kennie

obsessief mezelf gek maken

Hallo allemaal.

Ik zou hier graag mijn verhaal willen droppen omdat het gewoon even goed eruit moet en ja het me ook gewoon heel erg fijn lijkt om met mensen erover te hebben die soortgelijke problemen hebben.
Ik zal maar gewoon beginnen en mijn grootste probleem is dat ik geen of nauwelijks controle over mijn gedachte heb en daar gewoon helemaal gek van wordt.

Dit heb ik met school dat ik voor toetsen leer en goed leer en gewoon veel of alles weet en dan mezelf helemaal gek maken dat ik het niet kan en daar dan een nacht van wakker lig en uiteindelijk vaak de toets verknal. Ik heb dit probleem met mijn rijlessen wat gewoon vaak goed gaat maar dan opeens op een dag weer alleen maar fouten maak omdat het weer helemaal druk in mijn hoofd is.

Maar waar ik het op dit moment het meest merk is mijn relatie die ik heb met echt waar een geweldige meid waar ik echt stapelverliefd op ben en me gelukkig maak als nooit tevoren. Maar waarbij ik het elke keer weer verpest door dingen over haar verleden te beginnen zoals een one night stand of verkeerde jongens. Ik wordt daar dan helemaal druk over in mijn hoofd en scheld haar uit voor dingen en laat haar ongelofelijk ellendig voelen.
Het vervelende is dat dat soort dingen twee jaar geleden is voordat ze mij leerde kennen en voor mij zoiets een week was voordat ik haar leerde kennen dus het slaat echt helemaal nergens op. En dat zeg ik ook tegen mezelf maar toch gaat het elke keer fout en ben ik echt een tikkende tijdbom.

En alles in onze relatie gaat verder perfect en het is altijd leuk en gezellig maar alleen op dat punt gaat het steeds weer fout en ik heb natuurlijk alle geluk van de wereld dat dat meisje nog bij me is.
Ze is nog bij me omdat ze weet dat ik het ook echt niet wil en dat ik daarna als ik dat prachtige meisje zie huilen een ontzettende hekel aan mezelf heb maar zij houdt dat natuurlijk ook niet lang meer voor.
De laatste keer dat dit gebeurde ben ik zelf ook ontzettend hard in tranen gegaan en kwam er een intense zelfhaat omdat ik er gewoon niet meer tegen kon dat ik eindelijk een echt gelukkig gevoel heb en alles eindelijk lekker loopt maar ik zelf het elke keer keihard verknal en heb toen ook echt even aan gedacht om er een einde aan te maken.

Ik ben nu langs de huisarts met mijn verhaal geweest en die heeft mij een doorverwijzing gegeven naar de psycholoog en daar ga ik gelukkig in augustus mee starten. Alleen ben ik erg bang dat het gewoon weer fout gaat en ik ga met mijn vriendin op vakantie en heb daar ontzettend veel zin in om gewoon elke dag liefde te hebben en prachtige tijd te hebben. Maar merk nu al vaak aan me dat het weer razendruk in mijn hoofd wordt met namen en beelden en weet ik het. En ik vecht er nu hard tegen om het gewoon voor me te houden en in ieder geval niet meer tegen mijn vriendin hierover te beginnen want die heeft al genoeg aan dat gezeur gehad. Maar het is echt een obsessie geworden en het komt maar terug alleen als ik met haar ben is het soms helemaal weg.

Bedankt voor de mensen die luisteren naar mijn verhaal maar vooral tips om het rustig in je hoofd te houden die misschien jullie al is eerder hebben meegekregen zou mij erg helpen.

Vriendelijke groeten, Kennie
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: obsessief mezelf gek maken

kennie schreef: Ik zal maar gewoon beginnen en mijn grootste probleem is dat ik geen of nauwelijks controle over mijn gedachte heb en daar gewoon helemaal gek van wordt.

