Pffhoe de laatste twee weken waren een hel. Ik heb deze nacht zelfs het matras en de bijbehorende spijlen moeten checken op viezigheid en onbekende vlekjes. Doordat er een stuk snot uit me neus viel. Ja haha het klinkt hilarisch..i know.
Maar dat was het niet dus.
En nu heb ik het gecheckt maar nog steeds voelt het dan van heb ik het wel goed gecheckt? Die stomme lattenbodem was echt erg zwaar en dat werkte dus niet helemaal qua controle. Maar met zaklamp en voelen kon ik de conclusie trekken dat er niets was. En als het wel is dan moet ik hiermee dealen. Super eng!! Want wat nou als me matras aan elkaar plakt van snot. Het klint niet logisch maar toch ben ik zover het stadium gepasseerd van logisch denken mijn brein voelt echt kapot. Dus na het snotje voelde ik dus aan de onderkant van het matras iets maar wat het was weet ik ook niet. Maaar
my. Dat was meer de reden dat ik alles begon te checken van hoeslaken tot de bodem. En ondertekend zag ik ook nog een spin op de muur van me kamer...maar me matras heeft een rits en was ietsiepietsie open maar toen dacht ik wat nou als die spin nou in me matras is gekropen? Ik wil er niet te veel over denken. Ik moet accepteren dat straks alles verrot is en dit doortrekt door heel me kamer. Van snot nattigheid en het ergste schimmel dus die schimmel vind ik nog het ergste idee. Daar vecht ik het meeste voor. Ik weet dat het bijna niet logisch is. Maar het gevecht is intens. Ik zou veel meer controleren en waarschijnlijk zou ik nog wel nieuwe ontdekkingen doen en nog meer stress en controle voelen. Maar ik kan niet meer. En dat is er eentje qua dwang. Vorige week gad ik het met me tablet ook met installeren voelde ik allerlei angsten. Toen had ik soep op maar ik was vergeten mn mond goed af te vegen en op de eerste sweater had ik gemorst vond ik heel vervelend al. Maar tja ik trok toen een nieuwe aan ..die paste niet bij de broek en toen eenn twede en daar gingen alle alarmbellen af van neeeee! $# ik weet niet of ik wel goed me mond had afgeveegd na het eten van se soep. Dus toen moest ik de binnenkanten checken van de sweater. Maar eentje had ik niet goed gecontroleerd en al gauw je raad het al moest ik ook alle kledinghangers checken en ook alle thsirst van het hardlopen. En de vreselijke ideeen die me nog meer benauwde stroomde binnen.
Op het moment van schrijven voel ik me redelijk en heb nog hardgelopen. Maar ik moet echt vechten dat zeker.
Het is echt weer heel erg anders als depressie bijvoorbeeld. 
over geven anders ga je daar ook weer mee aan de slag.
