anja 1

even voorstellen (Anja1)

Hallo ,

ik ben anja 1.
Ben met ups en downs al jaren depressief.
Vorig jaar na bijna 28 jaar huwelijk gescheiden.
Direkt daarna mijn vader overleden ,en vanaf die tijd gaat het van kwaad tot erger en omgekeerd

Ben jarenlang actief geweest op een rugpatientenforum.
Maar ben daar uitgekotst,was te depri ,te negatief.
Klopt,maar waarschijnlijk vind ik hier mensen die wel snappen hoe het is om depressief te zijn?

groetjes anja 1
vechter

welkom
an84

Welkom! :)
Kleintje

Re: even voorstellen

anja 1 schreef:Klopt,maar waarschijnlijk vind ik hier mensen die wel snappen hoe het is om depressief te zijn?
Inderdaad... er zijn hier wel een paar mensen met een depressie of die ooit een depressie hebben doorgemaakt. Wees welkom en voel je vrij te reageren en je verhaal te doen...
Mier

Welkom op het forum!
bloempje

Hoi Anja,

Welkom op dit forum.
Ik heb een hele zware depressie doorgemaakt. En nadien nog een paar keer minder diep. Dus ik weet wat het is.
Ben gelukkig nog nergens uitgekotst. Mijn vrienden bliven me trouw. Mijn familie blijft me trouw. En dat is me heel wat waard.

groetjes bloempje
anja 1

Hallo,

bedankt allemaal voor de welkoms.

Om int kort te beginnen met een vraag.
Is het zo dat als je depri bent dat je mensen onbewust afstoot?

Ik las al dat er iemand was die niks is verloren.
Ik heb het gevoel en eigenlijk is het zo dat ik met alles opnieuw moet beginnen.
Ik ben 47 jaar dus kom nou niet direkt in gelegenheden [bars,disco's] waar je weer nieuwe kontakten op kan doen.
Verder kan ik ontzettend slecht tegen eenzaamheid,en sinds mijn scheiding woon ik alleen en ben ik eenzaam.
Wat doen jullie hieraan?
Ik hoop dat ik een beetje duidelijk overkom ,want ben totaal mijn zelfvertrouwen kwijt.

Iets heel anders,ik krijg geen mails binnen dat iemand op mijn item heeft gereageerd,en bij mijn profiel heb ik dat toch ingevuld.
Heb ik iets over het hoofd gezien?

groetjes
anja1
bloempje

Hoi Anja,

Je kunt mensen afstoten als je depressief bent. Veel mensen kunnen daar niet mee omgaan en weten niet hoe je te benaderen. En dat is gewoon heel vervelend.
Je raakt daardoor in een nog groter isolement. Want als je depressief bent dan isoleer je jezelf al
Mijn vrienden en fam zijn gewoon blijven komen. Vaak deed ik mijn mond niet open. Maar ze hielpen dan een beetje in huis of namen me verplicht mee naar buiten.
Ook toen ik opgenomen was lieten ze me niet stikken. Ze belden, kreeg wel elke dag post. Ik heb gewoon mazzel gehad. En nu nu ben ik ze daar zeer dankbaar voor.

De eenzaamheid waar jij tegen aanloopt is natuurlijk dubbel op. Na een huwelijk van zoveel jaar ineens alleen en een depressie geeft ook eenzaamheid.

Wat doe je aan je depressie?

sterkte bloempje
anja 1

Wat ik eraan doe? ja uhm,het is me erin gestampt vooral afleiding te zoeken.
Maar zoals je waarschijnlijk weet heb je nergens zin in als je depri bent.

Vanaf 1997 slik ik al antidepressiva,tegenwoordig amitripthiline,en diazepam.
Beiden dienen tevens voor mijn chronische pijn.

Tussendoor heb ik de deur bij de huisarts platgelopen ,maatschappelijk werk,riagg.dagverpleging riagg ,cursus gevolgd hoe kom jezelf uit een depressie ,ik moet zeggen dat dat laatste me het meeste heeft geholpen.
Heb het boek ervan nog op tafel liggen en het geeft me soms net die schop onder mijn kont om weer door te gaan.

