woorden van mijn huisarts: een "eetprobleem" is een verslaving en dan wel de moeilijkste verslaving om van af te geraken en ook de moeilijkste verslaving om niet te hervallen. Drugs of alcohol kan je uit je leven bannen maar eten niet.
Om iets te "genezen" moet je niet de symptomen aanpakken maar de oorzaak.
oorzaak1: ik ben te dik en ik wil vermageren
oorzaak 2: ik heb nergens controle over en mijn voeding beslis ik zelf..
oorzaak 3: iedereen weet alles al van mij en dit is "mijn geheim"
er kunnen nog andere oorzaken zijn maar die ken ik niet allemaal.
oorzaak 1 is moeilijk te geloven in uw geval, het kan uiteindelijk wel zijn dat oorzaak 1 een symptoom wordt.
Ik worstel al heel lang met dit probleem en een van de eerste dingen die mijn psycholoog mij aanraadde was om heel mijn leven eens op papier te zetten, het hoeft geen mooi verhaaltje te worden maar gewoon alles waar je aan denkt, hoe je je voelde, alles wat je je kan herinneren.
Als je dit hebt gedaan moet je uw verhaal wat proberen te analyseren. Alle stukken waar je je niet goed bij voelde of waarvan je zegt hier is het mis gegaan die schrijf je dan over in een apart boekje. Met dit boekje moet je dan proberen te werken.
In mijn geval waren er enkele problemen veroorzaakt door anderen.
Die problemen heb ik dan eerst moeten aanpakken door die personen hiermee te confronteren (voorlaatste stap) en als laatste stap mocht ik dan in de vuilbak van mijn psycholoog een vuurtje stoken met dat hoofdstuk.
Uw eerste stap dat je NU moet zetten is toegeven aan jezelf dat je een probleem hebt. niet zomaar zeggen maar echt toegeven. Niet meer van het is niet zo erg of weet ik veel wat. Eerlijk zijn tegenover jezelf.
een 2de stap is tegen zoveel mogelijk mensen die in dichte kring staan zeggen wat je nu meemaakt en hoe je jezelf daarbij voelt.
een 3de stap is gespecialiseerde hulp zoeken. Dit kan je samen met iemand doen, je staat er nu ook niet meer alleen voor.
Dit zijn de 3 allermoeilijkste stappen.
Daarna is het gemakkelijkER niet gemakkelijk maar gemakkelijker.
Het is een zware strijd waar je regelmatig in verliest maar daarvoor is stap 2 heel belangrijk
Zo kan je jou verhaal eventueel elke dag kwijt bij je ouders, broer, zus, vriendje of vriendinnen.
Proberen zou ik zeggen en veel sterkte
ps. ik ben moeder van 4 kinderen en mijn voedingsprobleem draag ik over aan hen.
Laat het dus niet zover komen.