Hallo allemaal,
Er zijn dagen dat ik me verschrikkelijk voel, onrustig en gefrustreerd.
Maar er zullen gedurende de maand juni en juli allemaal lasten van mijn schouders gaan vallen.
Het halve collegejaar heb ik op mijn tenen gelopen omdat het met mij niet goed ging.
En met mijn opleding is het zo: Als het niet goed met jou gaat, hoe kun je dan in vredesnaam anderen helpen?
Dat heb ik geweten, ik liep mezelf gigantisch voorbij.
9 weken therapie later en een hoop ervaringen rijker kan ik met trots zeggen;
Thundersheep* heeft haar stageperiode met vlag en wimpel gehaald, alleen moet dit nog even zwart op wit.
Ik ga nu met goede moed en een heerlijk gevoel richting onze tentamenwe(e)k(en).
Ik moet nog één presentatie houden, de tentamenwe(e)k(en) voldoende afronden en ik beginnen aan het laatste jaar van mijn opleiding!
Voor mij even een enorm positieve signaaltje.
Liefs, Thundersheep*