Dit heb ik met school dat ik voor toetsen leer en goed leer en gewoon veel of alles weet en dan mezelf helemaal gek maken dat ik het niet kan en daar dan een nacht van wakker lig en uiteindelijk vaak de toets verknal.
Hoi Kennie,
lastig hoor! Op zich: heel erg veel menen hebben next to no controle over hun gedachten - dat is ook gewoon lastig. (En waaruit je zou kunnen concluderen,, dat "controle" in feite niet nodig is, want het kan vrij goed zonder.)
Maar er zijn wel een aantal regels, waar gedachten zich aan houden en het kan voor jou zin hebben, die regels te kennen - en toe te passen. Dat scheelt vaak bakken.
Ten eerste: veel "gedachten" zijn meer 'verwoorde emoties' dan echte, rationele gedachten. Daar vertel je hier een goed (en triest) voorbeeld van. Rationeel weet je, dat je goed geleerd hebt - en dan komt er iets tussen.
Zodat je je erg akelig gaat voelen, niet meer slaapt - en helaas, de toets die je goed kent toch nog verknalt.
...heb je een idee, wat er zoal tussen komt?
kennie schreef:Ik heb dit probleem met mijn rijlessen wat gewoon vaak goed gaat maar dan opeens op een dag weer alleen maar fouten maak omdat het weer helemaal druk in mijn hoofd is.
Komt die drukte zomaar op zetten - of is er een bepaald beginpunt...?

(Bijv.: alles ging goed, tot de instructeur zei, dat ik....)
kennie schreef:Maar waar ik het op dit moment het meest merk is mijn relatie die ik heb met echt waar een geweldige meid waar ik echt stapelverliefd op ben en me gelukkig maak als nooit tevoren. Maar waarbij ik het elke keer weer verpest door dingen over haar verleden te beginnen (...) het slaat echt helemaal nergens op. En dat zeg ik ook tegen mezelf maar toch gaat het elke keer fout en ben ik echt een tikkende tijdbom.
En een ander punt is: "denk niet aan de roze olifant".
Drie tegen een dacht jij niet aan een roze olifant, of een gespikkelde krokodil - TOT het moment, dat ik er over begin. Dan is het er prompt.
En je "kunt" op zich wel maken, dat het dan weer weggaat - namelijk door nadrukkelijk je aandacht op iets anders te richten. En ondertussen tegen jezelf te zeggen: "Och, die roze olifant, die is helemaal niet interessant. Ik ga nu mijn aandacht richten op (noem maar iets)". Komt datgene, waar je iet weer over wilt beginnen te voorschijn, zeg dan weer, dat het helemaal niet interessant is (if true!) - en richt je aandacht op iets anders.
Zit iets je echt dwars, dan is het parool simpelweg: voor de draad ermee, maar dan weloverwogen en rationeel. "Liefste, ik wil er toch even met je over praten, het is om een of ander reden toch belangrijk voor me - (en vraag dan, wat je echt wilt weten)."
kennie schreef: Ze is nog bij me omdat ze weet dat ik het ook echt niet wil en dat ik daarna als ik dat prachtige meisje zie huilen een ontzettende hekel aan mezelf heb maar zij houdt dat natuurlijk ook niet lang meer voor.
...en in termen van "verwoorde emotie": wellicht is het ok ten dele je partner uitproberen.
Dat kan een onderdeel zijn van je vertrouwen in haar opbouwen - maar het moet idd voor haar wel behapbaar blijven. En wellicht kun jij andere manieren vinden, om je voelen dat het vertrouwen er ook is/ gaat komen.
kennie schreef:Ik ben nu langs de huisarts met mijn verhaal geweest en die heeft mij een doorverwijzing gegeven naar de psycholoog en daar ga ik gelukkig in augustus mee starten.
Prima! Balen alleen, dat je nog moet wachten...!
Wellicht kun je in de tussentijd rondkijken, of er een yogadocent is die in de vakantie werkt? Een meditatieleraar, iemand die mindfulness doet? Die mensen hebben echt verstand van gedachten leren beheersen.
kennie schreef:Maar merk nu al vaak aan me dat het weer razend druk in mijn hoofd wordt met namen en beelden en weet ik het.
...en: stress maakt dat de vicieuze cirkel een soort van draaikolk wordt (er is een emotie, die wordt verwoord, roept nog meer emotie en stress op, etc.etc.)
kennie schreef:En ik vecht er nu hard tegen om het gewoon voor me te houden
Nee - NIET vechten - haal de "lading" er af!
Zeg voor jezelf, dat het of niet belangrijk is - of pak de koe bij de horens.

Succes!
Laatst gewijzigd door volhoudertje op 09 jul 2014 13:06, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: quotes en spellingsfouten hersteld

Terug naar “Obsessief gedrag/gedachten en verslavingsgedrag”