te maken met een onbekende, maar zodra ik deze persoon weer tegenkom is de angst er weer. Bij onbekende hoef ik geen indruk te maken, dus vandaar dat de angst er niet is. Zodra ik ze weer zie zijn het al geen onbekende meer, waardoor de angst zich vestigd. Ik ben in de afgelopen jaren door ervaring veel angsten kwijtgeraakt. Mijn angst naar een nieuwe klas bv aangezien ik het in mijn laatstgenote klas niet 'slecht'deed.
Ik ben door veel situaties veel van mijn angsten kwijtgeraakt als het ware. Er zijn nog een paar situaties waarbij dit niet lukt, hier laat ik me dan ook voor helpen.
Nou is het alleen dat ik moeilijk vrienden maak omdat door de angst dit vrijwel niet toelaat. Dit geldt ook voor vrouwelijk contact. Ik heb moeite met een vriendin krijgen hierdoor. Nou had ik 7 maanden geleden een meisje per toeval leren kennen waarmee het meteen klikte. We hadden meteen 4 uur samen doorgebracht en doordat dit de eerste keer was dat ik haar zag was de angst er niet. Bij de 2e ontmoeting met haar was deze er weer, maar door voorbedachte trucjes heb ik het ook de 2e keer kunnen redden. Vanaf toen merkte ik dat we goed klikte en zei merkte dit ook. Paar keer hierna was de angst er niet meer omdat ik er vanuit ging dat ze me wel leuk ging vinden. Hierdoor was de angst weggenomen. Toen de tijd kwam dat het naar elkaar leukvinden liep had ik gezegd dat ik haar leuk vond. Zij vond me heel erg leuk, maar nog net niet verliefd. Door deze 'fout' was de angst weer terug, aangezien ik vanaf toen het gevoel kreeg dat ik moest presteren om het zover te krijgen. De ontmoetingen hierna verliepen moeizaam omdat ik weer teveel op mezelf ging letten en hierdoor veel stiltes mee veroorzaakte en zelfs moeizaam contact. Opeens was vrienschap al moeilijk te behouden. Mijn angst heeft me al vaker laten denken dat mensen waar ik mee bevriend ben, opeens dacht dat we geen vrienden meer konden zijn, ook omdat er veel stiltes kwamen. Hier ben ik gelukkig wel overheen. MAar bij dit meisje is het niet weggegaan door de prestatiedruk. Nu, 4 maanden later zijn we wel bevriend, maar het kost mij veel moeite om tijdens het omgaan ervoor te zorgen dat ik niet saai overkom. Het gaat niet meer vanzelf dat ik gewoon bleef praten en grappen maken. Dit lukt helemaal niet meer. Gelukkig is de vriendschap behouden, ook al doen we niet veel samen meer. Zij was het eerste meisje in 3 jaar waar ik contact mee had wat tot meer kon uitlopen.
Mijn vragen zijn:
1. Als mijn sociale fobie weg is, kan ze me dan weer leukvinden? Ik krijg namelijk het gevoel dat we die fase voorbij zijn en het niet meer komt. Ik hoop er heel erg op dat als ik gewoon weer praat zonder angst dat het weer terugkomt, maar krijg toch een gevoel van dat het te laat is. Dit zou heel zonde zijn aangezien ik nog nooit een vriendin heb gehad en juist nu de sociale fobie mijn leven weer kapot maakt. Het is ook vooral omdat ze me niet meer leukvindt. Ik ben bang omdat ze me al leuk heeft gevonden(niet verliefd) dat het niet meer terugkomt.
2. Zijn er mensen hier die ook in deze situatie hebben waarna het toch goed is gekomen? Dus een klik hebben met iemand die er niet meer is, en deze weer terugkwam naar het weggaan van de sociale fobie?
3. Het denken dat een klik met iemand er opeens niet meer is met iemand met wie je jaren bevriend bent(niet het meisje, maar vrienden). Is dit ook normaal bij iemand met een sociale fobie? Ik kan mezelf niet voorstellen dat je opeens geen vrienden meer bent met iemand. We zijn gewoon dezelfde personen gebleven, en ik merkte vooral dat ik dacht dat de klik weg was. Mijn vrienden dachten dit niet. Maar de angst zorgde er wel voor dat vrienden mij opeens heel saai begonnen te vinden. Ik vraag me juist af of dit normaal is bij mensen met een sociale fobie of dat dit ook zo heel normaal is.
Ik hoop echt dat iemand van jullie me hier antwoorden op kan geven, en hoop ook echt dat dit normaal is bij mensen met een sociale fobie. Het is ook raar dat ik en dat meisje elkaar leukvonden en opeens is normaal contact al moeilijk voor mij, al vindt zij van niet.
Ik ben ondertussen al 4 maanden in behandeling, maar zijn nog steeds aan het uitzoeken wat met mij aan de hand is(adhd, autisme). Ik denk wel zeker dat dit een sociale fobie betreft, maar de psycholoog wou eerst meerdere onderzoeken opstellen om erachter te komen wat ik heb.
Een laatste vraag:
4. Is mijn sociale fobie nog steeds in een zware fase, of alleen nog maar in specifieke gevallen, aangezien ik niet meer bij willekeurig contact bang ben, maar alleen nog maar als er verder contact plaatsvindt..
Let aub niet op mijn grammatica.
Bij voorbaat dank,
Darwin