hallo,
ik heb een stiefzoon van 9.5 jaar. het is een leuk ventje die ik altijd gekend heb als spontaan lief en vriendelijk.
sinds 2 jaar is hij langzaam aan antisociaal gedrag gaan vertonen, en gaat het niet zo goed meer op school, heeft nergens zin in, is ongeintereseerd, wordt snel boos, kan zich niet gedragen, houd zich niet aan regels, kan zich niet in een ander verplaatsen, doet stikum, doet anderen met opzet pijn, en kortom gaat het niet zo als hij wil. moet er wel bijzeggen dat de huiselijke siruatie de afgelopen 2 jaar niet al te fijn is geweest, en er hebben zich een aantal veranderingen voorgedaan waar hij niets van wil weten. aangezien hij thuis met regelmaat de boel op stelten zet is zijn moeder met hem naar de huisarts geweest die hun heeft doorgestuurd naar de hulpverlening. daar hebben een aantal gesprekken plaatsgevonden, en is hij getest, conclusie: ODD & ADHD.
het ODD gedeelte kan ik goed begrijpen, maar niet dat hij ADHD heeft, hij is namelijk niet druk en ook nooit geweest.
we hebben deze week de uitslag gekregen van het onderzoek, en aankomende week komt er nog een rapport.
wat mij erg belangrijk lijkt is dat mijn stiefzoon een goed dagschema krijgt, hij heeft behoefte aan regelmaat, en wordt kalm bij het idee dat hij weet wat er gaat komen.
wat eigenlijk het punt is waar ik me echt boos over maak:
hij moet volgende week al naar de arts om te worden gewogen en gemeten voor het afstemmen van zijn medicijnen!
naar mijn mening pakt dit het probleem niet bij de bron aan, zijn gedrag moet worden aangepakt, misschien heeft hij wel geen medicatie nodig.
er is niet gevraagd wat wij vinden van medicatie.
en als klap op de vuurpijl wordt er later nog even snel verteld dat ze eventueel hulp thuis willen bieden als dit wenselijk is, dit lijkt mij in eerste instantie veel belangrijker dan medicijnen.
het maakt mij in elk geval erg bang en ik weet me geen raad,
wie kan mij hiermee misschien helpen?
m.v.g.