Tussendoor van ellende ook nog drankverslaafd geweest ,maar daar was ik vrij snel weer vanaf.

Nu is het gewoon puzzelen wat ik morgen ga doen,weet ik niks dan raak ik al in paniek.
kHeb eeen heel klein apartementje waar de muren op me afvliegen.
Dit is dus wat ik iedere dag probeer te doen,vluchten uit huis en pillen eten.

Gelukkig heb ik een dochter met een zoontje ze wonen wel ver weg maar a.s. donderdag ga ik er heen en daar verheug ik me nu al op.
Want zon en feestdagen zijn een ramp voor mij.

Wat doe jij er aan?
En heb je wat aan de opname gehad?

groetjes anja
bloempje

Hoi Anja,

Je hebt je verhaal wel wat completer gemaakt. En je hebt dus al een aardig hulpverleningsgebeuren achter je.
Je slikt medicatie, waarvan je je dan af kan vragen of dat de juiste medicatie is als je toch zo depressief blijft.

Zie je het niet zitten om iets van vrijwillergerswerk te gaan doen?
Al is het maar een paar uur in de week zodat je toch iets zinvols hebt.

Ik woon in een huis met een behoorlijke grote tuin. Dus in het voorjaar, zomer en najaar heb ik daar erg veel in te doen. Moet dat wel gedoceerd doen.
Verder heb ik een oppaskindje die naar mij toe komt. En dat is gewoon stik leuk.

Alleen de zondagen zijn voor mij rot dagen. Zeker met slecht weer.
Maar goed ik heb een hond, een puppie, waar ik nu veel werk aan heb.

Maar ondaks dat alles heb ik toch regelmatig last van eenzaamheidsgevoelens. En weet daar echt niet mee om te gaan.

Ik heb ook een cusus gevolgd over het omgaan met depressie. Vond dat een goede waardevolle cursus. Heb daar veel aangehad. Maar het nu uitvoeren is moeilijk.

groetjes bloempje
Kleintje

De relatie met mijn ouders en met mijn zussen is veel slechter geworden. Gewoon omdat ze deze mensen niet begrepen wat een depressie met je doet. Dat onbegrip van mijn ouders heeft er uiteindelijk toe geleid dat de relatie met mijn vriend (die door de depressie al onder druk stond) is verbroken.

Wat ik eraan gedaan heb is verplichtingen scheppen: ik ben op een zeilvereniging gegaan, ik moest vanmezelf toch gewoon naar school toe gaan en ik ben gaan zingen in een zangkoor. Nu voel ik me voornamelijk 's avonds heel erg eenzaam... maar ik weet dat ik heel veel vrienden heb die ik kan bellen, maar dat doe ik niet. En een heel strak dagritme ('s nachts slapen, goed eten, veel beweging). Het heeft mij eruit geholpen... ik krijg nu wel nog therapie, maar dat is vooral omdat ik dit dus echt nóóit meer wil.

Hoe lang slik je nu je medicatie... welke en in welke dosis? Als het na zes weken nog niet helpt, werkt die soort medicatie niet goed (genoeg) voor jou en is het misschien handig om met je behandelaar te overleggen wat je anders kunt doen.
anja 1

hallo kleintje,

we doen dus hetzelfde,verplichtingen scheppen om de deur uit te gaan.
Maar ben je daar gelukkig onder?
Ik zou graag willen dat ik me gelukkig zou voelen in mijn eentje.

Morgen ga ik naar de huisarts om over eventuele nieuwe medicatie te spreken.

Verder ben ik blij tochwel dat ik zo naar mijn dochter kan.
Ik zie dan mijn kleinzoon .
Gelukkig kan ik gebruik maken van een taxipas,dus is het niet zo duur.

Ik wens jullie een fijne dag.

anja
erazer26

Welkom anja .........

Terug naar “Voorstellen (periode 2004-2006)”